Ορισμένοι στη μικρή οθόνη καταφέρνουν να... ξεπεράσουν ακόμα και τις πιο ακραίες καταστάσεις.
15 Μαρτίου 2019Του Σωτήρη Μανιάτη
Παρακολουθώ, από πολύ νωρίς το πρωί τα κανάλια, με την απίστευτη σφαγή στη Νέα Ζηλανδία που έχει σπείρει και πάλι τον τρόμο σε όλον τον πλανήτη. Και για άλλη μια φορά βλέπω τους γνωστούς και μη εξαιρετέους να παίζουν και πάλι το ίδιο παιχνίδι. Το παιχνίδι του κάθε μακελάρη που βάζει στο κεφάλι μια κάμερα και μεταδίδει τις δολοφονίες συνανθρώπων μας.
Τι ακριβώς εξυπηρετεί αλήθεια η διαρκής επανάληψη των εικόνων με τις μαζικές δολοφονίες στη Νέα Ζηλανδία; Και τι οι χαριστικές βολές; Και σαν να μη φτάνουν όλες αυτές οι συγκλονιστικές εικόνες, ορισμένοι κάνουν και περιγραφή. Λες και δεν αντιλαμβάνεται ο τηλεθεατής τι παρακολουθεί και πρέπει να του το πουν, να του το ξαναπούν, να το κάνουν... λιανά.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά ορισμένοι δεν στοχεύουν στην ενημέρωση των πολιτών αλλά στο... χαμηλό τους υπογάστριο. Και όσο αυτό συνεχίζεται στο βωμό του ανταγωνισμού των ΜΜΕ, κάθε νεοναζί μακελάρης θα πετυχαίνει το στόχο του.
Το φαινόμενο επαναλαμβάνεται. Εμείς λέμε και γράφουμε τα ίδια. Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι στη μικρή μας οθόνη επιμένουν στη γνωστή νοοτροπία τους. Δυστυχώς δε βάζουμε μυαλό. Αλλά κάποια στιγμή κάντε επιτέλους και λίγο κράτει...
