Ακολουθήστε μας στο Google news
Η ΕΤ1 δεν ήταν τέλεια. Τα διαμάντια της ήταν ατάκτως ερριμμένα, υπήρχαν όμως. Και έλαμπαν. Η ΕΤ1 ήταν, τηρουμένων των αναλογιών, ό,τι πιο κοντά στο γαλλοισπανικό ARTE διέθετε αυτή η χώρα. Ό,τι πιο κοντά έχουμε σε πολιτιστική τηλεόραση. Τώρα, η Κεντροαριστερή (τονίζω τη λέξη γιατί υποτίθεται πως η Αριστερά έχει ισχυρότερους δεσμούς σε ευρωπαϊκό επίπεδο με την τέχνη από ότι η Δεξιά) κυβέρνηση της Ελλάδας κλείνει το πολιτιστικό κανάλι. Και ο κόσμος το δέχεται ασμένως, διότι επιθυμεί την περιστολή των δαπανών του δημοσίου ανεξαρτήτως του τι είναι αυτό που περιστέλλεται, όπως επιθυμεί να μπει ένας πολιτικός φυλακή ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι αυτός.
Η κυβέρνηση πάτησε πάνω στη λαχτάρα του Έλληνα για αίμα στην αρένα και κλείνει την ΕΤ1. Βρήκε ευκαιρία. Αφού θέλει «συμμάζεμα» γιατί δεν κλείνει τη ΝΕΤ; Όχι, βέβαια! Πώς να κλείσει το κανάλι που κάνει κυβερνητική προπαγάνδα μέσω των ειδήσεών του; Πώς να κλείσει ο «επικοινωνιακός μοχλός» της εκάστοτε κυβέρνησης; Η ΝΕΤ είναι χρήσιμη για τη διατήρηση της εξουσίας. Ο πολιτισμός άχρηστος. Ποτέ δεν έφερνε ψήφους. Πόσω μάλλον τώρα, στην εποχή των spread.
Δεν ένιωσα να ανοίγει ένας ικανός κύκλος διαμαρτυριών για την κατάργηση της ΕΤ1.
31 Αυγούστου 2011Δεν ένιωσα να ανοίγει ένας ικανός κύκλος διαμαρτυριών για την κατάργηση της ΕΤ1. Δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη. Δεν αντέδρασε κανείς ή υπήρξαν αντιδράσεις οι οποίες δεν έφτασαν στα «κλειστά λόγω διακοπών» αφτιά μου; Όπως και να χει, αισθάνομαι ότι πρέπει να πω πως λυπάμαι. Όχι, δεν ήμουν με το πρόγραμμα της TV στο χέρι για να δω τι παίζει η ΕΤ1, ούτε παρακολουθούσα καρφωμένος πάνω της τα προγράμματά της. Απλώς, ανοίγοντας την τηλεόραση και κάνοντας ζάπινγκ, πολύ συχνά κατέληγα σε αυτή. Εκεί έχω δει ντοκιμαντέρ για τη ζωή της Τζάνις Τζόπλιν, του Μάο, του Γκαγκάριν, του Κένεντι, εκεί έχω παρακολουθήσει τι συνέβη «Σαν σήμερα», εκεί έχω πέσει πάνω σε υπέροχα «Doc on Air», στις εκπομπές του Κώστα Γεωργουσόπουλου και της Λένας Αρώνη ή στο ART@ERT που έδειξε ότι μία εκπομπή για την τέχνη μπορεί να γίνει με καινούργιο τρόπο. Για να μην πάω πιο μακριά, χθες το βράδυ μόλις έβλεπα ένα εξαιρετικό οδοιπορικό του Λεωνίδα Αντωνόπουλου στην Κούβα και τη μουσική της.
