Ακολουθήστε μας στο Google news
-Εσύ τι θέλεις να γίνεις (όταν θα μεγαλώσεις);
16 Ιανουαρίου 2012
-Εσύ τι θέλεις να γίνεις (όταν θα μεγαλώσεις);
-Δημοσιογράφος.
-Και γιατί έβαλες πρώτη επιλογή τη Νομική και όχι το τμήμα ΜΜΕ;
-Μωρέ είναι γερή σχολή η Νομική, το άλλο είναι καινούργιο, δεν το ξέρω. Λέω να πάω Νομική και μετά, άμα είναι, κάνω μεταπτυχιακό στα ΜΜΕ.
Τόσο αποφασισμένος ήμουν, το 1991, για το τι ήθελα να γίνω (όταν θα μεγαλώσω). Και η Νομική δεν μου άλλαξε τα μυαλά. Την τελείωσα σαν την κουταλιά με το μουρουνόλαδο και μετά έκανα το πανεπιστημιακό μου πάρτι: Μεταπτυχιακό στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το λάτρεψα το Τμήμα και τον μεταμοντέρνο μπουφέ γνώσεων που μου προσέφερε. Τσιμπολόγησα με όρεξη και βγήκα με το master στο χέρι.
Τις προάλλες συνάντησα έναν φίλο μου, τον Γιώργο, πρώην συμφοιτητή από το Μεταπτυχιακό. Μεγάλο κεφάλι. Πρώτος φοιτητής. Τον ρώτησα πώς τα πάει από δουλειά, μου έλεγε ότι ο ένας κλείνει, ο άλλος απολύει, ο τρίτος δεν πληρώνει. Του είπα: "Μου αρέσει που δεν μας έφτανε να δουλέψουμε δημοσιογράφοι, το... σπουδάσαμε κιόλας το επάγγελμα!".
Εμένα έτσι κι αλλιώς η ζωή με πάει σιγά σιγά αλλού, όμως σκέφτομαι πόσοι καταρτισμένοι δημοσιογράφοι, με γνώση, άποψη και γερή πέννα βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο δρόμο, χωρίς δουλειά. Σαν κατάρα έπεσε η κρίση σε αυτό το χώρο επί δικαίους και αδίκους (και όχι "επί δικαίων και αδίκων", όπως συνηθίζει να λέει με στόμφο η Ντόρα Μπακογιάννη - επί τη ευκαιρία, έπεσα πάνω της βγαίνοντας από το Παλλάς στην πρεμιέρα Αλεξίου - Γαλάνη. Έφτυσα τον κόρφο μου, απομακρυνόμενος έντρομος. Όχι, δεν είμαι προληπτικός. Πολιτικό τρόμο μού προκαλεί).
Πολλοί χώροι πλήττονται από την οικονομική κρίση αυτή τη στιγμή. Όμως δεν μπορώ να μη σκεφτώ την τραγική ειρωνεία για τα παιδιά εκείνα που πήγαμε να σπουδάσουμε δημοσιογράφοι σε... ανώτατο επίπεδο. Α ρε Γιώργο, θέλαμε και master για να γίνουμε άνεργοι.
-Εσύ τι θέλεις να γίνεις (όταν θα μεγαλώσεις);
-Δημοσιογράφος.
16 Ιανουαρίου 2012-Εσύ τι θέλεις να γίνεις (όταν θα μεγαλώσεις);
-Δημοσιογράφος.
-Και γιατί έβαλες πρώτη επιλογή τη Νομική και όχι το τμήμα ΜΜΕ;
-Μωρέ είναι γερή σχολή η Νομική, το άλλο είναι καινούργιο, δεν το ξέρω. Λέω να πάω Νομική και μετά, άμα είναι, κάνω μεταπτυχιακό στα ΜΜΕ.
Τόσο αποφασισμένος ήμουν, το 1991, για το τι ήθελα να γίνω (όταν θα μεγαλώσω). Και η Νομική δεν μου άλλαξε τα μυαλά. Την τελείωσα σαν την κουταλιά με το μουρουνόλαδο και μετά έκανα το πανεπιστημιακό μου πάρτι: Μεταπτυχιακό στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το λάτρεψα το Τμήμα και τον μεταμοντέρνο μπουφέ γνώσεων που μου προσέφερε. Τσιμπολόγησα με όρεξη και βγήκα με το master στο χέρι.Τις προάλλες συνάντησα έναν φίλο μου, τον Γιώργο, πρώην συμφοιτητή από το Μεταπτυχιακό. Μεγάλο κεφάλι. Πρώτος φοιτητής. Τον ρώτησα πώς τα πάει από δουλειά, μου έλεγε ότι ο ένας κλείνει, ο άλλος απολύει, ο τρίτος δεν πληρώνει. Του είπα: "Μου αρέσει που δεν μας έφτανε να δουλέψουμε δημοσιογράφοι, το... σπουδάσαμε κιόλας το επάγγελμα!".
Εμένα έτσι κι αλλιώς η ζωή με πάει σιγά σιγά αλλού, όμως σκέφτομαι πόσοι καταρτισμένοι δημοσιογράφοι, με γνώση, άποψη και γερή πέννα βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο δρόμο, χωρίς δουλειά. Σαν κατάρα έπεσε η κρίση σε αυτό το χώρο επί δικαίους και αδίκους (και όχι "επί δικαίων και αδίκων", όπως συνηθίζει να λέει με στόμφο η Ντόρα Μπακογιάννη - επί τη ευκαιρία, έπεσα πάνω της βγαίνοντας από το Παλλάς στην πρεμιέρα Αλεξίου - Γαλάνη. Έφτυσα τον κόρφο μου, απομακρυνόμενος έντρομος. Όχι, δεν είμαι προληπτικός. Πολιτικό τρόμο μού προκαλεί). Πολλοί χώροι πλήττονται από την οικονομική κρίση αυτή τη στιγμή. Όμως δεν μπορώ να μη σκεφτώ την τραγική ειρωνεία για τα παιδιά εκείνα που πήγαμε να σπουδάσουμε δημοσιογράφοι σε... ανώτατο επίπεδο. Α ρε Γιώργο, θέλαμε και master για να γίνουμε άνεργοι.
