ΣΟΥΞΕ ΧΩΡΙΣ CHART

ΣΟΥΞΕ ΧΩΡΙΣ CHART
Ακολουθήστε μας στο Google news

Σπεύδω να πω ότι προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα ραδιοφωνικά chart

08 Ιουνίου 2011UPDATE
Έγραψα το κείμενο αυτό βασιζόμενος σε συγκεκριμένα στοιχεία. Από τα σχόλιά σας καταλαβαίνω ότι πρέπει να τα παραθέσω: Το μήνα Απρίλιο, το "Φίλα με ακόμα" ήταν ήδη στο Νο1 των i-tunes, ενώ στο ραδιοφωνικό airplay έπαιζε μεταξύ των θέσεων 25 και 30 (βλ. Media Inspector, Billboard Greek Airplay). Το Μάιο, προφανώς λόγω της "πίεσης" του κόσμου, ανέβηκε αλλά δεν έφτασε στη δεκάδα. Για αυτή ακριβώς τη διαφορά 10 - 30 θέσεων ανάμεσα στην επιλογή του κόσμου και στην επιλογή των ραδιοφώνων μιλώ. Τα τραγούδια "Waves" και "Κόκκινη γραμμή" εμφάνισαν ακόμα μεγαλύτερη διάσταση μεταξύ κοινού και charts. Για να μην αναφέρω πανελλήνιους "ύμνους" όπως η "Πριγκιπέσσα" του Μάλαμα, το "Αυτή η νύχτα μένει" του Κραουνάκη και ο "Βυθός" του Χατζηγιάννη που ποτέ δεν μπήκαν στο Top 10 του πανελλαδικού ραδιοφωνικού airplay.

_______________________________________

Σπεύδω να πω ότι προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα ραδιοφωνικά chart και θα ήμουν παράλογος αν είχα. Δεν μπορώ όμως να μη δω την πραγματικότητα: Το σύνολο των ραδιοφωνικών σταθμών (μιλώ για τα εμπορικά ραδιόφωνα, τα «ραδιόφωνα των επιτυχιών» όπως αυτο-αποκαλούνται) αγνοούν τραγούδια που αποδεικνύονται πιο πετυχημένα από εκείνα που πουσάρουν διαρκώς.



Δύο παραδείγματα θα πω, πολύ τρανταχτά: Η μεγαλύτερη επιτυχία των τελευταίων μηνών σε ψηφιακές πωλήσεις είναι το τραγούδι «Φίλα με ακόμα» των Πάνου Μουζουράκη Κωστή Μαραβέγια. Κι όμως, στα επίσημα chart ποτέ δεν έφτασε στις πρώτες θέσεις. Αντίστοιχα, όταν οι Gad έσκιζαν στα i-tunes με το «Waves» τους, η ραδιοφωνική τους παρουσία ήταν περιορισμένη. Για να... τριτώσει το κακό, θα θυμηθώ την «Κόκκινη Γραμμή» της Νατάσας Θεοδωρίδου σε μουσική Γιώργου Θεοφάνους και στίχους Θάνου Παπανικολάου, που αποτελεί το πιο πετυχημένο λαϊκό τραγούδι των τελευταίων χρόνων και έπρεπε να χωρίσει πρώτα η Μενεγάκη για να φτάσει να παιχτεί μαζικά στα ραδιόφωνα.




Το πρώτο τραγούδι που σας ανέφερα δεν το έπαιξαν γιατί τους φάνηκε ρετρό. Το δεύτερο γιατί είναι εναλλακτικό. Το τρίτο γιατί έχει μπουζούκι. Στα εμπορικά ραδιόφωνα σήμερα υπάρχει, όλο και περισσότερο, η επιβολή μίας ποπ ηχητικής ομοιομορφίας, η οποία δεν έχει πάντα αντίστοιχη απήχηση στην κοινωνία. Ας ανοίξουν τα μάτια τους. Ας δουν τι αγαπάει ο κόσμος. Ακροατές χάνουν με την «κλειστή πολιτική» τους, κέρδος δεν έχουν. Το παρήγορο της υπόθεσης: Ο κόσμος συνεχίζει να αναδεικνύει τραγούδια «από στόμα σε στόμα». Έτσι, δηλαδή, όπως φτιάχνονταν πάντα οι πραγματικές επιτυχίες. Και, το καλύτερο: με την επιμονή του, καταφέρνει συχνά να επιβάλλει στο τέλος στα ραδιόφωνα τραγούδια που εκείνα αρχικά τα είχαν απορρίψει ως «μη ραδιοφωνικά».