Ακολουθήστε μας στο Google news

«Παραιτήθηκε», έγραφαν. «Πάμε για οικουμενική».

Την Τετάρτη το μεσημέρι, φίλοι άρχισαν να μου στέλνουν sms. «Παραιτήθηκε», έγραφαν. «Πάμε για οικουμενική». Απαντούσα «αποκλείεται, αυτός δεν φεύγει». «Ε, πώς, το είπε ο ίδιος στον Σαμαρά», το διέρρευσε ο Πεταλωτής» μού απαντούσαν. Και τους έγραφα πίσω: «Δεν το πιστεύω. Κάτι θα του είπε ο Σαμαράς που δεν κατάλαβε (translation problems, you know...) και θα βρέθηκε να συμφωνεί χωρίς να αντιλαμβάνεται τι κάνει. Θα πάει τώρα στους δικούς του, θα του τραβήξουν τ αφτί και θα τα μαζέψει». Για να πω την αλήθεια, σκέφτηκα ότι για να το λένε όλα τα κανάλια και να αρχίζουν να διαρρέουν ονόματα για το ποιος θα είναι ο νέος πρωθυπουργός, μπορεί να ήταν κι έτσι. Όμως μετά ερχόταν η λογική: «Μπα, αυτή θα ήταν μία αληθινά γενναία πράξη. Πέφτω τόσο έξω; Είναι ικανός ο Γιώργος Παπανδρέου για γενναίες πράξεις;».

Την Πέμπτη το μεσημέρι, ίδια ιστορία. Νέα sms: «Τον διώχνουν, πάνε για Βενιζέλο». Ίδια η απάντησή μου: «Αυτός δεν φεύγει έτσι». Λίγο μετά, στις 15:00, αμόλησε τον κομματικό του στρατό στα κανάλια και άρχισαν, ο ένας μετά τον άλλο, να κάνουν δηλώσεις στήριξής του. Έφτασαν στη γελοιότητα να επικαλούνται το 65, ξεχνώντας ότι τότε οι αποστάτες έριξαν έναν εκλεγμένο πρωθυπουργό που προσπαθούσε να εφαρμόσει το πρόγραμμα για το οποίο εξελέγη από τον ελληνικό λαό, ενώ στην περίπτωσή μας έχουμε να κάνουμε με έναν πρωθυπουργό που αποστάτησε από το προεκλογικό του πρόγραμμα και το λαό του.

Θα μου πείτε, «ποιος είσαι ρε φίλε, η Πυθία είσαι και έπεσες μέσα σε όλα;». Όχι, ούτε μάντης είμαι, ούτε πολιτικός αναλυτής το παίζω. Απλώς, αυτόν τον άνθρωπο τον έχω παρακολουθήσει. Έχω καταλάβει πώς αντιδρά από τότε, το 2007, που έχασε τις εκλογές για δεύτερη φορά κι ενώ όλοι φώναζαν «φύγε!» κάθησε γαντζωμένος στην προεδρική καρέκλα του κόμματός του. Έχω μάλιστα την πεποίθηση το έχω δει να συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις στη ζωή- ότι η τύχη ευνοεί τους ανίκανους. Ήρθε λοιπόν ένας καφές, έπεσε στον ώμο του Βενιζέλου, εκείνος αποκάλυψε όλη του την αλαζονεία και ο Γ. Παπανδρέου επανεξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πανηγυρικά.

Αυτός, λοιπόν, ο άνθρωπος δεν παραιτείται, δεν φεύγει, δεν υποχωρεί. Μη σας ξεγελάει το ήπιο ύφος και η εξωτερική εμφάνιση. Αυτό το τρομερό συμβαίνει με τον σημερινό πρωθυπουργό: Όλοι οι προηγούμενοι έδειχναν τι είναι: Ο Καραμανλής ήταν «χαλαρά, χαλαρά, κι ό,τι κάτσει» μέσα και έξω. Ο Σημίτης ήταν μικρο-λογιστής μέσα και έξω. Ακόμα και ο Μητσοτάκης δείχνει αυτό που είναι. Τον βλέπεις και τρομάζεις. Αντίθετα, ο Γιώργος Παπανδρέου, ευθυτενής, κομψός και καλοντυμένος, μοιάζει με σύγχρονο ευρωπαίο πολιτικό ενώ είναι ένας παλαιοκομματικός λαϊκιστής. Γι αυτό και όταν ήταν στην αντιπολίτευση δεν συναινούσε σε τίποτα. Γι αυτό και, κάθε φορά που νιώθει κίνδυνο, αφήνει ελεύθερους τους αυλικούς του να γαβγίζουν για «νέο 65» και «νέα αποστασία». Ο Παπανδρέου δεν θα φύγει έτσι. Ούτε την αποτυχία του συναισθάνεται, ούτε την ανικανότητά του. Όπως όλοι οι ανίκανοι, νομίζει ότι είναι ικανός και ότι θα σώσει την Ελλάδα. Ο Έλληνας Τζορτζ Μπους Τζούνιορ θα φύγει όπως ήρθε, με εκλογές. Και τότε ακόμη, θα επιχειρήσει να γαντζωθεί στην καρέκλα του κόμματός του προκειμένου να μείνει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πάμε στοίχημα;