Ακολουθήστε μας στο Google news
Σημερα έχουμε το part 1, θα ακολουθήσει και part 2 προσεχώς. Εχουμε και λέμε
Torche: Songs for singles, δίσκος με πολύ μικρή διάρκεια (21 λεπτά), καλός αλλά περιμέναμε κάτι πιο δυναμικό να διαδεχθεί τον προηγούμενο Meanderthal του 2008.
Something Corporate: Played in space, διπλή συλλογή με μερικά εξαιρετικά emo κομμάτια της προηγούμενης δεκαετίας. Μια σπουδαία μπάντα σε αυτόν τον χώρο.
Jimmy Eat World: Invented, πολύ καλή επιστροφή του πολύ αξιόλογου και επίσης επιδραστικού emo σχήματος από την Arizona.
Soundgarden: Telephantasm, διπλή συλλογή με ένα καινούργιο κομμάτι και ακόμα ένα DVD με όλα τα videoclip τους μαζεμένα. Αντε το 2011 να τους δούμε και από τα μέρη μας τώρα που επανασυνδέθηκαν.
Μonster magnet: Mastermind, o καλύτερος τους δίσκος από το God says No (2001) και μετά. Αυτή την επιστροφή περιμέναμε.
James LaΒrie: Static impulse, ο τραγουδιστής των DREAM THEΑTER σε άλλον ένα προσωπικό (όπως πάντα σε υψηλό επίπεδο) δίσκο.
Sully Erna: Avalon, η πρώτη εκτός GODSMACK δουλεία του τραγουδιστή Sully Εrna, ένα απολαυστικό δισκάκι από τα highlight της χρονιάς.
Valient Thorr: Stranger, βήμα βήμα συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία, για αυτούς που θέλουν να ακούσουν καλό και ζόρικο heavy rock, αυτοί οι Αμερικάνοι είναι εγγύηση.
Μethods Of Mayhed: A public disservice announcement, δεύτερος δίσκος για το σχήμα του Tommy Lee (MOTLEY CRUE) ύστερα από πολλά χρόνια από το ντεμπούτο τους (1999) αλλά πολύ μέτρια προσπάθεια τελικά. Αδιάφορος δίσκος σε σχέση με το πολύ καλό ντεμπούτο.
Serj Τankian: Imperfect harmonies, το ότι πειραματίζεται με την electro δεν μας πειράζει, αυτό που πειράζει όμως είναι η μετριότητα του συνόλου των συνθέσεων. Ενας δίσκος που μετά από μερικά ακούσματα δεν σε προτρέπει να τον ξανακούσεις. Κρίμα ρε Serj, σε αγαπάμε παραταύτα Next time.
Black Country Cmmunion: St, super group αφού τα μέλη τους δεν είναι τυχαίοι μουσικοί.
Glenn Hughes, Joe Bonamassa, Derek Sherinian και Jason Bonham απαρτίζουν αυτό το σχήμα, πολύ καλός άλα 70s hard rock δίσκος.
Spiritual Βeggars: Return to zero, πέντε χρόνια τους περιμέναμε και αυτοί επέστεψαν στον ήχο που μας αρέσει (70s hard rock) με τραγουδιστή τον δικό μας Apollo από τους FIREWIND. Πολύ καλός δίσκος για άλλη μια φορά και η στήλη σαφώς αγόρασε και προτείνει την special edition του δίσκου με την διασκευή στο (θεικό) κομμάτι Time to live των URIAH HEEP.
Firewind: Days of defiance, για άλλη μια φορά οι Ελληνες με αρχηγό τον Gus G αποδυνκύουν την αξία τους. Να τα βλέπει αυτά ο Ozzy και να αφήσει τον Gus να του γράψει κανένα σοβαρό κομμάτι λέω εγώ.
Symphorce: Unrestricted, από τα καλύτερα λαρύγγια του power metal τα τελευταία χρόνια είναι ο Andy B Frank και για άλλη μια φορά οι Γερμανοί κυκλοφορούν έναν αξιοπρόσεκτο δίσκο για το είδος.
Kamelot: Poetry for the poisoned, πιο συμφωνικοί από ποτέ, ο δίσκος έχει διχάσει αρκετούς από τους οπαδούς τους, για μένα ένα αριστούργημα που χρειάζεται τις κατάλληλες ακροάσεις.
