Ακολουθήστε μας στο Google news
Τι θα ακούσουμε στη συναυλία της Ρεματιάς;
Μια λιτή υπερπαραγωγή! Τρεις μουσικοί, σαν βγαλμένοι από b-movies (άνθρωποι της διπλανής πόρτας, κατεστραμένοι από κυβερνητικά πειράματα που γίνονται σιγά-σιγά υπερήρωες), περίπου 30 μουσικά όργανα επί σκηνής κι ένα ρυθμικό καλοκαιρινό πρόγραμμα για να ξορκίσουμε τη συνομωσιολογία που προκαλεί η ζέστη...
Στη συναυλία συμμετέχει το συγκρότημα των Baby Guru. Η επιλογή αυτής της μπάντας είναι δική σας; Γιατί διαλέξατε αυτό το γκρουπ;
Να σας διορθώσω. Οι Baby Guru δεν είναι support. Μιλάμε για δύο συναυλίες με κοινό εισιτήριο. Στις 9 παίζουμε εμείς και μετά τις 11 τη σκυτάλη παίρνουν τα παιδιά. Ήταν μια πολύ καλή ιδέα του Φεστιβάλ Ρεματιάς, την οποία με ενθουσιασμό δέχτηκα, δεδομένου ότι το ομώνυμο ντεμπούτο τους ήταν από τους πιο ωραίους δίσκους που άκουσα φέτος. Φαινομενικά είμαστε αταίριαστοι, αλλά αυτό είναι και το νόημα των φεστιβάλ: να φέρνει κοντά τα μέρη εκείνα του κοινού, που λειτουργούν με προκαταλήψεις. Εγώ πάντως, ανυπομονώ να τους ακούσω!
Που αλλού θα σας δούμε/ακούσουμε αυτό το καλοκαίρι;
Συνολικά έχουμε 12 συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Το πρόγραμμα υπάρχει όλο στο www.foidel.gr, την ιστοσελίδα μου. Αυτή για την οποία ανυπομονώ, είναι στο Μουσικό Χωριό, στο Πήλιο. Χρόνια ήθελα να πάω εκεί ως θεατής και τελικά με πρόλαβαν...
Χρησιμοποιείτε για την προώθηση της δουλειάς και των εμφανίσεών σας sites κοινωνικής δικτύωσης (facebook, myspace, twitter κλπ); Πόσο έχει βοηθήσει η τεχνολογία τους καλλιτέχνες στην επικοινωνία της δουλειάς τους;
Μας έχει τύχει να πουν ότι θα παραβρεθούν 70 άτομα και να έρθουν 1000 - και το αντίστροφο! Οπότε, δεν εμπιστεύομαι ιδιαίτερα το πάτημα του attend. Το διαδικτυο έχει βοηθήσει σε άλλα πράγματα πιο πολύ: έχει καταστήσει τελείως ανυπόλυπτη την επίσημη μουσική τηλεόραση και τον μουσικό τύπο. Ξαφνικά το παιχνίδι στην ελληνική μουσική σκηνή μετατέθηκε εντελώς: σας λέω ενδεικτικά πως οι 5 εμπορικότεροι ελληνικοί δίσκοι στο τοπ-10 των μεγάλων δισκοπωλείων το τελευταίο εξάμηνο, είναι δίσκοι ανεξάρτητων εταιριών. Αυτό στην προ διαδικτύου εποχή θα ήταν ανέκδοτο.
Από τις έως τώρα συνεργασίες σας επί σκηνής ξεχωρίζετε κάποιες; Αν ναι, ποιες και γιατί; Υπάρχει κάποιος με τον οποίο δεν έχετε συνεργαστεί έως τώρα και θα το θέλατε;
Κατάφερα να μπω στην ίδια αναμνηστική κορνίζα με όλους, λίγο πολύ, τους παιδικούς μου ήρωες: Από τον Χατζιδάκι και το Βέγγο, μέχρι τον Κηλαηδόνη και την Αρλέτα. Επίσης έτυχε να παίξω μαζί ή κοντά σε όλα τα ενδιαφέροντα πρόσωπα με τα οποία συμπορευτήκαμε χρονικά: Από τον Παυλίδη ως τα Ημισκούμπρια κι από την Φριντζήλα ως τους Burger Project. Θα μου άρεσε κάποτε να έπαιζα και με πρόσοωπα που κρυφοκοιτάζω από μακριά: τον Conor Oberst, ξέρω γω, ή τον Vincent Delerme. Ελπίζω αυτό να μην σας ακούγεται κιτς...
