Ακολουθήστε μας στο Google news
ΠΑΛΜΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ
ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ
ΚΟΚΚΩΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΒΟΡΙΑΔΑΚΗΣ ΙΩΣΗΦ
BILLY IDOL: Το μόνο που έκανα ήταν να είμαι ο εαυτός μου!
Μια cult συναυλία σε ένα cult γήπεδο προβλέπεται να είναι η συναυλία που θα γίνει στις 18 Ιουνίου στο Τάε Κβον Ντο. Μια βραδιά με τη μουσική που ξεκινάει από το punk που σάρωσε τα πάντα στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και συνέχισε με τη δημιουργία του punk-rock στυλ τη δεκαετία του ‘80. Αν θέλαμε να χαρακτηρίσουμε όχι με απλές λέξεις αλλά με καλλιτέχνες αυτό το είδος, τότε σίγουρα θα αναφέραμε μεταξύ άλλων τον Billy Idol (με τρία Grammy και εννέα MTV music video awards στο ενεργητικό του) αλλά και τους Stranglers. Ο Billy Idol γεννήθηκε στην Αγγλία και επηρεάστηκε καθαρά από το πάνκ. Αρχικά γίνεται ο κιθαρίστας του συγκροτήματος Chelsea αλλά μετά από τρείς εμφανίσεις, μαζί με τον μπασίστα, δημιουργούν τους “Generation X “. Μετά την διάλυση του συγκροτήματος, το 1981 ο Μπίλι πάει στην Αμερική όπου ξεκινά την σόλο καριέρα του.
Στην Νέα Υόρκη, ξεκίνησε με το cd single “Don’t Stop” που περιείχε συνολικά 4 τραγούδια ανάμεσά τους το “Mony – Mony” αλλά και το “Dancing with myself”. Από τότε γίνεται ένα πραγματικό είδωλο της μουσικής.
Να ξεκινήσουμε από πολύ νωρίς, από τα παιδικά σας χρόνια;
Κάτι σαν ψυχανάλυση μου κάνει. Οκ. Λοιπόν, γεννήθηκα στα μέσα της δεακετίας του 50, στην Αγγλία, αλλά όταν ήμουν τριών χρονών οι γονείς μου μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη, όπου μείναμε πέντε χρόνια. Δεν θυμάμαι πάρα πολλά, απλά θυμάμαι ότι ήταν πολύ όμορφη πόλη τότε, είχε πολύ χρώμα. Το 1963 γυρίζουμε στην Αγγλία και αμέσως γίνομαι θαυμαστής των Beatles σε ηλικία μόλις 8 χρονών. Ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν το «She Loves you». Θυμάμαι ότι από τότε, άρχισα να σκέφτομαι την μουσική ως μέσο για να εκφράσω συναισθήματα και έτσι μου μπήκε η ιδέα να γίνω τραγουδιστής. Λίγο πιο μεγάλος τα κατάφερα, αρχικά με τους Chelsea και μετά με τους Generation X.
Ωστόσο και με τα δύο συγκροτήματα δεν κράτησε πολύ η χημεία...
Ναι ήταν λίγο παράξενη εποχή, αν και όλοι μας αγαπούσαμε να παίζουμε μουσική, δεν είχαμε ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα μέσα μας, μας βρήκε σε στιγμή που κάναμε την επανάστασή μας, την κάναμε και ήταν σπουδαία αλλά μετά έπρεπε να μαζέψεις τα κομμάτια σου. Όταν διαλύσαμε τους Generation x, το 1981, αισθάνθηκα ότι δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο στην Αγγλία. Ένιωσα πολύ άσχημα να συνέχιζα μόνος μου... Έτσι έφυγα και πήγα στην Αμερική, πήγα στην Νέα Υόρκη και έζησα για λίγο, χωρίς χρήματα, τα μέρη που πέρασαν τα χρόνια τους και έγραψαν τα τραγούδια τους ο Lou Reed και οι NY Dolls. Είδα ένα νέο σκηνικό και άρχισε να γεννιέται μέσα μου μια διάθεση να ξεκινήσω πάλι. Στην αρχή για να μπορέσω να ζήσω, καθώς δεν είχα καθόλου λεφτά και μετά αυτό με οδήγησε σε μια μεγάλη ιστορία που είμαι πολύ ευτυχισμένος που έζησα...
