Ακολουθήστε μας στο Google news
Πόσες φορές δεν έχετε κολλήσει με μια διαφήμιση, αλλά δεν γνωρίζετε ποιος την έχει εκφωνήσει; Ρητορικό το ερώτημα, θα σας έχει συμβεί πάρα πολλές φορές. Άλλωστε, υπάρχουν διαφημίσεις που το σλόγκαν τους κρατάει χρόνια, συχνά επαναλαμβάνεται από στόμα σε στόμα. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι και η διαφήμιση του Εργαστηρίου Δημοσιογραφίας. «Και ο τάδε εδώ;». «Και η δείνα εδώ;». Ακριβώς αυτές τις ατάκες είχα χρησιμοποιήσει στη στήλη μου (διαβάστε εδώ) και έτσι είπα να μιλήσω με την original φωνή που εκφωνούσε αυτές τις διαφημίσεις. Είναι ο Κωνσταντίνος Αγόρης, άνθρωπος (και) του ραδιοφώνου, ανάμεσα στα υπόλοιπα, σε μια συνέντευξη που ρέει...
Πώς είχε συμβεί και είχες δανείσει τη φωνή σου σε εκείνη τη διαφήμιση για τη σχολή δημοσιογραφίας;
Την περίοδο εκείνη ήμουν σπουδαστής στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας. Η πρόταση ήρθε μετά τη συμμετοχή μου σε ραδιοφωνικά ενημερωτικά μαγκαζίνο, που παρήγαμε στα πλαίσια σχετικού μαθήματος. Με άκουσαν και με επέλεξαν! Τόσο απλά Η αλήθεια είναι ότι είχα ήδη τότε μια μικρή πορεία στο ραδιόφωνο. Ξέρεις, εκπομπές αφιερώσεων κάθε Σάββατο σε επαρχιακό σταθμό! Με πολύ μπάσο στη φωνή (γελάει) και εκατοντάδες μηνύματα από ακροατές και ακροάτριες. Όπως ξεκινάμε όλοι, δηλαδή Αυτό με «βοήθησε» και με έκανε πιο άνετο με το μικρόφωνο, την «επαφή» με τον ακροατή και την όλη παραγωγή
Τι θυμάσαι από εκείνη την εποχή;
Σκέφτηκα, «γιατί όχι»; Θα μπορούσα να γράψω στο βιογραφικό μου πως «και ο Κωνσταντίνος Αγόρης σπίκαρε (κάποια στιγμή) για το Εργαστήρι Δημοσιογραφίας»! Για να σοβαρευτούμε. Είμαι πολύ χαρούμενος, που δάνεισα κι εγώ τη φωνή μου στη συγκεκριμένη διαφήμιση. Δεν είμαι ο μόνος, υπήρξαν κι άλλοι. Για την ιστορία η διαφήμιση με το συγκεκριμένο σλόγκαν βγήκε στον αέρα το 1999, ενώ η πρώτη βερσιόν ανέφερε τους διδάσκοντες και όχι τους πτυχιούχους της σχολής. Είχε, δηλαδή, ως εξής: «Και ο τάδε; Και η δείνα; Όλοι διδάσκουν στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας». Τελικά, επιλέχθηκε η προβολή των σπουδαστών και έτσι φτάσαμε στη σημερινή μορφή.
Και μιας και πιάσαμε τα ιστορικά, να σου αναφέρω πως η ιδέα ανήκει στον ιδιοκτήτη της Σχολής, Γιώργο Χάγιο και όχι στα στελέχη της διαφημιστικής, στην οποία είχε ανατεθεί το πρότζεκτ. Το σλόγκαν, που έχει επιλεγεί είναι πράγματι πολύ επιτυχημένο. Είναι αυτό που κάνει τη διαφήμιση ξεχωριστή, εύκολα διακριτή και πολύ «δυνατή». Έχοντας σπουδάσει στην ΑΣΟΕΕ και έχοντας παρακολουθήσει και μαθήματα μάρκετινγκ γνωρίζω πως η καλή ατάκα είναι σχεδόν τα πάντα!
