Ακολουθήστε μας στο Google news
Αυτό το σχόλιο δεν περιέχει παράπονο αλλά μόνο (χοντρή) ειρωνεία. Θέλω να πω κάποιες αλήθειες για την ιστορία και την αποκατάσταση μιας κάποιας ισορροπίας, σε ένα περιβάλλον που η σοβαρότητα, ο επαγγελματισμός και η μη συμμετοχή στο χυδαίο λαϊφ στάϊλ θεωρείται επαγγελματική αδυναμία.
Πάμε παρακάτω.
Τον Εν ΛΕΥΚΩ τον έφτιαξα εγώ και η Σοφία Καββαθά. Κάναμε, πρώτοι στην Ελλάδα, αίτηση για άδεια ίδρυσης Ρ/Σ το 1986 (Α.Π 1 στο τότε Υπουργείο Τύπου & Πληροφοριών), η οποία και απορρίφθηκε, προφανώς επειδή δεν είχαμε πολιτικά και οικονομικά βύσματα.
Η επιθυμία να κάνω ένα ραδιόφωνο που να μη παίζει βισσοβανδήδες και να εκφράζει την δική μου/μας ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ οδήγησε στην αγορά, το 1998, του ΡΟΔΟΝ FM από τον Φώτη Μπόμπολα. Όταν πήραμε, την ίδια χρονιά, άδεια λειτουργίας (από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών) στο όνομα της ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε, του δώσαμε το όνομα ΕΝ ΛΕΥΚΩ. Τότε, ο σταθμός, μετέδιδε στη συχνότητα 94.4.
Από το 1998 μέχρι το 2006 που πουλήθηκε προς 116.000 ευρώ στην Εκδόσεις Λυμπέρη Α.Ε, μαζί με το 33,33% του μετοχικού κεφαλαίου μας, λειτουργούσε κάτω από την ΔΙΚΗ ΜΟΥ διεύθυνση. Όλες οι αποφάσεις, οι επιλογές συνεργατών (καλές ή λαθεμένες), το προφίλ και η αισθητική ήταν αποκλειστικά δικές μου επιλογές.
Στη διάρκεια της, σχεδόν 10χρονης, λειτουργίας η Εταιρία μου έχασε πάνω από 1 δισεκατομμύριο δραχμές επειδή ήθελα να κρατήσω τον σταθμό σε ένα επίπεδο ποιότητας που, εκείνη τη εποχή αλλά, και σήμερα δεν έβρισκες/βρίσκεις στα (ιδιωτικά) ραδιόφωνα.
Και τώρα η νεοελληνική γελοιότητα.
Κάποια στιγμή η Πολιτεία αποφάσισε να βάλει τάξη στις συχνότητες. Το έκανε κλείνοντας ΜΟΝΟ τον ΕΝ ΛΕΥΚΩ για 1 1/2 χρόνο, με τη δικαιολογία ότι δημιουργούσε προβλήματα στις συχνότητες του Ελ.Βεν!!!
Σε όλο αυτό το διάστημα και ενώ οι εργαζόμενοι κάθονταν σπίτι ή έκαναν άλλες δουλειές η Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε πλήρωνε κανονικά τους μισθούς, τα δώρα και τις ασφαλιστικές εισφορές ελπίζοντας ότι, κάποια στιγμή, θα βρεθεί ένας πολιτικός να ακούσει το δίκαιο αίτημα μου να ξαναλειτουργήσει ο σταθμός.
Μετά από μεγάλη οικονομική ζημιά που προστέθηκε σε εκείνη απ την έλλειψη διαφημιστικών εσόδων επειδή ο σταθμός ήταν για λίγους έφτασε η στιγμή αλλά, ακόμα και σήμερα, δεν γνωρίζω ποιος επενέβη και πήραμε άδεια εκπομπής σε νέα συχνότητα, αριστερά στη μπάντα, στο 87.7 των FM.
H προσπάθεια συνεχίστηκε, με τον σταθμό να λειτουργεί στο ιδιόκτητο κτήριο μας, των 4,500μ2, στην Ηλιουπόλεως 2-4 στον Υμηττό χάνοντας συνεχώς χρήματα που όμως μπορούσαν καλυφθούν από τα μεγάλα κέρδη της Εταιρίας μας.
Το 2006 ο ΕΝ ΛΕΥΚΩ πουλήθηκε σε άλλη εκδοτική εταιρία.
Σήμερα διάβασα ότι χτες πουλήθηκε στην Κα Αλεξάνδρα Δασκαλοπούλου της οικογένειας που έχει την ΔΕΛΥΑ στην οποία και εύχομαι καλές δουλειές.
Οι πωλητές ξέχασαν βέβαια να αναφερθούν στους ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ, στη ΨΥΧΗ και στο ΥΦΟΣ του σταθμού που δεν τόλμησαν να αλλάξουν απ το 2006 μέχρι σήμερα!
το παρόν συνεχίζεται (με αναφορές σε αχρείες συμπεριφορές συγκεκριμένων ατόμων που έγιναν γνωστοί μέσα απ τον σταθμό αλλά, και που αυτοί ξέχασαν να πουν μία λέξη
Φιλάκια
Κ.Κ.