Pure Reason Revolution: Hammer and anvil, τρίτος δίσκος για τους Βρετανούς που συνεχίζουν πάνω στις ηλεκρονικές φόρμες του Αmor Vincit Omnia.Xωρίς να το φθάνουν, καταφέρνουν όμως να κυκλοφορήσουν άλλον ένα εξαιρετικό δίσκο που είναι πολύ ψηλά στις φετινές μου προτιμήσεις.
Bad Religion: The Dissident οf Man, χρόνια είχαν να ευχαριστηθώ έτσι δίσκο των αγαπημένων BAD RELIGION. Δίσκος που είχε κόλλησει στο cd player του αυτοκινήτου για αρκετές εβδομάδες.
Unsun: Clinic For Dolls, πολωνική μπάντα, με τον δεύτερο δίσκο της ανεβαίνει επίπεδο και βάζει υποψηφιότητα για τον καλύτερο female fronted δίσκο του 2010.
Rhaposdy Of fire: The cold embrace of fear, ep που συμπηρώνει το φετινό τους The frozen tears of angels και για άλλη μια φορά είναι απολαυστικοί.
Hydrogyn: Judgement, η Julie είναι και πολύ sexy και καλή τραγουδίστρια. Ο καινούργιος τους δίσκος είναι για άλλη μια φορά πολύ καλός. Νέα και πολύ αξιόλογη hard rock μπάντα που αξίζει να τσεκάρετε.
Intronaut: Valley of smoke, από τα καλυτερα albums της χρονιάς για την στήλη, έχουν γίνει πιο progressive και mastodon- ίζουν αρκετά σε αυτόν τον δίσκο, αλλά εδώ είμαστε αντιμέτωποι με ένα αριστούργημα. Ας ελπίζουμε ότι η Century media θα τους προωθήσει καταλλήλως (που δεν το βλέπω) για να ανακαλύψει ο πολύς κόσμος την μαγεία που κρύβεται σε αυτές εδώ τις οκτώ συνθέσεις.
Ραντεβού τις επόμενες ημέρες για το part 2.
Ολα τα καινούργια cd
04 Δεκεμβρίου 2010Παει καιρός από το τελευταίο update της στήλης στο e- tetRadio, ο Κανελλόπουλος άρχησε ήδη το countdown του 2010, εμεις θα αναφερθούμε με λίγα λόγια σε αρκετές νέες κυκλοφορίες του τελευταίου διαστήματος που έχουν μαζευτεί, και κατά τα τέλη του χρόνου αφού ακούσουμε και κάποιες άλλες που περιμένουμε θα δημοσιεύσουμε το top 30.Σημερα έχουμε το part 1, θα ακολουθήσει και part 2 προσεχώς. Εχουμε και λέμε
Torche: Songs for singles, δίσκος με πολύ μικρή διάρκεια (21 λεπτά), καλός αλλά περιμέναμε κάτι πιο δυναμικό να διαδεχθεί τον προηγούμενο Meanderthal του 2008.
Something Corporate: Played in space, διπλή συλλογή με μερικά εξαιρετικά emo κομμάτια της προηγούμενης δεκαετίας. Μια σπουδαία μπάντα σε αυτόν τον χώρο.
Jimmy Eat World: Invented, πολύ καλή επιστροφή του πολύ αξιόλογου και επίσης επιδραστικού emo σχήματος από την Arizona.
Soundgarden: Telephantasm, διπλή συλλογή με ένα καινούργιο κομμάτι και ακόμα ένα DVD με όλα τα videoclip τους μαζεμένα. Αντε το 2011 να τους δούμε και από τα μέρη μας τώρα που επανασυνδέθηκαν. Μonster magnet: Mastermind, o καλύτερος τους δίσκος από το God says No (2001) και μετά. Αυτή την επιστροφή περιμέναμε.
James LaΒrie: Static impulse, ο τραγουδιστής των DREAM THEΑTER σε άλλον ένα προσωπικό (όπως πάντα σε υψηλό επίπεδο) δίσκο.
Sully Erna: Avalon, η πρώτη εκτός GODSMACK δουλεία του τραγουδιστή Sully Εrna, ένα απολαυστικό δισκάκι από τα highlight της χρονιάς.
Valient Thorr: Stranger, βήμα βήμα συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία, για αυτούς που θέλουν να ακούσουν καλό και ζόρικο heavy rock, αυτοί οι Αμερικάνοι είναι εγγύηση.