Για ποιο λόγο θεωρείς ότι δεν χρησιμοποίησαν ξανά τη φωνή σου;
Στην πορεία χρειάστηκε να γίνουν στο διαφημιστικό κάποιες αλλαγές, κάποιες προσθήκες! Δεν είχαμε κρατήσει «επαφή» ώστε να επανέλθω πίσω από το μικρόφωνο Πάντως, από τον χώρο δεν έφυγα τόσο νωρίς. Μπορεί να μην το κυνήγησα ποτέ επαγγελματικά, όμως σε τακτά χρονικά διαστήματα έρχονται προτάσεις. Άλλοτε σποτ, άλλοτε σήματα αρχής. Κυρίως, όμως, από ραδιοφωνικούς σταθμούς της επαρχίας
Έχεις έρθει αντιμέτωπος με... «περίεργες» καταστάσεις;
Από τα πιο περίεργα που μου έχουν τύχει; Να δουλεύω ως οικονομικός αναλυτής σε εταιρία και το τμήμα μάρκετινγκ να ετοιμάζει τηλεοπτικό σποτ για τις προσφερόμενες υπηρεσίες μας στον κάτω όροφο. Τους έλειπε νεαρός, που υποδυόταν το γιατρό νοσηλευτή. Αυτό ήταν. Με πήραν με το ζόρι, μου φόρεσαν λευκή ρόμπα και βρέθηκα σε ένα διάδρομο να περπατώ και να περπατώ Εκεί «φάνηκε» μόνο πλάτη!
Προφανώς οι υπεύθυνοι έκριναν πως «γράφω» καλά (γελάει) και έτσι κέρδισα δύο ακόμη συμμετοχές σε επόμενα διαφημιστικά! Σ αυτά πήρα τον διάδρομο «ανάποδα» και έτσι κέρδισα τα 15 δευτερόλεπτα διασημότητας, που μου αναλογούν.
Πόσο εύκολο είναι να σπικάρεις τα λόγια διαφήμισης για μια αναγνωρίσιμη φίρμα-μάρκα-εταιρεία κ.λπ.;
Σίγουρα οι απαιτήσεις που υπάρχουν είναι μεγάλες. Σίγουρα ζητούν από εσένα κάτι διαφορετικό, κάτι ιδιαίτερο. Πάντα υπάρχει κουβέντα, που μπορεί να κάνει μια ιδέα της στιγμής πραγματικότητα, όμως στις περιπτώσεις που υπάρχει μια συνέχεια στα σποτ (συγκεκριμένες ατάκες, ύφος ή σενάριο) δεν μπορείς να παρεκκλίνεις πολύ.
Η διαφήμιση σήμερα περνάει κρίση. Επομένως, έχουν πέσει και οι αμοιβές των ανθρώπων που εκφωνούν;
Ακριβώς. Μπορεί να μην είμαι επαγγελματικά στο χώρο, όμως αυτό μαθαίνω από γνωστούς, που ασχολούνται. Όλοι και όλα περνούν κρίση Μάλλον βρισκόμαστε σε φάση αναπροσαρμογής σε πολλούς τομείς. Το μόνο θετικό είναι η εξέλιξη και η ποιότητα των νέων διαφημιστικών. Εξαιρετικά σε πολλές περιπτώσεις - σενάρια, ταλαντούχοι νέοι συντελεστές, άψογο αποτέλεσμα.