Ένα αποκαλυπτικό ιστορικό
30 Δεκεμβρίου 2011Αυτό το σχόλιο δεν περιέχει παράπονο αλλά μόνο (χοντρή) ειρωνεία. Θέλω να πω κάποιες αλήθειες για την ιστορία και την αποκατάσταση μιας κάποιας ισορροπίας, σε ένα περιβάλλον που η σοβαρότητα, ο επαγγελματισμός και η μη συμμετοχή στο χυδαίο λαϊφ στάϊλ θεωρείται επαγγελματική αδυναμία.
Πάμε παρακάτω.
Τον Εν ΛΕΥΚΩ τον έφτιαξα εγώ και η Σοφία Καββαθά. Κάναμε, πρώτοι στην Ελλάδα, αίτηση για άδεια ίδρυσης Ρ/Σ το 1986 (Α.Π 1 στο τότε Υπουργείο Τύπου & Πληροφοριών), η οποία και απορρίφθηκε, προφανώς επειδή δεν είχαμε πολιτικά και οικονομικά βύσματα.
Η επιθυμία να κάνω ένα ραδιόφωνο που να μη παίζει βισσοβανδήδες και να εκφράζει την δική μου/μας ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ οδήγησε στην αγορά, το 1998, του ΡΟΔΟΝ FM από τον Φώτη Μπόμπολα. Όταν πήραμε, την ίδια χρονιά, άδεια λειτουργίας (από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών) στο όνομα της ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε, του δώσαμε το όνομα ΕΝ ΛΕΥΚΩ. Τότε, ο σταθμός, μετέδιδε στη συχνότητα 94.4.
Από το 1998 μέχρι το 2006 που πουλήθηκε προς 116.000 ευρώ στην Εκδόσεις Λυμπέρη Α.Ε, μαζί με το 33,33% του μετοχικού κεφαλαίου μας, λειτουργούσε κάτω από την ΔΙΚΗ ΜΟΥ διεύθυνση. Όλες οι αποφάσεις, οι επιλογές συνεργατών (καλές ή λαθεμένες), το προφίλ και η αισθητική ήταν αποκλειστικά δικές μου επιλογές.Στη διάρκεια της, σχεδόν 10χρονης, λειτουργίας η Εταιρία μου έχασε πάνω από 1 δισεκατομμύριο δραχμές επειδή ήθελα να κρατήσω τον σταθμό σε ένα επίπεδο ποιότητας που, εκείνη τη εποχή αλλά, και σήμερα δεν έβρισκες/βρίσκεις στα (ιδιωτικά) ραδιόφωνα.
Και τώρα η νεοελληνική γελοιότητα.
Κάποια στιγμή η Πολιτεία αποφάσισε να βάλει τάξη στις συχνότητες. Το έκανε κλείνοντας ΜΟΝΟ τον ΕΝ ΛΕΥΚΩ για 1 1/2 χρόνο, με τη δικαιολογία ότι δημιουργούσε προβλήματα στις συχνότητες του Ελ.Βεν!!!
Σε όλο αυτό το διάστημα και ενώ οι εργαζόμενοι κάθονταν σπίτι ή έκαναν άλλες δουλειές η Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε πλήρωνε κανονικά τους μισθούς, τα δώρα και τις ασφαλιστικές εισφορές ελπίζοντας ότι, κάποια στιγμή, θα βρεθεί ένας πολιτικός να ακούσει το δίκαιο αίτημα μου να ξαναλειτουργήσει ο σταθμός.
Μετά από μεγάλη οικονομική ζημιά που προστέθηκε σε εκείνη απ την έλλειψη διαφημιστικών εσόδων επειδή ο σταθμός ήταν για λίγους έφτασε η στιγμή αλλά, ακόμα και σήμερα, δεν γνωρίζω ποιος επενέβη και πήραμε άδεια εκπομπής σε νέα συχνότητα, αριστερά στη μπάντα, στο 87.7 των FM.
H προσπάθεια συνεχίστηκε, με τον σταθμό να λειτουργεί στο ιδιόκτητο κτήριο μας, των 4,500μ2, στην Ηλιουπόλεως 2-4 στον Υμηττό χάνοντας συνεχώς χρήματα που όμως μπορούσαν καλυφθούν από τα μεγάλα κέρδη της Εταιρίας μας.Το 2006 ο ΕΝ ΛΕΥΚΩ πουλήθηκε σε άλλη εκδοτική εταιρία.
Σήμερα διάβασα ότι χτες πουλήθηκε στην Κα Αλεξάνδρα Δασκαλοπούλου της οικογένειας που έχει την ΔΕΛΥΑ στην οποία και εύχομαι καλές δουλειές.
Οι πωλητές ξέχασαν βέβαια να αναφερθούν στους ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ, στη ΨΥΧΗ και στο ΥΦΟΣ του σταθμού που δεν τόλμησαν να αλλάξουν απ το 2006 μέχρι σήμερα!
το παρόν συνεχίζεται (με αναφορές σε αχρείες συμπεριφορές συγκεκριμένων ατόμων που έγιναν γνωστοί μέσα απ τον σταθμό αλλά, και που αυτοί ξέχασαν να πουν μία λέξη
Φιλάκια
Κ.Κ.
