Ακολουθήστε μας στο Google news
1. Βαρετό το πρόγραμμα της Δήμητρας Γαλάνη και του Vassilikou στο Gazarte. Βαρετό γιατί είναι, βασικά, πολύ περιορισμένο (ως ρεπερτόριο εννοώ). Τόσοι συνθέτες υπάρχουν, χάθηκε ένα αφιέρωμα, κάτι τέλος πάντων...
2. Το πρόγραμμα, συν τοις άλλοις, δεν ήταν μεγάλο και σε χρονική διάρκεια. Δίωρο νομίζω, άντε και λίγο παραπάνω, ίσως. Για συναυλία μοιάζει ιδανικό, για κέντρο διασκέδασης όμως δεν αρκεί.
3. Η φωνή του Vassilikou, η χροιά της δηλαδή, αυτό το πρίμο που διαθέτει, δεν μου αρέσει. Αντιθέτως η μπάσα φωνή της Γαλάνη ακουγότανε πιο «γεμάτη». Και πιο ταιριαστή.
4. Η Γαλάνη είναι πληθωρική καλλιτέχνιδα. Από κάθε άποψη. Και η μπάντα της, σούπερ. Και ως φάτσες ακόμα...
5. Ο δίσκος με της διασκευές που κυκλοφόρησε ο Vassilikos δεν είναι από τους εμπνευσμένους του. Εκτός από ένα κομμάτι, το «You Are My Destiny» του Paul Anka. Το λέει καταπληκτικά. Φάνηκε αυτό και στο Gazarte, πως το υποδέχθηκε ο κόσμος. Μου αρέσει πάντως ο Vassilikos, ως μουσική περσόνα. Είναι σεμνός, σοβαρός, αξιοπρεπής.
6. Η Δήμητρα Γαλάνη παρουσίασε ένα μικρό αφιέρωμα και στα τραγούδια που έχει γράψει η ίδια.
7. Γεμάτο το μαγαζί, sold out. Το ντουέτο πάει θαυμάσια.
8. Το Gazarte είναι ένας από τους πιο όμορφους χώρους στην Αθήνα. Και σέβεται τον κόσμο. Χαίρεσαι να βλέπεις παραστάσεις εκεί.
9. Κάποια στιγμή αναφέρθηκε και η ίδια η Γαλάνη στο μαγαζί, χαρακτηρίζοντάς το ως το καλύτερο που έχει παίξει ποτέ. Στα υπόψιν επομένως και αυτό, καταγράφεται.
10. «Σςςς, κάντε λίγη ησυχία παρακαλώ». Από τα διπλανά τραπέζια, οι φωνές.
Δεκάλογος
23 Οκτωβρίου 20111. Βαρετό το πρόγραμμα της Δήμητρας Γαλάνη και του Vassilikou στο Gazarte. Βαρετό γιατί είναι, βασικά, πολύ περιορισμένο (ως ρεπερτόριο εννοώ). Τόσοι συνθέτες υπάρχουν, χάθηκε ένα αφιέρωμα, κάτι τέλος πάντων...
2. Το πρόγραμμα, συν τοις άλλοις, δεν ήταν μεγάλο και σε χρονική διάρκεια. Δίωρο νομίζω, άντε και λίγο παραπάνω, ίσως. Για συναυλία μοιάζει ιδανικό, για κέντρο διασκέδασης όμως δεν αρκεί.
3. Η φωνή του Vassilikou, η χροιά της δηλαδή, αυτό το πρίμο που διαθέτει, δεν μου αρέσει. Αντιθέτως η μπάσα φωνή της Γαλάνη ακουγότανε πιο «γεμάτη». Και πιο ταιριαστή.
4. Η Γαλάνη είναι πληθωρική καλλιτέχνιδα. Από κάθε άποψη. Και η μπάντα της, σούπερ. Και ως φάτσες ακόμα...5. Ο δίσκος με της διασκευές που κυκλοφόρησε ο Vassilikos δεν είναι από τους εμπνευσμένους του. Εκτός από ένα κομμάτι, το «You Are My Destiny» του Paul Anka. Το λέει καταπληκτικά. Φάνηκε αυτό και στο Gazarte, πως το υποδέχθηκε ο κόσμος. Μου αρέσει πάντως ο Vassilikos, ως μουσική περσόνα. Είναι σεμνός, σοβαρός, αξιοπρεπής.
6. Η Δήμητρα Γαλάνη παρουσίασε ένα μικρό αφιέρωμα και στα τραγούδια που έχει γράψει η ίδια.
7. Γεμάτο το μαγαζί, sold out. Το ντουέτο πάει θαυμάσια.
8. Το Gazarte είναι ένας από τους πιο όμορφους χώρους στην Αθήνα. Και σέβεται τον κόσμο. Χαίρεσαι να βλέπεις παραστάσεις εκεί.
9. Κάποια στιγμή αναφέρθηκε και η ίδια η Γαλάνη στο μαγαζί, χαρακτηρίζοντάς το ως το καλύτερο που έχει παίξει ποτέ. Στα υπόψιν επομένως και αυτό, καταγράφεται.
10. «Σςςς, κάντε λίγη ησυχία παρακαλώ». Από τα διπλανά τραπέζια, οι φωνές.