Υπήρχε μεγάλη αποδοχή του κόσμου στην Αμερική..
Ναι, πραγματικά δεν το πίστευα. Ειδικά με το «Dancing With Myself» γινόταν πανικός. Το καλό με τα τραγούδια μου ήταν ότι είχαν πολύ χορευτικό στυλ και αυτό αμέσως άρεσε στον κόσμο. Και με έκανε να σκεφτώ αμέσως το πολύ σημαντικό «Τέλεια. Το μόνο που έχω να κάνω είναι να είμαι ο εαυτός μου!!!». Δεν έπρεπε να αλλάξω ή να κάνω κάτι διαφορετικό. Απλά έκανα μια βουτιά βαθιά μέσα στον εαυτό μου και βγήκα με ένα σωρό θησαυρούς. Αυτό ήταν και η φιλοσοφία του πανκ άλλωστε.
Εκείνη ακριβώς την εποχή έρχεται και η μεγάλη προβολή σου από το MTV. Πως έγινε αυτό;
Ήταν κάτι εντελώς καινούργιο τότε. Όλες οι μπάντες και οι καλλιτέχνες από την δεκαετία του ’70 δεν ήθελαν να κάνουν video clip. Το MTV άρχισε να παρουσιάζει νέους καλλιτέχνες και συγκροτήματα και με αυτόν τον τρόπο καταφέραμε να παρουσιάσουμε την δουλειά μας. Ήταν πολύ σημαντική η βοήθειά του. Μέχρι τότε κανένας στο ραδιόφωνο δεν έπαιζε ροκ πανκ. Δεν τους άρεσαν τα έγχρωμα μαλλιά μας και δεν μας πήγαιναν. Φαντάσου ότι τον πρώτο μου δίσκο στην Αμερική, το “Hot in the city” τον έβγαλα χωρίς να βάλω το πρόσωπό μου στο εξώφυλλο!!! Πήγε στο νούμερο 18 των άλμπουμ, χωρίς να ξέρουν πως μοιάζω!!! Κι όταν έβαλα την φωτογραφία μου στο “White Wedding”, ήταν καταστροφή, δεν το έπαιξαν καθόλου!!! Τότε άρχισαν να με αποδέχονται κάποια φοιτητικά ραδιόφωνα και οι νέοι άρχισαν να ζητάνε και από το MTV να παίξει τέτοια μουσική. Το MTV το έκανε, φτιάξαμε ένα video clip και έτσι ξεκίνησαν όλα. Ήταν μια πόρτα που άνοιξε για μας, για όλους εμάς που είχαμε να παρουσιάσουμε ένα νέο στυλ ροκ μουσικής...
Πότε καταλάβατε ότι έχετε γίνει ένας γνωστός καλλιτέχνης;
Στο Rebel Yell, φυσικά. Τότε κατάλαβα ότι ένας Άγγλος είχε γίνει σταρ στην Αμερική. Με βοήθησε πολύ ο μάνατζερ μου και φίλος μου από τους Generation X, ο Bill Aucoin και αυτός ήταν η αιτία να συναντήσω έναν άλλο σπουδαίο φίλο, τον Steve Stevens. Αισθάνθηκα πραγματικά τυχερός.
Πως έχετε καταφέρει να παίζετε μαζί με τον Steve τόσα χρόνια;
Είχαμε και πολλούς καυγάδες, αλλά επειδή είμαστε απλοί άνθρωποι και οι δύο, καταφέραμε να κρατήσουμε τη φιλία μας κοντά στα 30 χρόνια τώρα. Είναι σπουδαίος κιθαρίστας ο Steve και με βοήθησε πολύ. Του χρωστάω πολλά...
Βλέπω νέα παιδιά να ακούνε ακόμα τα τραγούδια των Generation X και των Sex Pistols. Πως γίνεται αυτό;
Ήταν πραγματικά μια αλληθινή εποχή. Κι εγώ χαίρομαι γι’αυτό. Αλλά αυτό ήταν και η ουσία του πανκ που κατάφερε να γίνει διαχρονική. Μπορείς να εκφραστείς ελεύθερα. Να πεις την γνώμη σου, να γράψεις τραγούδια. Δεν χρειάζεται να γίνεις σκλάβος του συστήματος. Φτιάξε τους δικούς σου όρους και τρόπους να ζεις. Αυτό ήταν και είναι το πανκ.
