Ακολουθήστε μας στο Google news
Τα μουσικά περιοδικά τα τελευταία χρόνια φαίνεται να περνούν μια μεγάλη κρίση.
18 Φεβρουαρίου 2010Τα μουσικά περιοδικά τα τελευταία χρόνια φαίνεται να περνούν μια μεγάλη κρίση.
Όσον αφορά τον χώρο του metal, πέρσι στην Αμερική δύο από τα πιο αξιόλογα περιοδικά της χώρας έκλεισαν. Ο λόγος για τα Μetal edge και Μetal maniacs που μετά από αρκετά χρόνια λειτουργίας (24 το πρώτο, 20 το δεύτερο) σταμάτησαν την έκδοση τους. Δεν ξέρω ακριβώς τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση, αλλά λίγο πολύ όλοι καταλαβαίνουμε τι πρέπει να συνέβη.
Με αυτή την τροπή στον metal τύπο της Αμερικής, ένα από τα δυνατά περιοδικά της χώρας, το Revolver πιο συγκεκριμένα, πριν μερικούς μήνες ανακοίνωσε ότι θα βγαίνει κάθε δύο μήνες και όχι μηναίως, φοβούμενο μάλλον μην έχει και αυτό την τύχη των παραπάνω.
Πλέον ζούμε στην εποχή του Internet που η πληροφορία είναι άμεση και ταχύτατη, και για να επιβιώσει ένα μουσικό περιοδικό χρειάζεται να προσφέρει κάτι το διαφορετικό από αυτό που μπορείς να βρεις ανά πάσα στιγμή κάνοντας μια βόλτα στο διαδίκτυο. Επιπλέον έχει αλλάξει ριζικά και ο τρόπος που τα νέα παιδιά ακούν μουσική και ενημερώνονται για αυτήν. «Γιατί να το αγοράσω και να μην το κατεβάσω τσάμπα» μου έλεγε ένα 25-χρονος φίλος πριν από μερικές ημέρες όταν ανοίξαμε μια ανάλογη κουβέντα. Τι να του εξηγήσεις τώρα σκέφθηκα. Ότι αν δεν έχω τον δίσκο (ή το cd) μπροστά μου, όταν ακούω έναν δίσκο, δεν το ευχαριστιέμαι; Δύσκολο να το καταλάβει κάποιος που δεν έχει ζήσει την ευχαρίστηση της αγοράς και ακρόασης ενός δίσκου.
Και πλάι σε αυτό ακολουθεί η αγορά και το διάβασμα ενός μουσικού περιοδικού. Εάν έχεις ζήσει σαν και του λόγου μου στην επαρχία, στις προ- προ internet εποχές, όταν τα μουσικά περιοδικά έφθαναν με έναν μήνα καθυστέρηση και διψάγαμε για να διαβάσουμε και να μάθουμε τι συνέβαινε στην μουσική, τότε που τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα όπως σήμερα που μαθαίνεις τα πάντα με το πάτημα ενός κουμπιού, εάν έχεις βιώσει τέτοιες – πρωτόγονες θα τις χαρακτήριζα σήμερα- καταστάσεις, εξακολουθείς να βλέπεις τα μουσικά περιοδικά με αγάπη. Όπως τότε!
Ερχόμενοι τώρα στον εγχώριο μεταλλικό τύπο, το περιοδικό Rock Hard (του οποίου τυγχάνω συντάκτης) έχει ξεκινήσει ένα αφιέρωμα που θα κρατήσει για πολλά τεύχη, στην δεκαετία του 80.
Υπάρχουν πολλά θέματα που θα καλυφθούν για την πιο χρυσή δεκαετία του metal και όποιος ενδιαφέρεται να μάθει ή να θυμηθεί πράγματα από εκείνη την εποχή είναι μια καλή ευκαιρία, ξεφυλλίζοντας και διαβάζοντας τα τρέχοντα και μελλοντικά τεύχη του περιοδικού. Τώρα πια που τα 80’s επανέρχονται στη μόδα και πρόκειται να μας απασχολήσουν έντονα τα πρώτα χρόνια της νέας δεκαετίας, καλό είναι να μάθουν όσοι δεν ξέρουν, δίσκους, γεγονότα και καταστάσεις των μουσικών και όχι μόνον 80’s.
Παρόλο που πιστεύω ότι μέχρι ένα σημείο, έχει την πλάκα του το flashback που γίνεται από συγκροτήματα και μια μερίδα οπαδών στα 80’s, το αυθεντικό δεν ξαναγίνεται ούτε ξαναγεννιέται με την ίδια μορφή. Αν έχει καταφέρει να επιβιώσει η metal μουσική για πάνω από 40 χρόνια είναι γιατί ένα κομμάτι της καταφέρνει να προτείνει διαφορετικά πράγματα, και από την εξέλιξη και όχι την αναβίωση του (κλασικού ήχου), προσωπικά περιμένω τα σπουδαία πράγματα που θα έρθουν.
Μιας και μιλάμε για περιοδικά αυτήν την εβδομάδα, το Βρετανικό Classic rock είναι ένα σπουδαίο περιοδικό που φροντίζει συνεχώς να μας εκπλήσσει. Στο πρόσφατο τεύχος του Μαρτίου, μας προσφέρει εντελώς δωρεάν, τον ολοκαίνουργο προσωπικό δίσκο Have guitar will travel του Joe Perry- κιθαρίστα των AEROSMITH. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Αμερική τον Οκτώβριο που μας πέρασε και είναι ένα δώρο που πραγματικά ξεχωρίζει από αυτά που μας προσφέρονται κατά καιρούς μέσω των περιοδικών.
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα, take care!
