ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΔΥΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΔΥΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Ακολουθήστε μας στο Google news

Δεν είναι όλοι ίδιοι

29 Δεκεμβρίου 2011
> Δεν είναι όλοι ίδιοι, σε προσωπικό επίπεδο τουλάχιστον. Ο Καραμανλής συνετρίβη, πήρε το καπελάκι του και έφυγε. Ο άλλος εκεί. Επιμένει. Στο 15% το έχει πάει το κόμμα του, "φύγε" του λένε όλοι και εκείνος κάνει ότι δεν ακούει. Αναξιοπρεπής.

> Νομίζω ότι ο Γιώργος είναι ότι έχω σιχαθεί περισσότερο σε πολιτικό. Και ο Μητσοτάκης, για να μην ξεχνιόμαστε.

> Ακούω Γαλάνη στο cd με τον Vassiliko. Στο "Γκαρσόνι". Μου ξεφεύγουν βρισιές θαυμασμού. "Την π..., κοίτα ερμηνεία!". Της το έχω πει κι από κοντά. "Εγώ, Δήμητρα, όταν σε ακούω δεν αντέχω, σε βρίζω". Πώς βλέπεις τον Μέσι και λες "κοίτα τι κάνει ο π..."; Ε, εγώ το παθαίνω μαζί της.

> Το είχα πει στον Παπαμιχάλη. "Χρήστο, υπόγραψε. Δεν είναι καιροί για ηρωισμούς. Έχεις τρία παιδιά". Ήταν σαν έτοιμος από καιρό. Αποφασισμένος. Νομίζω ότι πρώτα διερράγησαν ψυχικά οι δεσμοί του με τον νέο Μελωδία και μετά ήρθαν τ' άλλα.

> Θα θυμάμαι έναν από τους λίγους παραμυθάδες του ραδιοφώνου στο πρόσωπό του. Στις εκπομπές του τις μεταμεσονύχτιες. Κέντημα. Αισθητική. Ναι, αν είσαι Παπαμιχάλης δικαιούσαι να μη θέλεις το playlist. Αν δεν είσαι όμως;...

> Πάρτε το καινούργιο της Ζυράννας Ζατέλη για διάβασμα. Δείτε και το "Yoyo" του Pierre Etaix σε DVD. Του '65, αριστούργημα, τώρα ψηφιακά επεξεργασμένο.

> Τελικά ζωή είναι να έρχεται ένας ελέφαντας, να ανοίγει το παράθυρό σου, να σε σηκώνει με την προβοσκίδα του και να σε καθίζει πάνω του. Βόλτα αργά αργά στη ράχη ενός βουνού. Και του χρόνου.