Έχετε ποτέ παντρευτεί;
Όχι, αν και έχω δύο παιδιά, ένα κορίτσι και ένα αγόρι.
Τι σκεφτήκατε μετά από αυτό το ατύχημα που συνέβει το 1990 με την μηχανή σας και παραλίγο να χάσετε τη ζωή σας;
Ήταν ένα σοκ για μένα. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί σοβαρά τι θα γινόταν αν πέθενα. Κι εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω αυτό στα παιδιά μου. Τότε ήταν πολύ μικρά και τα δύο. Και σκέφτηκα μόνο αυτά, ότι θα πρέπει να προσέχω γιατί έχω ευθύνες απέναντί τους. Θα έπρεπε να είμαι εκεί στο πλάϊ τους, να αισθάνονται την ασφάλεια του πατέρα τους. Με άλλαξε σε πολλά πράγματα. Ήταν πολύ δύσκολο αλλά τελικά τα κατάφερα και το ξεπέρασα...
Τι να περιμένουμε από την συναυλία σας;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα μείνει κανένας απογοητευμένος, ούτε αυτοί που αγάπησαν την πάνκ καθώς θα πούμε πάρα πολλά τραγούδια των “Generation X”, ούτε όμως και όσοι με γνώρισαν από τις μεγάλες επιτυχίες αργότερα. Με τον Steve Stevens και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, σε όλη την περιοδεία φέτος, έχουμε ευχαριστηθεί να παίζουμε δυνατά και βλέπουμε και το κοινό να περνάει καλά. Είχα καιρό να αισθανθώ έτσι στην σκηνή...
BILLY IDOL – THE STRANGLERS στο Τάε Κβον Ντο, Παρασκευή 18 Ιουνίου του 2010.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ: 38 ΕΥΡΩ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
TICKET HOUSE, METROPOLIS, VILLAGE CINEMAS
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 210 9472050
Τo e-tetRadio σας προσφέρει 5 διπλές προσκλήσεις για τη συναυλία του Billy Idol. Στείλτε μας ένα mail με θέμα Billy Idol στο contest@e-tetradio.gr και μπαίνετε αυτόματα στην κλήρωση.
11 Ιουνίου 2010Ιδού οι νικητές που κερδίζουν τις δωρεάν προσκλήσεις για τη συναυλία του Billy Idol. Τα ονόματά σας θα βρίσκονται στο ταμείο των προσκλήσεων δίπλα στην είσοδο.ΠΑΛΜΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ
ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ
ΚΟΚΚΩΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΒΟΡΙΑΔΑΚΗΣ ΙΩΣΗΦ
BILLY IDOL: Το μόνο που έκανα ήταν να είμαι ο εαυτός μου!
Μια cult συναυλία σε ένα cult γήπεδο προβλέπεται να είναι η συναυλία που θα γίνει στις 18 Ιουνίου στο Τάε Κβον Ντο. Μια βραδιά με τη μουσική που ξεκινάει από το punk που σάρωσε τα πάντα στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και συνέχισε με τη δημιουργία του punk-rock στυλ τη δεκαετία του ‘80. Αν θέλαμε να χαρακτηρίσουμε όχι με απλές λέξεις αλλά με καλλιτέχνες αυτό το είδος, τότε σίγουρα θα αναφέραμε μεταξύ άλλων τον Billy Idol (με τρία Grammy και εννέα MTV music video awards στο ενεργητικό του) αλλά και τους Stranglers. Ο Billy Idol γεννήθηκε στην Αγγλία και επηρεάστηκε καθαρά από το πάνκ. Αρχικά γίνεται ο κιθαρίστας του συγκροτήματος Chelsea αλλά μετά από τρείς εμφανίσεις, μαζί με τον μπασίστα, δημιουργούν τους “Generation X “. Μετά την διάλυση του συγκροτήματος, το 1981 ο Μπίλι πάει στην Αμερική όπου ξεκινά την σόλο καριέρα του.
Στην Νέα Υόρκη, ξεκίνησε με το cd single “Don’t Stop” που περιείχε συνολικά 4 τραγούδια ανάμεσά τους το “Mony – Mony” αλλά και το “Dancing with myself”. Από τότε γίνεται ένα πραγματικό είδωλο της μουσικής.
