Review της πρώτης φετινής εμφάνισης του συγκροτήματος.
16 Ιανουαρίου 2012Το Σάββατο που μας πέρασε (14/1) βρέθηκα στην πρώτη φετινή συναυλία των Locomondo για τη νέα χρονιά. Σε ένα κατάμεστο Gagarin, και για περισσότερες από δύο ώρες, οι Locomondo έδωσαν για άλλη μια φορά τα διαπιστευτήριά τους. Μια μπάντα καλοδουλεμένη, με πολύ καλούς μουσικούς που διασκεδάζουν κάθε στιγμή επί σκηνής. Μολονότι τα περισσότερα τραγούδια, σε δημιουργικό επίπεδο, ανήκουν στον frontman του συγκροτήματος, Μάρκο Κούμαρη, τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας λαμβάνουν ισόποση προβολή. Τραγουδούν, μιλούν στο μικρόφωνο, βγαίνουν στο κέντρο του παταριού και ραπάρουν.
Αυτό που προκύπτει από το live του Σαββάτου, είναι ότι οι Locomondo έχουν αρχίσει να δουλεύουν περισσότερο και το show που παρουσιάζουν. Χαρακτηριστική ήταν η εμφάνιση μιας μεγάλης φουσκωτής μπάλας κατά τη διάρκεια του τραγουδιού «Γκολ», με την οποία έπαιζε ο τραγουδιστής και το κοινό. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ο Μάρκος, κατά τη διάρκεια της συναυλίας, άλλαξε εμφάνιση τρεις (τουλάχιστον) φορές. Όλα αυτά, προφανώς δουλεμένα από την «προπόνηση», μαρτυρούν τη διάθεση του συγκροτήματος να ανέβει επίπεδο και επαγγελματικά είναι πολύ σωστές κινήσεις. Από την άλλη προκύπτει και ένα θέμα βέβαια: ότι όλο αυτό το «χύμα» που επί της ουσίας πλασάρεται, είναι τρομακτικά οργανωμένο στην πράξη. Αυτή πάντως είναι μια παγκόσμια πρακτική. Οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες του εξωτερικού συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο.
Στο live του Σαββάτου ακούσαμε, εκτός από τα καθιερωμένα τραγούδια των Locomondo, και μερικά καινούργια από τον επερχόμενο δίσκο τους. Φυσικά δεν έχει αλλάξει το μουσικό ύφος και γιατί να αλλάξει; Οι Locomondo κάνουν αυτό που ξέρουν καλά και αυτό που τους έχει καθιερώσει στις συνειδήσεις του ακροατηρίου. Από τα νέα τραγούδια ξεχώρισα το «Rap ska reggae». Μια περιγραφή του κλίματος των περιοδειών του συγκροτήματος ανά την Ελλάδα, ένα «ταξιδιωτικό» τραγούδι. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στον εξαιρετικό βιολιστή Δημήτρη Γάσια, ένα ακόμα παιδί που πέρασε από το Μουσικό Γυμνάσιο Παλλήνης, ο οποίος με την παρουσία του ανεβάζει το επίπεδο της μπάντας. Ο Γάσιας δεν έπαιξε σε όλη τη συναυλία του Σαββάτου γιατί έπρεπε να φύγει (παίζει και με τον Παντελή Θαλασσινό). Η απουσία του ήταν όσο αισθητή και η παρουσία του.
Εν κατακλείδι, για ακόμα μία φορά πέρασα εξαιρετικά σε συναυλία των Locomondo. Τους προτιμώ βέβαια στις καλοκαιρινές τους συναυλίες, αλλά μέχρι να έρθει το καλοκαίρι, «συμβιβάζομαι» και με το Gagarin.
