Στα 6 μου χρόνια πήρα το πρώτο ερέθισμα από έναν συμμαθητή... κάποια Χριστούγεννα σε ένα παιδικό πάρτυ, όπου εγώ κρυφά και περίεργος λόγο ηλικίας πήγα κρυφά και κοίταξα το δώρο που του είχαν κάνει οι γονείς του... Ήταν μια μελόντικα και όχι μόνο το είδα, το πήρα στα χέρια μου και ξεκίνησα δίχως να έχω γνώσεις να παίζω άθελα μου την πρώτη μου μελωδία...
16 Φεβρουαρίου 2010
«...Εκεί που βρίσκεται το φως...»
Στα 6 μου χρόνια πήρα το πρώτο ερέθισμα από έναν συμμαθητή... κάποια Χριστούγεννα σε ένα παιδικό πάρτυ, όπου εγώ κρυφά και περίεργος λόγο ηλικίας πήγα κρυφά και κοίταξα το δώρο που του είχαν κάνει οι γονείς του... Ήταν μια μελόντικα και όχι μόνο το είδα, το πήρα στα χέρια μου και ξεκίνησα δίχως να έχω γνώσεις να παίζω άθελα μου την πρώτη μου μελωδία... όλοι με κοιτούσαν γιατί απόρησαν για κάτι που δεν αντιλαμβανόμουν εγώ... είχα παίξει ότι άκουγα την Άγια Νύχτα!!!
Αμέσως μετά κλασικά άρχισα την μουρμούρα και τα κλαψουρίσματα στους γονείς μου «θέλω μελόντικα»... και δεν γινόταν να το αρνηθούν και ας ήταν δύσκολη εποχή τότε... Μετά από λίγες μέρες αυτό που επιθυμούσα το είχαν αγοράσει !!!
Βασανιστικό ναι μεν για τους δικούς μου να με ακούν όλη μέρα, αλλά μέσα από αυτό όλοι είχαν καταλάβει ότι διέθετα ταλέντο .. !
«Αγαπούσα τις νότες όσο με αγαπούσαν και αυτές ..»
Κάπως έτσι ξεκινά μια πορεία ντυμένη με φθόγγους και νότες σε συνδυασμό με αμέτρητες ώρες μαθηματικών υπολογισμών...
Μια πνιγμένη εσωστρέφεια που ξεκλείδωνε όλο τον ψυχισμό μου μέσα στην νύχτα, τότε που ηρεμούσαν όλοι εγώ έκλεινα την πόρτα του δωματίου μου και ξετύλιγα ήχους μέσα από φανταστικές ιστορίες ...περνώντας την εφηβεία μου διαφορετικά από τα άλλα παιδιά.
1984 ωδείο φίλιππος Νάκας (πλήκτρα).
Πτυχιούχος το 1989 Autorgan & Electon.
Παράλληλα το 1987 έκανε σπουδές κλασικού πιάνο, αρμονία, αντίστιξη και φωνητικής στο ωδείο Ελευσίνας όπου το 1995 τελείωσε τις σπουδές του.
Ενώ σπούδαζε ταυτόχρονα για να βγάζει χαρτζιλίκι,
δούλευε σε σχολές χορού ως πιανίστας:
(Μαρία Ελενίδου – Βίκυ Καμπάκογλου – Κατερίνα Ρόδιου )
16 ετών από τους σχολάρχες και τους καθηγητές μπαλέτου ξεκίνησαν οι προτάσεις για να συνθέτη μουσικές για χορογραφίες και παραστάσεις μπαλέτου .
Η πρώτη σύνθεση λεγόταν «H γέννηση και ο θάνατος» για την χορευτική ομάδα εννιάμορφο.
Έτσι ξεκίνησα να παράγω και να συνθέτω με ταυτότητα την σύγχρονη μουσική .
Μια στάση επώδυνη η οποία αποσυντονίζει συνήθως εμάς τους άνδρες ,ήταν ένα αρνητικό ώστε να τα παρατήσω όλα για κάποιο διάστημα... «Η μαμά πατρίδα» ...!
Όλο αυτό τελικά με ωφέλησε άθελα μου μετά από μια μετάθεση στην Λέρο.
Όλα γύρισαν τούμπα μέσα μου .. αυτή η θλίψη .. η μοναξιά .. το άγνωστο με την απόλυτη ηρεμία σε συνδυασμό με την θάλασσα και τις ζεστές θερμοκρασίες του καλοκαιριού.. όλο αυτό δίχως έμπνευση κράτησε μέχρι τον χειμώνα, όπου αποφάσισα να νοικιάσω ένα δώμα και να φέρω από την Αθήνα τα Σύνθια ..!
Κυριολεκτικά (The Sound Of Silence) γύρω μου... αλλά και η πηγή της έμπνευσης μου ..!
Ιδιαίτερη ατμόσφαιρα .. ένα παραμύθι με την απόλυτη θέα .. που για να σπάσω την σιωπή ξεκίνησα να παράγω ξανά τους δικούς μου ήχους, ενώ πρωταγωνιστής ήταν το χακί !!