Πως βλέπετε να διαμορφώνεται το τοπίο στην εγχώρια μουσική παραγωγή; Θα αλλάξει ο τρόπος δημιουργίας και διάδοσης της μουσικής τώρα που η παραδοσιακή δισκογραφία έχει καταρρεύσει; Εσείς για ποιο λόγο επιλέξατε την INNER EAR για την κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου σας;
Νομίζω πως είναι καιρός πια να δημιουργηθεί μια μεγάλη βάση μουσικών δεδομένων, που με χαμηλό μηνιαίο πάγιο να μπορεί ο συνδρομητής να έχει απεριόριστη πρόσβαση σε όποια μουσική θέλει και στην υψηλότερη ποιότητα. Είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να φανταστώ εγώ, που να είναι φιλικός και για τον χρήστη, να επιστρέφει και σε μας το συμβολικό πνευματικό δικαίωμα, απτο οποίο να μπορούμε να ζούμε και να συνεχίσουμε να κάνουμε δίσκους. Άσε που θα αναχαιτίσει και τους εκβιασμούς των grande δισκάδικων. Εταιρίες σαν την INNER EAR, που αντιμετωπίζουν τη μουσική αριστοκρατικά, με λίγους, αλλά εξαιρετικούς δίσκους ετησίως και με εκδόσεις που θα τις ζήλευε κι ο καλύτερος εκδοτικός οίκος, είναι οι μόνες που θα μπορούν να έχουν λόγο στη νέα εποχή. Γενικά, το μέλλον και στον Τύπο και στις επιχειρήσεις - δεν θα ευνοεί τη λογική της αρπαχτής. Κανονικά θα πρέπει να χαιρόμαστε.
Στην περίοδο αυτή που διανύουμε, συχνά, ακούγονται διαμαρτυρίες για την απουσία των πνευματικών ανθρώπων. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη; Μέχρι που «οφείλουν» οι πνευματικοί άνθρωποι ενός τόπου να είναι παρόντες και με ποιους τρόπους;
Δεν τις καταλαβαίνω αυτές τις διαμαρτυρίες. Εγώ βλέπω δεκάδες πνευματικούς ανθρώπους από αληθινά μεγέθη μέχρι αναξιοπαθούντες - να γίνονται έως και γραφικοί υπογράφοντας κείμενα που, πότε ζητούν από τα (συντηρούμενα με πολιτικό botox κόμματά μας) να «τολμήσουν την υπέρβαση», πότε φωνάζουν με μελοδραματικά υποκριτικούς σοπρανισμούς «Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε». Ελάχιστοι απαυτούς μιλούσαν το 1988, ελάχιστοι το 2000, ελάχιστοι και το 2007. Ας φύγουμε, λοιπόν, απ'αυτή τη συζήτηση. Μόνη θέση για τον πνευματικό άνθρωπο είναι αυτή του έργου. Που λέει τη φρικτή αλήθεια και ταυτόχρονα σε ανυψώνει εκεί που το πνεύμα είναι ήρεμο, χαλαρό και αναλλοίωτο.
Υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση για τη σχέση της τέχνης με το βιοπορισμό. Βιοπορίζεστε αποκλειστικά από τη μουσική; Κατά πόσο η δημιουργία, όταν είναι συνδεδεμένη με το βιοπορισμό, είναι ανεπηρέαστη;
Βιοπορίζομαι αποκλειστικά από τη μουσική και μου έχει συμβεί αρκετές φορές την ημέρα της κυκλοφορίας ενός καινούργιου δίσκου να έχω στην τσέπη και στην τράπεζα ποσό που να μην υπερβαίνει τα. 20 ευρώ. Μου έχει τύχει επίσης και μετά από μια μεγάλη συναυλιακή επιτυχία να μπορώ να κάτσω ήρεμος για ένα χρόνο. Ως τώρα, έχω βρει μια ισορροπία που ταιριάζει με τον χαρακτήρα μου - που δεν ελκύεται ιδιαίτερα απτην ασφάλεια. Το μέλλον, έτσι κι αλλιώς, θα είναι διαφορετικό για όλους μας.
Ακούτε περισσότερο ελληνική ή ξένη μουσική; Πείτε μου με ποιο τραγούδι έχετε «κολλήσει» αυτό τον καιρό.