Να ξεκινήσουμε από πολύ νωρίς, από τα παιδικά σας χρόνια;
Κάτι σαν ψυχανάλυση μου κάνει. Οκ. Λοιπόν, γεννήθηκα στα μέσα της δεακετίας του 50, στην Αγγλία, αλλά όταν ήμουν τριών χρονών οι γονείς μου μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη, όπου μείναμε πέντε χρόνια. Δεν θυμάμαι πάρα πολλά, απλά θυμάμαι ότι ήταν πολύ όμορφη πόλη τότε, είχε πολύ χρώμα. Το 1963 γυρίζουμε στην Αγγλία και αμέσως γίνομαι θαυμαστής των Beatles σε ηλικία μόλις 8 χρονών. Ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν το «She Loves you». Θυμάμαι ότι από τότε, άρχισα να σκέφτομαι την μουσική ως μέσο για να εκφράσω συναισθήματα και έτσι μου μπήκε η ιδέα να γίνω τραγουδιστής. Λίγο πιο μεγάλος τα κατάφερα, αρχικά με τους Chelsea και μετά με τους Generation X.
Ωστόσο και με τα δύο συγκροτήματα δεν κράτησε πολύ η χημεία...
Ναι ήταν λίγο παράξενη εποχή, αν και όλοι μας αγαπούσαμε να παίζουμε μουσική, δεν είχαμε ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα μέσα μας, μας βρήκε σε στιγμή που κάναμε την επανάστασή μας, την κάναμε και ήταν σπουδαία αλλά μετά έπρεπε να μαζέψεις τα κομμάτια σου. Όταν διαλύσαμε τους Generation x, το 1981, αισθάνθηκα ότι δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο στην Αγγλία. Ένιωσα πολύ άσχημα να συνέχιζα μόνος μου... Έτσι έφυγα και πήγα στην Αμερική, πήγα στην Νέα Υόρκη και έζησα για λίγο, χωρίς χρήματα, τα μέρη που πέρασαν τα χρόνια τους και έγραψαν τα τραγούδια τους ο Lou Reed και οι NY Dolls. Είδα ένα νέο σκηνικό και άρχισε να γεννιέται μέσα μου μια διάθεση να ξεκινήσω πάλι. Στην αρχή για να μπορέσω να ζήσω, καθώς δεν είχα καθόλου λεφτά και μετά αυτό με οδήγησε σε μια μεγάλη ιστορία που είμαι πολύ ευτυχισμένος που έζησα...
Υπήρχε μεγάλη αποδοχή του κόσμου στην Αμερική..
Ναι, πραγματικά δεν το πίστευα. Ειδικά με το «Dancing With Myself» γινόταν πανικός. Το καλό με τα τραγούδια μου ήταν ότι είχαν πολύ χορευτικό στυλ και αυτό αμέσως άρεσε στον κόσμο. Και με έκανε να σκεφτώ αμέσως το πολύ σημαντικό «Τέλεια. Το μόνο που έχω να κάνω είναι να είμαι ο εαυτός μου!!!». Δεν έπρεπε να αλλάξω ή να κάνω κάτι διαφορετικό. Απλά έκανα μια βουτιά βαθιά μέσα στον εαυτό μου και βγήκα με ένα σωρό θησαυρούς. Αυτό ήταν και η φιλοσοφία του πανκ άλλωστε.
Εκείνη ακριβώς την εποχή έρχεται και η μεγάλη προβολή σου από το MTV. Πως έγινε αυτό;
Ήταν κάτι εντελώς καινούργιο τότε. Όλες οι μπάντες και οι καλλιτέχνες από την δεκαετία του ’70 δεν ήθελαν να κάνουν video clip. Το MTV άρχισε να παρουσιάζει νέους καλλιτέχνες και συγκροτήματα και με αυτόν τον τρόπο καταφέραμε να παρουσιάσουμε την δουλειά μας. Ήταν πολύ σημαντική η βοήθειά του. Μέχρι τότε κανένας στο ραδιόφωνο δεν έπαιζε ροκ πανκ. Δεν τους άρεσαν τα έγχρωμα μαλλιά μας και δεν μας πήγαιναν. Φαντάσου ότι τον πρώτο μου δίσκο στην Αμερική, το “Hot in the city” τον έβγαλα χωρίς να βάλω το πρόσωπό μου στο εξώφυλλο!!! Πήγε στο νούμερο 18 των άλμπουμ, χωρίς να ξέρουν πως μοιάζω!!! Κι όταν έβαλα την φωτογραφία μου στο “White Wedding”, ήταν καταστροφή, δεν το έπαιξαν καθόλου!!! Τότε άρχισαν να με αποδέχονται κάποια φοιτητικά ραδιόφωνα και οι νέοι άρχισαν να ζητάνε και από το MTV να παίξει τέτοια μουσική. Το MTV το έκανε, φτιάξαμε ένα video clip και έτσι ξεκίνησαν όλα. Ήταν μια πόρτα που άνοιξε για μας, για όλους εμάς που είχαμε να παρουσιάσουμε ένα νέο στυλ ροκ μουσικής...
