Ακολουθήστε μας στο Google news
Δεν ξέρω, δεν ήμουν ποτέ φαν του ήχου του συγκροτήματος, νομίζω ωστόσο πως όσοι δηλώνουν οπαδοί (τους) μπορεί και να πέρασαν καλά αυτό το βράδυ με το «Unknown Pleasures» και τα υπόλοιπα τραγούδια. Ο Peter Hook να αντικαθιστά τον Ian Curtis στα φωνητικά και προσπαθώ να καταλάβω πως ακριβώς μπορεί να νιώθουν με αυτό το σχήμα, όλοι εκείνοι στους οποίους αρέσουν οι Joy Division. Βγάζοντας από το κάδρο εννοείται- όλους όσοι χλεύαζαν-χλευάζουν τη συγκεκριμένη συναυλία περιχαρακωμένοι στον «δήθεν» μικρόκοσμό τους, δεν είμαι σίγουρος επαναλαμβάνω- πως ακριβώς θα ένιωθαν οι φαν του ένδοξου συγκροτήματος ακούγοντας τραγούδια που είναι ταυτισμένα με τον ερμηνευτή τους. Για πεσιμιστικούς και όχι μόνο λόγους...
Τι να σας πω, η μπάντα πάντως ήταν καθ όλα αξιοπρεπής εκτελεστικά και, κρίνοντας από τις αντιδράσεις του κοινού, έτυχε αποθεωτικής υποδοχής. Ο κόσμος την ευχαριστήθηκε τη συναυλία και με το παραπάνω μάλιστα. Στην εποχή που φτάσαμε αυτό αποτελεί το ζητούμενο κάποιες βραδιές, κάποιες ημέρες, ίσως και διαρκώς. Η Ελλάδα σε ότι αφορά τα της ξένης μουσικής δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσσει ποτέ. Και δεν το λέω βάζοντας απαραιτήτως αρνητικό πρόσημο, το αντίθετο...
Gagarin, Παρασκευή βράδυ...
27 Νοεμβρίου 2011Τον τελευταίο καιρό πάντως έχουμε συνηθίσει με τις καρικατούρες στη μουσική. Γιατί λοιπόν να αλλάξει αυτό τώρα με τον Peter Hook και τους Light που γυρίζουν ανά την Ευρώπη και παίζουν μόνο- τραγούδια των Joy Division; Το Gagarin ήταν sold out την Παρασκευή πάντως από έναν κόσμο που, προφανώς-προφανέστατα, διψούσε για λίγο eighties, για λίγο αγγλικό ροκ εκείνης της εποχής.Δεν ξέρω, δεν ήμουν ποτέ φαν του ήχου του συγκροτήματος, νομίζω ωστόσο πως όσοι δηλώνουν οπαδοί (τους) μπορεί και να πέρασαν καλά αυτό το βράδυ με το «Unknown Pleasures» και τα υπόλοιπα τραγούδια. Ο Peter Hook να αντικαθιστά τον Ian Curtis στα φωνητικά και προσπαθώ να καταλάβω πως ακριβώς μπορεί να νιώθουν με αυτό το σχήμα, όλοι εκείνοι στους οποίους αρέσουν οι Joy Division. Βγάζοντας από το κάδρο εννοείται- όλους όσοι χλεύαζαν-χλευάζουν τη συγκεκριμένη συναυλία περιχαρακωμένοι στον «δήθεν» μικρόκοσμό τους, δεν είμαι σίγουρος επαναλαμβάνω- πως ακριβώς θα ένιωθαν οι φαν του ένδοξου συγκροτήματος ακούγοντας τραγούδια που είναι ταυτισμένα με τον ερμηνευτή τους. Για πεσιμιστικούς και όχι μόνο λόγους...Τι να σας πω, η μπάντα πάντως ήταν καθ όλα αξιοπρεπής εκτελεστικά και, κρίνοντας από τις αντιδράσεις του κοινού, έτυχε αποθεωτικής υποδοχής. Ο κόσμος την ευχαριστήθηκε τη συναυλία και με το παραπάνω μάλιστα. Στην εποχή που φτάσαμε αυτό αποτελεί το ζητούμενο κάποιες βραδιές, κάποιες ημέρες, ίσως και διαρκώς. Η Ελλάδα σε ότι αφορά τα της ξένης μουσικής δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσσει ποτέ. Και δεν το λέω βάζοντας απαραιτήτως αρνητικό πρόσημο, το αντίθετο...