Νιώθω τυχερός που ζω σε μια χώρα που επηρεάζεται εξίσου και από την Ανατολή της και απτη Δύση της. Αυτήν την περίοδο μου έφεραν από την Κωνσταντινούπολη δίσκους με τραγούδια από το Τούρκικο σινεμά του 60. Έχω κολλήσει με το Kulaklarin Cinlasin της Handan Kara. Θα το διασκέυαζα ευχαρίστως.
Ακούτε ραδιόφωνο; Σε ποιες περιστάσεις; Ποιες είναι οι πρώτες σας αναμνήσεις από το μαγικό αυτό μέσο;.
Ακούω μόνο σταθμους που δεν ξέρεις τι θα πάιξει από πριν. Τρίτο Πρόγραμμα, Δεύτερο Πρόγραμμα (η εκπομπή του Φώτη Απέργη είναι αριστούργημα), κάποιες ζώνες του Best 92,6, την νυχτερινή ζώνη του «105,5 Στο Κόκκινο» κι έναν τέλειο σταθμο - 99.8, νομίζω - που παίζει περίεργα παλιά λαϊκά. Στο αυτοκίνητο, πιο πολύ. Ραδιόφωνο άκουγε η μάνα μου πολύ. Πρέπει να ήμουνα 2-3 ετών (έκανε Μεταπολίτευση) και θυμάμαι τα τραγούδια του Θεοδωράκη να την κάνουν να δακρύζει. Κάποια στιγμή έπαιξε το «Ένα το Χελιδόνι» και ακούγοντας το στίχο «θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους» - τη ρώτησα «Ποια έιναι η Ζωντανίνα;»
Μελλοντικά σχέδια;
Ειλικρινά δεν έχω.
Ευχαριστώ θερμά
Ευχαριστώ κι εγώ πολύ!
Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω το Φοίβο Δεληβοριά με μία μόνο λέξη, θα έλεγα ότι είναι ευφυής
16 Ιουλίου 2011 Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω το Φοίβο Δεληβοριά με μία μόνο λέξη, θα έλεγα ότι είναι ευφυής. Ο χαρακτηρισμός αυτός πηγάζει, τόσο από την τραγουδοποιία του, όσο και από την προσωπικότητά του, όπως αυτή καθρεφτίζεται στις συνεντεύξεις και τις επιλογές του και είναι διακριτός ακόμα και στη συνέντευξη που μου παραχώρησε μέσω mail αναγκαστικά λόγω πίεσης χρόνου...Τι θα ακούσουμε στη συναυλία της Ρεματιάς;
Μια λιτή υπερπαραγωγή! Τρεις μουσικοί, σαν βγαλμένοι από b-movies (άνθρωποι της διπλανής πόρτας, κατεστραμένοι από κυβερνητικά πειράματα που γίνονται σιγά-σιγά υπερήρωες), περίπου 30 μουσικά όργανα επί σκηνής κι ένα ρυθμικό καλοκαιρινό πρόγραμμα για να ξορκίσουμε τη συνομωσιολογία που προκαλεί η ζέστη...
Στη συναυλία συμμετέχει το συγκρότημα των Baby Guru. Η επιλογή αυτής της μπάντας είναι δική σας; Γιατί διαλέξατε αυτό το γκρουπ;Να σας διορθώσω. Οι Baby Guru δεν είναι support. Μιλάμε για δύο συναυλίες με κοινό εισιτήριο. Στις 9 παίζουμε εμείς και μετά τις 11 τη σκυτάλη παίρνουν τα παιδιά. Ήταν μια πολύ καλή ιδέα του Φεστιβάλ Ρεματιάς, την οποία με ενθουσιασμό δέχτηκα, δεδομένου ότι το ομώνυμο ντεμπούτο τους ήταν από τους πιο ωραίους δίσκους που άκουσα φέτος. Φαινομενικά είμαστε αταίριαστοι, αλλά αυτό είναι και το νόημα των φεστιβάλ: να φέρνει κοντά τα μέρη εκείνα του κοινού, που λειτουργούν με προκαταλήψεις. Εγώ πάντως, ανυπομονώ να τους ακούσω!