Αυτό το διάστημα με τι ασχολείσαι;
Με τη μεγάλη μου αγάπη, το ραδιόφωνο. Τα πράγματα στην Αθήνα είναι δύσκολα, οι πόρτες δεν ανοίγουν εύκολα. Μαζί με συναδέλφους σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε μια δημοσιογραφική ομάδα έτσι λειτουργούμε, όχι ως εταιρεία με στόχο να διοχετεύσουμε την όρεξη και τη δημιουργικότητά μας σε ραδιόφωνα της επαρχίας και να καλύψουμε, φυσικά, τις ανάγκες των ακροατών για ενημέρωση και ψυχαγωγία. Παράγουμε στο στούντιό μας σειρά εκπομπών ποικίλου ύφους και ενδιαφέροντος, που μεταδίδονται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο. Μας βρίσκετε και στο productions.newsonair.gr.
Επειδή «Θέματα Υπάρχουν» πολλά έχω αναλάβει, στα πλαίσια της κοινής προσπάθειας, το ομώνυμο καθημερινό ενημερωτικό μαγκαζίνο. Γρήγορες ματιές στην επικαιρότητα εσωτερική και διεθνή, σχόλια και παρατηρήσεις, ηχητικά από δηλώσεις, ανταποκρίσεις από το εξωτερικό και ειδικοί συνεργάτες. Κι όλα αυτά πίνοντας τον πρωινό μας καφέ μαζί με τους ακροατές, στο ξεκίνημα της ημέρας!
Ανταπόκριση υπάρχει;
Ναι, αρκετά μεγάλη. Τους χαίρομαι τους συνεργάτες μου, τους ιδιοκτήτες των σταθμών. Τους σέβομαι, που «επιμένουν» να επενδύουν ψυχή, σώμα και τσέπη σε ένα προϊόν που η πολιτεία πρώτη απαξίωσε. Χαίρομαι γιατί νέοι κυρίως άνθρωποι έχουν το μεράκι, θέλουν να κάνουν τους σταθμούς τους δυνατούς και να προσφέρουν στους ακροατές τους καλά προγράμματα. Προγράμματα και εκπομπές που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους αθηναϊκούς σταθμούς. Σ αυτούς θέλω να σταθώ. Στους σταθμούς της επικράτειας, που επιμένουν να «κάνουν ραδιόφωνο»!
Πώς βλέπεις γενικά την κατάσταση στα ΜΜΕ;
Αν πω απλά δύσκολη θα με πεις και αισιόδοξο, ε; (γελάει)
Για εμάς τους νεότερους δημοσιογράφους τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Σκέψου ότι δεν μας δόθηκε καλά καλά η ευκαιρία να δοκιμαστούμε, να δημιουργήσουμε! Για να καταλάβεις, το περασμένο καλοκαίρι συμμετείχα ως παρουσιαστής σε ενημερωτικό μαγκαζίνο αθηναϊκού τηλεοπτικού σταθμού. Τελικά το πρότζεκτ, που ετοιμαζόταν για τον φετινό χειμώνα δεν προχώρησε λόγω των οικονομικών συγκυριών. Δεν θέλω να τα βλέπω όλα μαύρα, όμως! Θεωρώ πως το προσεχές διάστημα θα αλλάξουν πολλά στον κλάδο. Ήδη σειρά ανεξάρτητων ποιοτικών site κερδίζουν κλικ, καλά στημένα ραδιόφωνα αυξάνουν ακροαματικότητες, ενώ νέα περιοδικά φέρνουν και πάλι τον αναγνώστη στο περίπτερο. Και είναι οι παρέες, που θα φέρουν το νέο και θα δώσουν τη διέξοδο. Πριν λίγες ημέρες ξεκινήσαμε με νέους συναδέλφους ένα site άποψης, το pragmatikotita.gr. Ξέρεις τι διαπιστώνω; Ότι η δημοσιογραφία, ακόμη και σε αυτό το επίπεδο, μου δίνει ζωή, με κάνει ευτυχή. Όσον αφορά την παρούσα κατάσταση, ελπίζω να μην καταγραφούμε στα βιβλία της Ιστορίας ως η χαμένη γενιά της κοινωνίας πρώτα και του επαγγέλματος αμέσως μετά.