Μέσα στην γλυκιά νοσταλγία όρχησαν να μου λείπουν οι ήχοι της Αθήνας ,οι συνήθειες μου και όλα τα Soundtracks που έντυναν την καθημερινότητα μου... Ψάχνοντας απεγνωσμένα στο ραδιόφωνο με διάφορες πατέντες και αυτοσχέδιες κεραίες... ξαφνικά ακούω το σήμα του ΚΛΙΚ FM !!! ... Eπιτέλους πολιτισμός !!
Σταμπάρω φωνή ... σταμπάρω το σήμα σου ... και ξεκινώ κάθε βράδυ να σε ακούω..είχα ραντεβού μαζί σου (!)
Γιατί όμως? Θες η φωνή .. θες αυτά που έλεγες.. θες η μουσικές που έπαιζες.. όλα αυτά με έβαζαν σε ένα τριπάκι και με ξεσήκωνες να γράψω δικά μου πράγματα !!!!
Απολύομαι ψαρούκλες κάνω τα μαλλιά μου μπούκλες !!
Και είμαι με τον κολλητό Θησείο συγκεκριμένα στο «ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ» .
Κάτσαμε γιατί είχε πολύ ξεχωριστή μουσική και απολαμβάναμε τα ποτά μας, χωρίς να ξέρουμε ποιος είναι ο Dj ..Στην πορεία συνειδητοποιούμε ότι ακούμε συγκεκριμένα κομμάτια χαρακτηριστικά που θύμιζαν την εκπομπή σου ! Και μου λέει ο φίλος.. που είναι ο Dj ?? Ψάχνοντας βλέπουμε ότι «Ο Dj» είναι « Η Dj» γυναίκα !!
Και μου λέει ο κολλητός .. ρε λες ??? Εκεί σε είδα για πρώτη φορά ! Κάποια στιγμή είχα έρθει σε ένα άλλο Event σου και τότε σου έδωσα ένα Cd μου να ακούσεις. Η έκπληξη ήταν μετά από αρκετό καιρό που με ειδοποίησε ένας φίλος να ακούσω «ΚΛΙΚ FM»!!! Με είχες επιλέξει μέσα στο σετ σου!
Με παρότρυνες να το προχωρήσω και πήρα τα πρώτα Credits από εσένα. Με σύστησες σε ένα studio για να γίνουν Μastering οι παραγωγές μου.
Εκεί ξεκίνησε ο εφιάλτης μου ... ο εφιάλτης το να είσαι καλός στο είδος σου, αλλά όχι για την Ελλάδα ! Ήταν η εποχή του σκυλάδικου και δεν ρισκάριζαν να πειραματιστούν ή να πιστέψουν στο μέλλον και σε ένα ανερχόμενο παιδί ! Η απογοήτευση κόντρα στην απογοήτευση με μοναδική μου ικανοποίηση και τόση χαρά να ακούω τα κομμάτια μου μέσα από τις εκπομπές σου, μέσα από εσένα με σφήνες τα σποτάκια του σταθμού για να μην τα αντιγράψουν. Ήταν τόσο μοναδικό όλο αυτό για έμενα και έτσι δέθηκα συναισθηματικά μαζί σου.
Θυμάμαι ένα βράδυ στο Club Net έχω έρθει να σε ακούσω live και μου την είχες στημένη γιατί τότε είχες μια ομάδα... αλλά που να πάει το μυαλό μου ...όταν έκανες διάλειμμα ήμασταν παρέα τα χαζό λέγαμε ανυποψίαστος εγώ...
Mε ρώτησες αν έχω ασχοληθεί ποτέ ως Dj και σου λέω ναι βρε !!!
Μετά μου λες τι ωραία που παίζει αυτός που ήταν πάνω και σου λέω:
Σιγά κι εγώ τα κάνω αυτά.. ε το επόμενο που άκουσα ήταν ένα σφύριγμα που έκανες ...και εσένα να με τραβολογάς από το μπράτσο!!!!
Μου λες οκ μπες μέσα στο Booth .. γιατί ? για να παίξεις μουσική να σε ακούσω !!! Tο είχε συνεννοηθεί η Lamar ...! Είχα στριμωχθεί για τα καλά !!!
Δίχως τίποτα μαζί μου, ανίδεος να κοιτώ τον κόσμο ... την κονσόλα ..τα φώτα, το χάος και την Lamar από κάτω να περιμένει τι θα παίξω !!! Με πλησιάζει βγάζει 3-4 βινύλια και μου λέει: ΠΑΙΞΕ ! ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΣΩ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ MIX !
Πάει κάθεται στο bar με ένα χαμόγελο πονηράδας και φουλ σκανδαλιάς, περιμένοντας να ακούσει........... τι ?????????????? Δεν είχα ιδέαααααααααααα ! Το μόνο που μου έσκασε στο μυαλό μου εκείνη την ώρα ήταν (Αgkostini και το ποιόν χροιά η χρώμα) κανόνες τις μουσικής από τους πρώτους που μαθαίναμε !!(αχχαχα) Μετά την ψυχρολουσία μου αυτή δεν υπήρχαν λόγια !!!