Που αλλού θα σας δούμε/ακούσουμε αυτό το καλοκαίρι;
Συνολικά έχουμε 12 συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Το πρόγραμμα υπάρχει όλο στο www.foidel.gr, την ιστοσελίδα μου. Αυτή για την οποία ανυπομονώ, είναι στο Μουσικό Χωριό, στο Πήλιο. Χρόνια ήθελα να πάω εκεί ως θεατής και τελικά με πρόλαβαν...
Χρησιμοποιείτε για την προώθηση της δουλειάς και των εμφανίσεών σας sites κοινωνικής δικτύωσης (facebook, myspace, twitter κλπ); Πόσο έχει βοηθήσει η τεχνολογία τους καλλιτέχνες στην επικοινωνία της δουλειάς τους;
Μας έχει τύχει να πουν ότι θα παραβρεθούν 70 άτομα και να έρθουν 1000 - και το αντίστροφο! Οπότε, δεν εμπιστεύομαι ιδιαίτερα το πάτημα του attend. Το διαδικτυο έχει βοηθήσει σε άλλα πράγματα πιο πολύ: έχει καταστήσει τελείως ανυπόλυπτη την επίσημη μουσική τηλεόραση και τον μουσικό τύπο. Ξαφνικά το παιχνίδι στην ελληνική μουσική σκηνή μετατέθηκε εντελώς: σας λέω ενδεικτικά πως οι 5 εμπορικότεροι ελληνικοί δίσκοι στο τοπ-10 των μεγάλων δισκοπωλείων το τελευταίο εξάμηνο, είναι δίσκοι ανεξάρτητων εταιριών. Αυτό στην προ διαδικτύου εποχή θα ήταν ανέκδοτο.
Από τις έως τώρα συνεργασίες σας επί σκηνής ξεχωρίζετε κάποιες; Αν ναι, ποιες και γιατί; Υπάρχει κάποιος με τον οποίο δεν έχετε συνεργαστεί έως τώρα και θα το θέλατε;Κατάφερα να μπω στην ίδια αναμνηστική κορνίζα με όλους, λίγο πολύ, τους παιδικούς μου ήρωες: Από τον Χατζιδάκι και το Βέγγο, μέχρι τον Κηλαηδόνη και την Αρλέτα. Επίσης έτυχε να παίξω μαζί ή κοντά σε όλα τα ενδιαφέροντα πρόσωπα με τα οποία συμπορευτήκαμε χρονικά: Από τον Παυλίδη ως τα Ημισκούμπρια κι από την Φριντζήλα ως τους Burger Project. Θα μου άρεσε κάποτε να έπαιζα και με πρόσοωπα που κρυφοκοιτάζω από μακριά: τον Conor Oberst, ξέρω γω, ή τον Vincent Delerme. Ελπίζω αυτό να μην σας ακούγεται κιτς...
Πως βλέπετε να διαμορφώνεται το τοπίο στην εγχώρια μουσική παραγωγή; Θα αλλάξει ο τρόπος δημιουργίας και διάδοσης της μουσικής τώρα που η παραδοσιακή δισκογραφία έχει καταρρεύσει; Εσείς για ποιο λόγο επιλέξατε την INNER EAR για την κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου σας;
Νομίζω πως είναι καιρός πια να δημιουργηθεί μια μεγάλη βάση μουσικών δεδομένων, που με χαμηλό μηνιαίο πάγιο να μπορεί ο συνδρομητής να έχει απεριόριστη πρόσβαση σε όποια μουσική θέλει και στην υψηλότερη ποιότητα. Είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να φανταστώ εγώ, που να είναι φιλικός και για τον χρήστη, να επιστρέφει και σε μας το συμβολικό πνευματικό δικαίωμα, απτο οποίο να μπορούμε να ζούμε και να συνεχίσουμε να κάνουμε δίσκους. Άσε που θα αναχαιτίσει και τους εκβιασμούς των grande δισκάδικων. Εταιρίες σαν την INNER EAR, που αντιμετωπίζουν τη μουσική αριστοκρατικά, με λίγους, αλλά εξαιρετικούς δίσκους ετησίως και με εκδόσεις που θα τις ζήλευε κι ο καλύτερος εκδοτικός οίκος, είναι οι μόνες που θα μπορούν να έχουν λόγο στη νέα εποχή. Γενικά, το μέλλον και στον Τύπο και στις επιχειρήσεις - δεν θα ευνοεί τη λογική της αρπαχτής. Κανονικά θα πρέπει να χαιρόμαστε.