Η «φωνή» της διαφήμισης του Εργαστηρίου Δημοσιογραφίας
29 Ιανουαρίου 2012Πόσες φορές δεν έχετε κολλήσει με μια διαφήμιση, αλλά δεν γνωρίζετε ποιος την έχει εκφωνήσει; Ρητορικό το ερώτημα, θα σας έχει συμβεί πάρα πολλές φορές. Άλλωστε, υπάρχουν διαφημίσεις που το σλόγκαν τους κρατάει χρόνια, συχνά επαναλαμβάνεται από στόμα σε στόμα. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι και η διαφήμιση του Εργαστηρίου Δημοσιογραφίας. «Και ο τάδε εδώ;». «Και η δείνα εδώ;». Ακριβώς αυτές τις ατάκες είχα χρησιμοποιήσει στη στήλη μου (διαβάστε εδώ) και έτσι είπα να μιλήσω με την original φωνή που εκφωνούσε αυτές τις διαφημίσεις. Είναι ο Κωνσταντίνος Αγόρης, άνθρωπος (και) του ραδιοφώνου, ανάμεσα στα υπόλοιπα, σε μια συνέντευξη που ρέει...
Πώς είχε συμβεί και είχες δανείσει τη φωνή σου σε εκείνη τη διαφήμιση για τη σχολή δημοσιογραφίας;
Την περίοδο εκείνη ήμουν σπουδαστής στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας. Η πρόταση ήρθε μετά τη συμμετοχή μου σε ραδιοφωνικά ενημερωτικά μαγκαζίνο, που παρήγαμε στα πλαίσια σχετικού μαθήματος. Με άκουσαν και με επέλεξαν! Τόσο απλά Η αλήθεια είναι ότι είχα ήδη τότε μια μικρή πορεία στο ραδιόφωνο. Ξέρεις, εκπομπές αφιερώσεων κάθε Σάββατο σε επαρχιακό σταθμό! Με πολύ μπάσο στη φωνή (γελάει) και εκατοντάδες μηνύματα από ακροατές και ακροάτριες. Όπως ξεκινάμε όλοι, δηλαδή Αυτό με «βοήθησε» και με έκανε πιο άνετο με το μικρόφωνο, την «επαφή» με τον ακροατή και την όλη παραγωγή

Σκέφτηκα, «γιατί όχι»; Θα μπορούσα να γράψω στο βιογραφικό μου πως «και ο Κωνσταντίνος Αγόρης σπίκαρε (κάποια στιγμή) για το Εργαστήρι Δημοσιογραφίας»! Για να σοβαρευτούμε. Είμαι πολύ χαρούμενος, που δάνεισα κι εγώ τη φωνή μου στη συγκεκριμένη διαφήμιση. Δεν είμαι ο μόνος, υπήρξαν κι άλλοι. Για την ιστορία η διαφήμιση με το συγκεκριμένο σλόγκαν βγήκε στον αέρα το 1999, ενώ η πρώτη βερσιόν ανέφερε τους διδάσκοντες και όχι τους πτυχιούχους της σχολής. Είχε, δηλαδή, ως εξής: «Και ο τάδε; Και η δείνα; Όλοι διδάσκουν στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας». Τελικά, επιλέχθηκε η προβολή των σπουδαστών και έτσι φτάσαμε στη σημερινή μορφή.
Και μιας και πιάσαμε τα ιστορικά, να σου αναφέρω πως η ιδέα ανήκει στον ιδιοκτήτη της Σχολής, Γιώργο Χάγιο και όχι στα στελέχη της διαφημιστικής, στην οποία είχε ανατεθεί το πρότζεκτ. Το σλόγκαν, που έχει επιλεγεί είναι πράγματι πολύ επιτυχημένο. Είναι αυτό που κάνει τη διαφήμιση ξεχωριστή, εύκολα διακριτή και πολύ «δυνατή». Έχοντας σπουδάσει στην ΑΣΟΕΕ και έχοντας παρακολουθήσει και μαθήματα μάρκετινγκ γνωρίζω πως η καλή ατάκα είναι σχεδόν τα πάντα!
