Ακολουθήστε μας στο Google news
Ως μία πρώτη-πρώτη σκέψη που κάνω, σημειώνω πως βρίσκω θετική την αλλαγή σκυτάλης στους 87,7. Θα διαβάσατε άλλωστε και τη δήλωση της καινούργιας ιδιοκτήτριας του σταθμού, της Αλεξάνδρας Δασκαλοπούλου: «Ήμουν πάντα ένας από τους πιστούς ακροατές του Εν Λευκώ. Χαίρομαι που τώρα έχω την ευκαιρία να συνεργαστώ με τους ανθρώπους που δημιούργησαν την επιτυχία του για να κάνουμε τον Εν Λευκώ ακόμα πιο απολαυστικό και αγαπητό στους κατοίκους της πόλης».
Δήλωση, ενδεικτική των προθέσεών της.
Άλλωστε, γνωρίζω καλά πως είναι ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται για τη μουσική και, δη, την καλή μουσική. Και το στυλ της ταιριάζει -όντως- στον τωρινό προσανατολισμό του Eν Λευκώ. Το έχω πει, ξανά: Η Kafka όπως και οι υπόλοιποι ραδιοφωνικοί παραγωγοί των 87,7 βρίσκονται στην «καλή όχθη του τραγουδιού».
Με μία ενίσχυση του προγράμματος, έναν εμπλουτισμό σε πρόσωπα και μουσικές, ο καινούργιος «Εν Λευκώ 87,7» μπορεί να πάει ακόμα καλύτερα.
Η νέα ιδιοκτήτρια του «Εν Λευκώ 87,7». Νέα και φέρελπις.
Είναι γνωστό ούτως ή άλλως πως ο Όμιλος Λυμπέρη είχε φτάσει πλέον στα όριά του. Ένας νέος παίχτης στα FM είναι πάντοτε καλοδεχούμενος. Στα χειμαζόμενα, υπενθυμίζουμε, FM. Να κινηθεί λίγο το πράγμα.
Θετική όμως (πρέπει να) είναι η αγοραπωλησία και για τους εναπομείναντες, δύο, ραδιοσταθμούς του Λυμπέρη. Τον «Best 92,6» και τον «VFM 88,3». Και χρήμα θα μπει στα ταμεία του Ομίλου -ανακουφιστικό- και μπορεί η διεύθυνση των δύο ραδιοφώνων -η Λίνα Βασιλοπούλου κάνει ομολογουμένως εξαιρετική δουλειά- να ασχοληθεί πιο επισταμένα με ένα, περισσότερο, μαζεμένο... προϊόν. Έτσι, ώστε, να το κάνει πιο ενδιαφέρον.
Είθε να μην πέσω έξω. Νομίζω πως στο τέλος του 2011, στον αποχαιρετισμό του, σε μία εποχή που όλα είναι μαύρα και άραχλα (και στα media ακόμα περισσότερο), παρουσιάστηκε μία αχτίδα αισιοδοξίας. Την χρειαζόμαστε...
Εδώ, το ιστορικό του Εν Λευκώ 87,7.
Εκ πρώτης όψεως...
28 Δεκεμβρίου 2011Τα νέα για τον «Εν Λευκώ 87,7» σας τα είπαμε νωρίτερα, σήμερα (εδώ) αλλά και από τη Δευτέρα ήδη (στη στήλη του Σπύρου Σεραφείμ).Ως μία πρώτη-πρώτη σκέψη που κάνω, σημειώνω πως βρίσκω θετική την αλλαγή σκυτάλης στους 87,7. Θα διαβάσατε άλλωστε και τη δήλωση της καινούργιας ιδιοκτήτριας του σταθμού, της Αλεξάνδρας Δασκαλοπούλου: «Ήμουν πάντα ένας από τους πιστούς ακροατές του Εν Λευκώ. Χαίρομαι που τώρα έχω την ευκαιρία να συνεργαστώ με τους ανθρώπους που δημιούργησαν την επιτυχία του για να κάνουμε τον Εν Λευκώ ακόμα πιο απολαυστικό και αγαπητό στους κατοίκους της πόλης».
Δήλωση, ενδεικτική των προθέσεών της.
Άλλωστε, γνωρίζω καλά πως είναι ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται για τη μουσική και, δη, την καλή μουσική. Και το στυλ της ταιριάζει -όντως- στον τωρινό προσανατολισμό του Eν Λευκώ. Το έχω πει, ξανά: Η Kafka όπως και οι υπόλοιποι ραδιοφωνικοί παραγωγοί των 87,7 βρίσκονται στην «καλή όχθη του τραγουδιού».
Με μία ενίσχυση του προγράμματος, έναν εμπλουτισμό σε πρόσωπα και μουσικές, ο καινούργιος «Εν Λευκώ 87,7» μπορεί να πάει ακόμα καλύτερα.
Η νέα ιδιοκτήτρια του «Εν Λευκώ 87,7». Νέα και φέρελπις.
Είναι γνωστό ούτως ή άλλως πως ο Όμιλος Λυμπέρη είχε φτάσει πλέον στα όριά του. Ένας νέος παίχτης στα FM είναι πάντοτε καλοδεχούμενος. Στα χειμαζόμενα, υπενθυμίζουμε, FM. Να κινηθεί λίγο το πράγμα.
Θετική όμως (πρέπει να) είναι η αγοραπωλησία και για τους εναπομείναντες, δύο, ραδιοσταθμούς του Λυμπέρη. Τον «Best 92,6» και τον «VFM 88,3». Και χρήμα θα μπει στα ταμεία του Ομίλου -ανακουφιστικό- και μπορεί η διεύθυνση των δύο ραδιοφώνων -η Λίνα Βασιλοπούλου κάνει ομολογουμένως εξαιρετική δουλειά- να ασχοληθεί πιο επισταμένα με ένα, περισσότερο, μαζεμένο... προϊόν. Έτσι, ώστε, να το κάνει πιο ενδιαφέρον.
Είθε να μην πέσω έξω. Νομίζω πως στο τέλος του 2011, στον αποχαιρετισμό του, σε μία εποχή που όλα είναι μαύρα και άραχλα (και στα media ακόμα περισσότερο), παρουσιάστηκε μία αχτίδα αισιοδοξίας. Την χρειαζόμαστε...
Εδώ, το ιστορικό του Εν Λευκώ 87,7.
