Ακολουθήστε μας στο Google news
Το 2005, το σήμα κατατεθέν ήταν το Carpe Diem Baby των Metallica και το Mein Herz Brennt των Rammstein. Και πράγματι, αποδείχθηκε οιωνός. Η ομάδα με τη φλεγόμενη καρδιά άδραξε τη μέρα, άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Σας την είπα πιο παλιά την ιστορία.
Το 2009, στην Ισπανία, άκουγα στη διαπασών μετά το γκραν-γκινιόλ θρίαμβο επί των Σέρβων στη Γρανάδα το Broken Promise, πάλι των Placebo, με τη φωνή όμως του Mike Stipe: "I'll wait my turn, to tear inside you / I'll wait my turn, to terrorize you, watch you burn". Την περιμέναμε χρόνια τη σειρά μας, να τρομοκρατήσουμε τα Σερβόπουλα πάνω στο παρκέ. Όμορφο χωριό, όμορφα κάηκε. Σκέτη απόλαυση ήταν εκείνη τη βραδιά.
Αυτή τη φορά, το μηχάνημα του διαβόλου διάλεξε ένα τραγούδι που δεν γνώριζα καν ότι υπήρχε στη συλλογή μου: το Try Me των UFO. Από μία συλλογή με Classic, λέει, Βallads. Είναι τώρα αυτή η μπαλάντα classic; Τέλος πάντων, το άκουσα προσεκτικά και βρήκα ότι ταιριάζει μια χαρά στην ανανεωμένη Εθνική ομάδα των αμούστακων και των πρωτάρηδων.
"Δοκίμασέ με κι εμένα", προτείνει. "Εσύ λες ότι τελείωσε, αλλά για μένα τώρα αρχίζει. Κράτησέ με για λίγο, μέχρι να με αφήσεις με χαμόγελο. Μπορεί να μοιάζουμε ξένοι, αλλά το συναίσθημα δεν αλλάζει ποτέ". Καλά δεν τα λέει;
Μακάρι να χαμογελάμε, όταν την αποχαιρετίσουμε, στις 18 Σεπτεμβρίου στο Κάουνας. Μετά τη γκρίνια και τις παλινωδίες που συνόδευσαν τις αποχωρήσεις βασικών παικτών και τα περυσινά παρατράγουδα των αγώνων με Σερβία (στην Αθήνα) και Ρωσία (στην Άγκυρα) είναι καιρός να προξενήσει νέα σκιρτήματα η ομάδα που συνηθίσαμε να αποκαλούμε "επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων φιλάθλων".
Θα τη δοκιμάσουμε και μπορεί να τη βρούμε νοστιμούλα.
Η επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων φιλάθλων
30 Αυγούστου 2011Είναι ένα παλαιό παιχνιδάκι, που ξυπνάει τον οιωνοσκόπο μέσα μου. Μόλις φτάνω στο ξενοδοχείο για το επόμενο σημαντικό τουρνουά της Εθνικής μπάσκετ, ρυθμίζω το iPod στα "Τυχαία" και το διατάζω να επιλέξει ένα τραγούδι, το οποίο γίνεται συνήθως "ύμνος" της διοργάνωσης και συνοδεύει τις τελευταίες στιγμές πριν την αναχώρηση για το γήπεδο. Το iPod, όπως θα έχετε πα καταλάβει, έχει μυαλό. Το Infra-Red των Placebo θα μου θυμίζει πάντοτε την Ιαπωνία: "Someone call an ambulance / there's gonna be an accident!". Την αμπουλάνς τη χρειάστηκαν οι αντίπαλοι της Εθνικής μας, ειδικά αυτοί που είχαν την ατυχή έμπνευση να τα βάλουν με το Σοφοκλή Σχορτσανίτη.Το 2005, το σήμα κατατεθέν ήταν το Carpe Diem Baby των Metallica και το Mein Herz Brennt των Rammstein. Και πράγματι, αποδείχθηκε οιωνός. Η ομάδα με τη φλεγόμενη καρδιά άδραξε τη μέρα, άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Σας την είπα πιο παλιά την ιστορία.

Αυτή τη φορά, το μηχάνημα του διαβόλου διάλεξε ένα τραγούδι που δεν γνώριζα καν ότι υπήρχε στη συλλογή μου: το Try Me των UFO. Από μία συλλογή με Classic, λέει, Βallads. Είναι τώρα αυτή η μπαλάντα classic; Τέλος πάντων, το άκουσα προσεκτικά και βρήκα ότι ταιριάζει μια χαρά στην ανανεωμένη Εθνική ομάδα των αμούστακων και των πρωτάρηδων.

Μακάρι να χαμογελάμε, όταν την αποχαιρετίσουμε, στις 18 Σεπτεμβρίου στο Κάουνας. Μετά τη γκρίνια και τις παλινωδίες που συνόδευσαν τις αποχωρήσεις βασικών παικτών και τα περυσινά παρατράγουδα των αγώνων με Σερβία (στην Αθήνα) και Ρωσία (στην Άγκυρα) είναι καιρός να προξενήσει νέα σκιρτήματα η ομάδα που συνηθίσαμε να αποκαλούμε "επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων φιλάθλων".
Θα τη δοκιμάσουμε και μπορεί να τη βρούμε νοστιμούλα.