Στην πορεία ξεκίνησα συνεργασία με τον 2 FM δημοτικός ραδιοφωνικός σταθμός Ασπροπύργου. Είχα το 22:00-00:00 καθημερινά, αλλά παράλληλα έκανα τις παραγωγές μου ολοκληρωμένες, επαγγελματικά μέσα σε σωστά studios !! Ξεκίνησα να κάνω remix και να δουλεύω ενορχηστρωτής . Εκεί συνεργάστηκα με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη όπου έκανα το πρώτο μου remix στο τραγούδι (Στους Τίτλους Του Τέλους) ... (με αντίτιμο .. καλή καρδιά ) χχαχαχα
Επόμενο remix του Κωνσταντίνου Δόξα (Κλέφτης Έρωτας ) που ήταν και τηλεοπτική σειρά.
Έκανα επίσης το remix της Αγγελικής Παπά (Πιάσαμε Τέρμα)
Και γενικά διάφορα τέτοια remix πάνω στην ελληνική σκηνή, όπου φυσικά ήταν εκτός του μουσικού ύφους που αγαπούσα περισσότερο και που ήθελα να ασκήσω .
Έγιναν κι άλλες άκαρπες προσπάθειες από εδώ και από εκεί, σε διάφορες δισκογραφικές εταιρίες με αποτέλεσμα το γνωστό κακό TIMING ξανά... και ξανά ... δεν ήθελε πολύ η απόφαση πάρθηκε ..ήθελα δεν ήθελα .. ! Χτύπησε το τηλέφωνο ένα βράδυ αργά και ήταν η Lamar που είπε το εξής: Δεν ξέρω τι θα κάνεις... πάρε ότι Cd Dance έχεις .. Αν δεν έχεις .. κλέψε, δανείσου, γράψε .. στις 12 παίζεις στο «CLUB IBIZA» !! ( τοπ club της παραλιακής παρακαλώ ) !!! Εκεί λοιπόν έγινε το βάπτισμα μου ήθελα δεν ήθελα .. ήξερα δεν ήξερα που δεν ήξερα !
Τελικά είναι όλο απρόβλεπτες κινήσεις και εκπλήξεις η Μάχη!
Μετά το Ibiza ακλούθησαν τα:
Club Net – Eν Aθηναις – Berlin – Plan b – Xχοροστάσιο Downstairs – Tree Café - Kόκκαλο Club – Exis - Act κλπ...
Όσο για το παρόν? Βρίσκομαι στο studio αυτό το διάστημα με μια δραματική σοπράνο με εκπληκτική φωνή !! Ετοιμάζουμε μια πανέμορφη συνεργασία σύγχρονης Mellow Trance με θέματα από γνωστές άριες ...μια έμπνευση του χθες μέσα από τους γνώριμους ήχους της Progressive trance σκηνής του 2010, πλαισιωμένη από χρώματα , συναισθήματα, αρμονία, χημεία ,αλλά πάνω απ όλα μια επιμελημένη ποιοτικά ντυμένη ενορχήστρωση που θέλουμε πολύ να πάει μπροστά ...!
Σαν επιθυμία μου αν με ρωτήσεις μετά από τόσα μουσικά ταξίδια, με θάλασσες φουρτουνιασμένες που γίνονται λάδι και διάφανες, θα ήθελα πλέον να ντύνω ιστορίες φανταστικές η πραγματικές ,με μελωδίες βγαλμένες από την ψυχή μου . Αγαπώ τα Soundtrack !!!
Και βλέπω τον Λευτέρη μπροστά στο πιάνο, στο δικό του περιβάλλον, χωμένος στις αναμνήσεις, τις στιγμές, τις εικόνες .. τις προσωπικές του εικόνες να διατυπώνουν τις εμπνεύσεις του τις ώρες που οι θνητοί ξεκουράζουν το είναι τους, ενώ αυτός παλεύει ικανά μέσα στον δικό του μουσικό κόσμο για να δημιουργήσει, για να δώσει σάρκα και οστά πάνω σε μια παρτιτούρα που οι νότες χορεύουν και που μόνον ο ίδιος καταλαβαίνει τι θέλουν να του πουν ...!
Φεβρουάριος 2010 ...ακόμα πιστεύει, ελπίζει .. δουλεύει και περιμένει ...περιμένει το βαγόνι τις επιτυχίας του με όποιο αντίτιμο... αρκεί να τον αναγνωρίσετε και να τον θυμάστε κάποτε σαν ένα καλλιτέχνη με στόχους, όνειρα και αξιοπρέπεια !
Μιλάμε για ένα πραγματικό ταλέντο που εξακολουθεί να το προσπαθεί και ας μην έχει έρθει ακόμα η καταλληλότερη στιγμή!
Όσες φορές και αν είπε τα <<παρατάω>> είμαι εγώ αυτή που τον ταρακουνάω τον τσαντίζω και τον προσβάλλω ηθελημένα για να πεισμώσει κι άλλο...!