Για ποιο λόγο θεωρείς ότι δεν χρησιμοποίησαν ξανά τη φωνή σου;
Στην πορεία χρειάστηκε να γίνουν στο διαφημιστικό κάποιες αλλαγές, κάποιες προσθήκες! Δεν είχαμε κρατήσει «επαφή» ώστε να επανέλθω πίσω από το μικρόφωνο Πάντως, από τον χώρο δεν έφυγα τόσο νωρίς. Μπορεί να μην το κυνήγησα ποτέ επαγγελματικά, όμως σε τακτά χρονικά διαστήματα έρχονται προτάσεις. Άλλοτε σποτ, άλλοτε σήματα αρχής. Κυρίως, όμως, από ραδιοφωνικούς σταθμούς της επαρχίας
Έχεις έρθει αντιμέτωπος με... «περίεργες» καταστάσεις;
Από τα πιο περίεργα που μου έχουν τύχει; Να δουλεύω ως οικονομικός αναλυτής σε εταιρία και το τμήμα μάρκετινγκ να ετοιμάζει τηλεοπτικό σποτ για τις προσφερόμενες υπηρεσίες μας στον κάτω όροφο. Τους έλειπε νεαρός, που υποδυόταν το γιατρό νοσηλευτή. Αυτό ήταν. Με πήραν με το ζόρι, μου φόρεσαν λευκή ρόμπα και βρέθηκα σε ένα διάδρομο να περπατώ και να περπατώ Εκεί «φάνηκε» μόνο πλάτη!
Προφανώς οι υπεύθυνοι έκριναν πως «γράφω» καλά (γελάει) και έτσι κέρδισα δύο ακόμη συμμετοχές σε επόμενα διαφημιστικά! Σ αυτά πήρα τον διάδρομο «ανάποδα» και έτσι κέρδισα τα 15 δευτερόλεπτα διασημότητας, που μου αναλογούν.

Σίγουρα οι απαιτήσεις που υπάρχουν είναι μεγάλες. Σίγουρα ζητούν από εσένα κάτι διαφορετικό, κάτι ιδιαίτερο. Πάντα υπάρχει κουβέντα, που μπορεί να κάνει μια ιδέα της στιγμής πραγματικότητα, όμως στις περιπτώσεις που υπάρχει μια συνέχεια στα σποτ (συγκεκριμένες ατάκες, ύφος ή σενάριο) δεν μπορείς να παρεκκλίνεις πολύ.
Η διαφήμιση σήμερα περνάει κρίση. Επομένως, έχουν πέσει και οι αμοιβές των ανθρώπων που εκφωνούν;
Ακριβώς. Μπορεί να μην είμαι επαγγελματικά στο χώρο, όμως αυτό μαθαίνω από γνωστούς, που ασχολούνται. Όλοι και όλα περνούν κρίση Μάλλον βρισκόμαστε σε φάση αναπροσαρμογής σε πολλούς τομείς. Το μόνο θετικό είναι η εξέλιξη και η ποιότητα των νέων διαφημιστικών. Εξαιρετικά σε πολλές περιπτώσεις - σενάρια, ταλαντούχοι νέοι συντελεστές, άψογο αποτέλεσμα.
