Ακολουθήστε μας στο Google news
Είναι αυτά τα απογεύματα που χάνονται...
"Τώρα πια πηγαίνω στην εφημερίδα, μόνο για τις συνελεύσεις. Εκεί που πριν υπήρχε ο κόσμος μου, τώρα στέκουν έξη επίμονα δένδρα. Εξωτερικά. Γιατί στο μέσα μας, στα άδεια γραφεία και στους άδειους διαδρόμους, φαντάσματα έχουν αρχίσει την ''γιορτή''.
Επειδή η καθημερινότητα μερικές φορές είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή. Η παρέα σου, οι φίλοι σου, τα απογεύματα, η δουλειά, τα νεύματα, το κλείσιμο του ματιού στο διάδρομο, μία ζωή που χάθηκε...
Στην Ελευθεροτυπία...
21 Ιανουαρίου 2012Τελικά ο Σπύρος Τσακίρης, ο γνωστός φωτογράφος, δεν είναι ποιητής μόνο των εικόνων...Είναι αυτά τα απογεύματα που χάνονται...
"Τώρα πια πηγαίνω στην εφημερίδα, μόνο για τις συνελεύσεις. Εκεί που πριν υπήρχε ο κόσμος μου, τώρα στέκουν έξη επίμονα δένδρα. Εξωτερικά. Γιατί στο μέσα μας, στα άδεια γραφεία και στους άδειους διαδρόμους, φαντάσματα έχουν αρχίσει την ''γιορτή''.
Επειδή η καθημερινότητα μερικές φορές είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή. Η παρέα σου, οι φίλοι σου, τα απογεύματα, η δουλειά, τα νεύματα, το κλείσιμο του ματιού στο διάδρομο, μία ζωή που χάθηκε...