Τα μουσικά περιοδικά τα τελευταία χρόνια φαίνεται να περνούν μια μεγάλη κρίση.
Όσον αφορά τον χώρο του metal, πέρσι στην Αμερική δύο από τα πιο αξιόλογα περιοδικά της χώρας έκλεισαν
18 Φεβρουαρίου 2010Τα μουσικά περιοδικά τα τελευταία χρόνια φαίνεται να περνούν μια μεγάλη κρίση. Όσον αφορά τον χώρο του metal, πέρσι στην Αμερική δύο από τα πιο αξιόλογα περιοδικά της χώρας έκλεισαν. Ο λόγος για τα Μetal edge και Μetal maniacs που μετά από αρκετά χρόνια λειτουργίας (24 το πρώτο, 20 το δεύτερο) σταμάτησαν την έκδοση τους. Δεν ξέρω ακριβώς τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση, αλλά λίγο πολύ όλοι καταλαβαίνουμε τι πρέπει να συνέβη.
Με αυτή την τροπή στον metal τύπο της Αμερικής, ένα από τα δυνατά περιοδικά της χώρας, το Revolver πιο συγκεκριμένα, πριν μερικούς μήνες ανακοίνωσε ότι θα βγαίνει κάθε δύο μήνες και όχι μηναίως, φοβούμενο μάλλον μην έχει και αυτό την τύχη των παραπάνω. Πλέον ζούμε στην εποχή του Internet που η πληροφορία είναι άμεση και ταχύτατη, και για να επιβιώσει ένα μουσικό περιοδικό χρειάζεται να προσφέρει κάτι το διαφορετικό από αυτό που μπορείς να βρεις ανά πάσα στιγμή κάνοντας μια βόλτα στο διαδίκτυο. Επιπλέον έχει αλλάξει ριζικά και ο τρόπος που τα νέα παιδιά ακούν μουσική και ενημερώνονται για αυτήν. «Γιατί να το αγοράσω και να μην το κατεβάσω τσάμπα» μου έλεγε ένα 25-χρονος φίλος πριν από μερικές ημέρες όταν ανοίξαμε μια ανάλογη κουβέντα. Τι να του εξηγήσεις τώρα σκέφθηκα. Ότι αν δεν έχω τον δίσκο (ή το cd) μπροστά μου, όταν ακούω έναν δίσκο, δεν το ευχαριστιέμαι; Δύσκολο να το καταλάβει κάποιος που δεν έχει ζήσει την ευχαρίστηση της αγοράς και ακρόασης ενός δίσκου.
Και πλάι σε αυτό ακολουθεί η αγορά και το διάβασμα ενός μουσικού περιοδικού. Εάν έχεις ζήσει σαν και του λόγου μου στην επαρχία, στις προ- προ internet εποχές, όταν τα μουσικά περιοδικά έφθαναν με έναν μήνα καθυστέρηση και διψάγαμε για να διαβάσουμε και να μάθουμε τι συνέβαινε στην μουσική, τότε που τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα όπως σήμερα που μαθαίνεις τα πάντα με το πάτημα ενός κουμπιού, εάν έχεις βιώσει τέτοιες – πρωτόγονες θα τις χαρακτήριζα σήμερα- καταστάσεις, εξακολουθείς να βλέπεις τα μουσικά περιοδικά με αγάπη. Όπως τότε! Ερχόμενοι τώρα στον εγχώριο μεταλλικό τύπο, το περιοδικό Rock Hard (του οποίου τυγχάνω συντάκτης) έχει ξεκινήσει ένα αφιέρωμα που θα κρατήσει για πολλά τεύχη, στην δεκαετία του 80.
Υπάρχουν πολλά θέματα που θα καλυφθούν για την πιο χρυσή δεκαετία του metal και όποιος ενδιαφέρεται να μάθει ή να θυμηθεί πράγματα από εκείνη την εποχή είναι μια καλή ευκαιρία, ξεφυλλίζοντας και διαβάζοντας τα τρέχοντα και μελλοντικά τεύχη του περιοδικού. Τώρα πια που τα 80’s επανέρχονται στη μόδα και πρόκειται να μας απασχολήσουν έντονα τα πρώτα χρόνια της νέας δεκαετίας, καλό είναι να μάθουν όσοι δεν ξέρουν, δίσκους, γεγονότα και καταστάσεις των μουσικών και όχι μόνον 80’s.
Παρόλο που πιστεύω ότι μέχρι ένα σημείο, έχει την πλάκα του το flashback που γίνεται από συγκροτήματα και μια μερίδα οπαδών στα 80’s, το αυθεντικό δεν ξαναγίνεται ούτε ξαναγεννιέται με την ίδια μορφή. Αν έχει καταφέρει να επιβιώσει η metal μουσική για πάνω από 40 χρόνια είναι γιατί ένα κομμάτι της καταφέρνει να προτείνει διαφορετικά πράγματα, και από την εξέλιξη και όχι την αναβίωση του (κλασικού ήχου), προσωπικά περιμένω τα σπουδαία πράγματα που θα έρθουν. Μιας και μιλάμε για περιοδικά αυτήν την εβδομάδα, το Βρετανικό Classic rock είναι ένα σπουδαίο περιοδικό που φροντίζει συνεχώς να μας εκπλήσσει. Στο πρόσφατο τεύχος του Μαρτίου, μας προσφέρει εντελώς δωρεάν, τον ολοκαίνουργο προσωπικό δίσκο Have guitar will travel του Joe Perry- κιθαρίστα των AEROSMITH. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Αμερική τον Οκτώβριο που μας πέρασε και είναι ένα δώρο που πραγματικά ξεχωρίζει από αυτά που μας προσφέρονται κατά καιρούς μέσω των περιοδικών.Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα, take care!