Αυτό το διάστημα με τι ασχολείσαι;
Με τη μεγάλη μου αγάπη, το ραδιόφωνο. Τα πράγματα στην Αθήνα είναι δύσκολα, οι πόρτες δεν ανοίγουν εύκολα. Μαζί με συναδέλφους σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε μια δημοσιογραφική ομάδα έτσι λειτουργούμε, όχι ως εταιρεία με στόχο να διοχετεύσουμε την όρεξη και τη δημιουργικότητά μας σε ραδιόφωνα της επαρχίας και να καλύψουμε, φυσικά, τις ανάγκες των ακροατών για ενημέρωση και ψυχαγωγία. Παράγουμε στο στούντιό μας σειρά εκπομπών ποικίλου ύφους και ενδιαφέροντος, που μεταδίδονται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο. Μας βρίσκετε και στο productions.newsonair.gr.
Επειδή «Θέματα Υπάρχουν» πολλά έχω αναλάβει, στα πλαίσια της κοινής προσπάθειας, το ομώνυμο καθημερινό ενημερωτικό μαγκαζίνο. Γρήγορες ματιές στην επικαιρότητα εσωτερική και διεθνή, σχόλια και παρατηρήσεις, ηχητικά από δηλώσεις, ανταποκρίσεις από το εξωτερικό και ειδικοί συνεργάτες. Κι όλα αυτά πίνοντας τον πρωινό μας καφέ μαζί με τους ακροατές, στο ξεκίνημα της ημέρας!
Ανταπόκριση υπάρχει;
Ναι, αρκετά μεγάλη. Τους χαίρομαι τους συνεργάτες μου, τους ιδιοκτήτες των σταθμών. Τους σέβομαι, που «επιμένουν» να επενδύουν ψυχή, σώμα και τσέπη σε ένα προϊόν που η πολιτεία πρώτη απαξίωσε. Χαίρομαι γιατί νέοι κυρίως άνθρωποι έχουν το μεράκι, θέλουν να κάνουν τους σταθμούς τους δυνατούς και να προσφέρουν στους ακροατές τους καλά προγράμματα. Προγράμματα και εκπομπές που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους αθηναϊκούς σταθμούς. Σ αυτούς θέλω να σταθώ. Στους σταθμούς της επικράτειας, που επιμένουν να «κάνουν ραδιόφωνο»!
Πώς βλέπεις γενικά την κατάσταση στα ΜΜΕ;
Αν πω απλά δύσκολη θα με πεις και αισιόδοξο, ε; (γελάει)
Για εμάς τους νεότερους δημοσιογράφους τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Σκέψου ότι δεν μας δόθηκε καλά καλά η ευκαιρία να δοκιμαστούμε, να δημιουργήσουμε! Για να καταλάβεις, το περασμένο καλοκαίρι συμμετείχα ως παρουσιαστής σε ενημερωτικό μαγκαζίνο αθηναϊκού τηλεοπτικού σταθμού. Τελικά το πρότζεκτ, που ετοιμαζόταν για τον φετινό χειμώνα δεν προχώρησε λόγω των οικονομικών συγκυριών. Δεν θέλω να τα βλέπω όλα μαύρα, όμως! Θεωρώ πως το προσεχές διάστημα θα αλλάξουν πολλά στον κλάδο. Ήδη σειρά ανεξάρτητων ποιοτικών site κερδίζουν κλικ, καλά στημένα ραδιόφωνα αυξάνουν ακροαματικότητες, ενώ νέα περιοδικά φέρνουν και πάλι τον αναγνώστη στο περίπτερο. Και είναι οι παρέες, που θα φέρουν το νέο και θα δώσουν τη διέξοδο. Πριν λίγες ημέρες ξεκινήσαμε με νέους συναδέλφους ένα site άποψης, το pragmatikotita.gr. Ξέρεις τι διαπιστώνω; Ότι η δημοσιογραφία, ακόμη και σε αυτό το επίπεδο, μου δίνει ζωή, με κάνει ευτυχή. Όσον αφορά την παρούσα κατάσταση, ελπίζω να μην καταγραφούμε στα βιβλία της Ιστορίας ως η χαμένη γενιά της κοινωνίας πρώτα και του επαγγέλματος αμέσως μετά.