1) Ποιο είναι το πιο θετικό και πιο αρνητικό που σου συνέβη ποτέ εν ώρα συναυλίας; 
Στο Up Festival στο Κουφονήσι, στην παραλία, είχε πολύ κόσμο γύρω στα 20-25 σε ηλικία, όλοι όρθιοι μέχρι πολύ πέρα. Μπροστά μπροστά όμως είχε κατ’ εξαίρεσιν ένα καρεκλάκι όπου καθόταν μια κυρία γύρω στα 70. Περίπου στα μισά της συναυλίας κατάλαβα πως ήταν η δασκάλα μου από το Δημοτικό. Ήταν σαν ψέμα, σαν να την είχε φέρει η μουσική. Μιαν άλλη φορά (χρόνια του χρηματιστηρίου), μας απείλησε ο μαγαζάτορας με όπλο, επειδή μετά από το κυρίως πρόγραμμά μας –που είχε κρατήσει 3 ώρες- δεν είχαμε φροντίσει για επιπλέον μέρος με λαϊκές κι έντεχνες ραδιοφωνικές επιτυχίες. 

 

2) Μπορεί ένας μουσικός να διαλέξει το κοινό που θέλει; 
Μπορεί να αρνείται να κάνει πράγματα που δεν πιστεύει, ακόμα κι αν αυτά είναι κοινώς αποδεκτά. Υπάρχει ένα μέρος «απαράδεκτο» μέσα σε όλους μας. Μ’ αυτό πρέπει να κινηθούμε. 

 

3) Αν δεν καταλαβαίνουμε έναν στίχο ή ένα ποίημα, πειράζει; Φταίμε εμείς; 
Σε κάποιες περιπτώσεις, ναι. Ξαναδιαβάζεις ένα ποίημα μετά από μήνες και τότε σου αποκαλύπτεται. Υπάρχουν όμως και απατεώνες που το κενό του νοήματος το κρύβουν πίσω από μεταξωτές κουρτίνες. 

 

4) Νιώθεις πως ο Κήπος του Μεγάρου αποτελεί... καταξίωση για έναν καλλιτέχνη; Ή, μήπως το αντίθετο, μια και δεν μπαίνει τελικά μέσα στο Μέγαρο αλλά παραμένει μέχρι τον κήπο, μόνο; 
Κανένας χώρος δεν αποτελεί καταξίωση. Στους Κήπους όμως μπορείς να φας απαγορευμένους καρπούς πιο εύκολα απ’ ό,τι στα Μέγαρα. 

 

5) Οι καλλιτέχνες είναι βασικά αλτρουιστές ή υποκριτές; 
Οι καλλιτέχνες –αν είναι σωστοί- κάνουν ό,τι τους αρέσει. Αυτό πάντα μας αρέσει στην τέχνη, ο άνθρωπος που το σκάει απ’ τη φυλακή των κοινωνικών επιταγών και ζει κρυμμένος και ελεύθερος. Αν σε κάποιες περιπτώσεις δώσει την ελευθερία του σ’ ένα σκοπό είναι ωραίο και δείχνει κάτι. Αν το κάνει κατ’ επάγγελμα είναι ένοχος για «φιλανθρωπία». 

 

6) Υπάρχει κάτι για το οποίο αμφιταλαντεύεσαι χρόνια τώρα χωρίς να μπορείς να βρεις την απάντηση; 
Πολλά. Ο Θεός, η έμπνευση, η δουλειά, η ατομικότητα και η συλλογικότητα. Είμαι και Ζυγός, το αγαπημένο μου παιχνίδι είναι τα «διλήμματα». 

 

7) Τι είναι αυτό που σου αποσπά συνηθέστερα την προσοχή όταν οδηγάς; 
Το γυναικείο σώμα. 

 

8) Είναι δύσκολη η καθημερινότητα για έναν καλλιτέχνη; 
Εμένα είναι η πηγή μου. Με ενοχλεί όταν οι μέρες μου έχουν κάτι το επίσημο και χάνουν κάτι απ’ την ανωνυμία τους. 

 

9) Μπορείς να τραγουδήσεις σε στιγμές μεγάλης θλίψης; 
Αν και πολλά τραγούδια σε τέτοιες στιγμές γεννιούνται, η έκθεσή τους στους άλλους είναι καλύτερη όταν είσαι καλά. Όταν πονάς για κάτι, είναι αφόρητο να σε κοιτάζουν τόσοι. 

 

10) Έχει ο καιρός γυρίσματα; 
Σαφώς. Κάθε 7 χρόνια αλλάζουν όλα. Εξουσίες, γούστα, τάσεις, συνήθειες. Και οι έσχατοι γίνονται πρώτοι. 

 

INFO: Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου, Κήπος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, ώρα  έναρξης 21:00. Εισιτήρια προπώληση 12 ευρώ, ταμείο 14 ευρώ   

Εφημερίδα των Συντακτών