Μethods Of Mayhed: A public disservice announcement, δεύτερος δίσκος για το σχήμα του Tommy Lee (MOTLEY CRUE) ύστερα από πολλά χρόνια από το ντεμπούτο τους (1999) αλλά πολύ μέτρια προσπάθεια τελικά. Αδιάφορος δίσκος σε σχέση με το πολύ καλό ντεμπούτο.
Serj Τankian: Imperfect harmonies, το ότι πειραματίζεται με την electro δεν μας πειράζει, αυτό που πειράζει όμως είναι η μετριότητα του συνόλου των συνθέσεων. Ενας δίσκος που μετά από μερικά ακούσματα δεν σε προτρέπει να τον ξανακούσεις. Κρίμα ρε Serj, σε αγαπάμε παραταύτα Next time.
Black Country Cmmunion: St, super group αφού τα μέλη τους δεν είναι τυχαίοι μουσικοί.
Glenn Hughes, Joe Bonamassa, Derek Sherinian και Jason Bonham απαρτίζουν αυτό το σχήμα, πολύ καλός άλα 70s hard rock δίσκος.
Spiritual Βeggars: Return to zero, πέντε χρόνια τους περιμέναμε και αυτοί επέστεψαν στον ήχο που μας αρέσει (70s hard rock) με τραγουδιστή τον δικό μας Apollo από τους FIREWIND. Πολύ καλός δίσκος για άλλη μια φορά και η στήλη σαφώς αγόρασε και προτείνει την special edition του δίσκου με την διασκευή στο (θεικό) κομμάτι Time to live των URIAH HEEP.
Firewind: Days of defiance, για άλλη μια φορά οι Ελληνες με αρχηγό τον Gus G αποδυνκύουν την αξία τους. Να τα βλέπει αυτά ο Ozzy και να αφήσει τον Gus να του γράψει κανένα σοβαρό κομμάτι λέω εγώ.
Symphorce: Unrestricted, από τα καλύτερα λαρύγγια του power metal τα τελευταία χρόνια είναι ο Andy B Frank και για άλλη μια φορά οι Γερμανοί κυκλοφορούν έναν αξιοπρόσεκτο δίσκο για το είδος.
Kamelot: Poetry for the poisoned, πιο συμφωνικοί από ποτέ, ο δίσκος έχει διχάσει αρκετούς από τους οπαδούς τους, για μένα ένα αριστούργημα που χρειάζεται τις κατάλληλες ακροάσεις.
Pure Reason Revolution: Hammer and anvil, τρίτος δίσκος για τους Βρετανούς που συνεχίζουν πάνω στις ηλεκρονικές φόρμες του Αmor Vincit Omnia.Xωρίς να το φθάνουν, καταφέρνουν όμως να κυκλοφορήσουν άλλον ένα εξαιρετικό δίσκο που είναι πολύ ψηλά στις φετινές μου προτιμήσεις.
Bad Religion: The Dissident οf Man, χρόνια είχαν να ευχαριστηθώ έτσι δίσκο των αγαπημένων BAD RELIGION. Δίσκος που είχε κόλλησει στο cd player του αυτοκινήτου για αρκετές εβδομάδες.
Unsun: Clinic For Dolls, πολωνική μπάντα, με τον δεύτερο δίσκο της ανεβαίνει επίπεδο και βάζει υποψηφιότητα για τον καλύτερο female fronted δίσκο του 2010.
Rhaposdy Of fire: The cold embrace of fear, ep που συμπηρώνει το φετινό τους The frozen tears of angels και για άλλη μια φορά είναι απολαυστικοί.
Hydrogyn: Judgement, η Julie είναι και πολύ sexy και καλή τραγουδίστρια. Ο καινούργιος τους δίσκος είναι για άλλη μια φορά πολύ καλός. Νέα και πολύ αξιόλογη hard rock μπάντα που αξίζει να τσεκάρετε.
Intronaut: Valley of smoke, από τα καλυτερα albums της χρονιάς για την στήλη, έχουν γίνει πιο progressive και mastodon- ίζουν αρκετά σε αυτόν τον δίσκο, αλλά εδώ είμαστε αντιμέτωποι με ένα αριστούργημα. Ας ελπίζουμε ότι η Century media θα τους προωθήσει καταλλήλως (που δεν το βλέπω) για να ανακαλύψει ο πολύς κόσμος την μαγεία που κρύβεται σε αυτές εδώ τις οκτώ συνθέσεις.
Ραντεβού τις επόμενες ημέρες για το part 2.