Πότε καταλάβατε ότι έχετε γίνει ένας γνωστός καλλιτέχνης;
Στο Rebel Yell, φυσικά. Τότε κατάλαβα ότι ένας Άγγλος είχε γίνει σταρ στην Αμερική. Με βοήθησε πολύ ο μάνατζερ μου και φίλος μου από τους Generation X, ο Bill Aucoin και αυτός ήταν η αιτία να συναντήσω έναν άλλο σπουδαίο φίλο, τον Steve Stevens. Αισθάνθηκα πραγματικά τυχερός.
Πως έχετε καταφέρει να παίζετε μαζί με τον Steve τόσα χρόνια;
Είχαμε και πολλούς καυγάδες, αλλά επειδή είμαστε απλοί άνθρωποι και οι δύο, καταφέραμε να κρατήσουμε τη φιλία μας κοντά στα 30 χρόνια τώρα. Είναι σπουδαίος κιθαρίστας ο Steve και με βοήθησε πολύ. Του χρωστάω πολλά...
Βλέπω νέα παιδιά να ακούνε ακόμα τα τραγούδια των Generation X και των Sex Pistols. Πως γίνεται αυτό;
Ήταν πραγματικά μια αλληθινή εποχή. Κι εγώ χαίρομαι γι’αυτό. Αλλά αυτό ήταν και η ουσία του πανκ που κατάφερε να γίνει διαχρονική. Μπορείς να εκφραστείς ελεύθερα. Να πεις την γνώμη σου, να γράψεις τραγούδια. Δεν χρειάζεται να γίνεις σκλάβος του συστήματος. Φτιάξε τους δικούς σου όρους και τρόπους να ζεις. Αυτό ήταν και είναι το πανκ.
Έχετε ποτέ παντρευτεί;
Όχι, αν και έχω δύο παιδιά, ένα κορίτσι και ένα αγόρι.
Τι σκεφτήκατε μετά από αυτό το ατύχημα που συνέβει το 1990 με την μηχανή σας και παραλίγο να χάσετε τη ζωή σας;
Ήταν ένα σοκ για μένα. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί σοβαρά τι θα γινόταν αν πέθενα. Κι εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω αυτό στα παιδιά μου. Τότε ήταν πολύ μικρά και τα δύο. Και σκέφτηκα μόνο αυτά, ότι θα πρέπει να προσέχω γιατί έχω ευθύνες απέναντί τους. Θα έπρεπε να είμαι εκεί στο πλάϊ τους, να αισθάνονται την ασφάλεια του πατέρα τους. Με άλλαξε σε πολλά πράγματα. Ήταν πολύ δύσκολο αλλά τελικά τα κατάφερα και το ξεπέρασα...
Τι να περιμένουμε από την συναυλία σας;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα μείνει κανένας απογοητευμένος, ούτε αυτοί που αγάπησαν την πάνκ καθώς θα πούμε πάρα πολλά τραγούδια των “Generation X”, ούτε όμως και όσοι με γνώρισαν από τις μεγάλες επιτυχίες αργότερα. Με τον Steve Stevens και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, σε όλη την περιοδεία φέτος, έχουμε ευχαριστηθεί να παίζουμε δυνατά και βλέπουμε και το κοινό να περνάει καλά. Είχα καιρό να αισθανθώ έτσι στην σκηνή...
BILLY IDOL – THE STRANGLERS στο Τάε Κβον Ντο, Παρασκευή 18 Ιουνίου του 2010.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ: 38 ΕΥΡΩ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
TICKET HOUSE, METROPOLIS, VILLAGE CINEMAS
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 210 9472050