Στην περίοδο αυτή που διανύουμε, συχνά, ακούγονται διαμαρτυρίες για την απουσία των πνευματικών ανθρώπων. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη; Μέχρι που «οφείλουν» οι πνευματικοί άνθρωποι ενός τόπου να είναι παρόντες και με ποιους τρόπους;Δεν τις καταλαβαίνω αυτές τις διαμαρτυρίες. Εγώ βλέπω δεκάδες πνευματικούς ανθρώπους από αληθινά μεγέθη μέχρι αναξιοπαθούντες - να γίνονται έως και γραφικοί υπογράφοντας κείμενα που, πότε ζητούν από τα (συντηρούμενα με πολιτικό botox κόμματά μας) να «τολμήσουν την υπέρβαση», πότε φωνάζουν με μελοδραματικά υποκριτικούς σοπρανισμούς «Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε». Ελάχιστοι απαυτούς μιλούσαν το 1988, ελάχιστοι το 2000, ελάχιστοι και το 2007. Ας φύγουμε, λοιπόν, απ'αυτή τη συζήτηση. Μόνη θέση για τον πνευματικό άνθρωπο είναι αυτή του έργου. Που λέει τη φρικτή αλήθεια και ταυτόχρονα σε ανυψώνει εκεί που το πνεύμα είναι ήρεμο, χαλαρό και αναλλοίωτο.
Υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση για τη σχέση της τέχνης με το βιοπορισμό. Βιοπορίζεστε αποκλειστικά από τη μουσική; Κατά πόσο η δημιουργία, όταν είναι συνδεδεμένη με το βιοπορισμό, είναι ανεπηρέαστη;
Βιοπορίζομαι αποκλειστικά από τη μουσική και μου έχει συμβεί αρκετές φορές την ημέρα της κυκλοφορίας ενός καινούργιου δίσκου να έχω στην τσέπη και στην τράπεζα ποσό που να μην υπερβαίνει τα. 20 ευρώ. Μου έχει τύχει επίσης και μετά από μια μεγάλη συναυλιακή επιτυχία να μπορώ να κάτσω ήρεμος για ένα χρόνο. Ως τώρα, έχω βρει μια ισορροπία που ταιριάζει με τον χαρακτήρα μου - που δεν ελκύεται ιδιαίτερα απτην ασφάλεια. Το μέλλον, έτσι κι αλλιώς, θα είναι διαφορετικό για όλους μας.
Ακούτε περισσότερο ελληνική ή ξένη μουσική; Πείτε μου με ποιο τραγούδι έχετε «κολλήσει» αυτό τον καιρό.
Νιώθω τυχερός που ζω σε μια χώρα που επηρεάζεται εξίσου και από την Ανατολή της και απτη Δύση της. Αυτήν την περίοδο μου έφεραν από την Κωνσταντινούπολη δίσκους με τραγούδια από το Τούρκικο σινεμά του 60. Έχω κολλήσει με το Kulaklarin Cinlasin της Handan Kara. Θα το διασκέυαζα ευχαρίστως.
Ακούτε ραδιόφωνο; Σε ποιες περιστάσεις; Ποιες είναι οι πρώτες σας αναμνήσεις από το μαγικό αυτό μέσο;.Ακούω μόνο σταθμους που δεν ξέρεις τι θα πάιξει από πριν. Τρίτο Πρόγραμμα, Δεύτερο Πρόγραμμα (η εκπομπή του Φώτη Απέργη είναι αριστούργημα), κάποιες ζώνες του Best 92,6, την νυχτερινή ζώνη του «105,5 Στο Κόκκινο» κι έναν τέλειο σταθμο - 99.8, νομίζω - που παίζει περίεργα παλιά λαϊκά. Στο αυτοκίνητο, πιο πολύ. Ραδιόφωνο άκουγε η μάνα μου πολύ. Πρέπει να ήμουνα 2-3 ετών (έκανε Μεταπολίτευση) και θυμάμαι τα τραγούδια του Θεοδωράκη να την κάνουν να δακρύζει. Κάποια στιγμή έπαιξε το «Ένα το Χελιδόνι» και ακούγοντας το στίχο «θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους» - τη ρώτησα «Ποια έιναι η Ζωντανίνα;»
Μελλοντικά σχέδια;
Ειλικρινά δεν έχω.
Ευχαριστώ θερμά
Ευχαριστώ κι εγώ πολύ!
