Ακολουθήστε μας στο Google news

Κατευθείαν από τους Kneecap, έτσι; Πολιτισμικό άλμα!

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Έτρεχα κι εγώ για να είμαι στην ώρα μου στο Καλλιμάρμαρο, στις 9 το βράδυ ακριβώς, να τα ταξί να και το περπάτημα, για να ακούσω μισή ώρα την Έλενα Παπαρίζου. Διότι δεν ήξερα ότι πριν την Diana Ross που βγήκε στις 10 και τέταρτο θα έπαιζε ως support η Παπαρίζου. My number one που λέτε...

Τέλος πάντων, η Παπαρίζου κατέβηκε στις 10 παρά τέταρτο και αφού πρώτα έπαιξε όλες τις αναμενόμενες ξένες διασκευές που θα άκουγες σε ένα beach bar της συμφοράς. Στη συνέχεια πέρασε λίγο διάστημα μέχρι να ετοιμαστεί η σκηνή και μετά είδαμε κι ένα βίντεο με την ζωή της Diana Ross που, όπως καταλαβαίνετε, δεν θα μπορούσε να είναι μικρό σε διάρκεια, όσο συνοπτικό κι αν ήταν.

Τέλος πάντων (δεύτερη φορά), η Diana Ross εμφανίστηκε on stage γύρω στις 22:15, μέσα σε μία κόκκινη μπομπονιέρα. Και μπορώ να σας πω ότι βλέπεις μία γυναίκα σε εξαιρετική κατάσταση για την ηλικία της, ειλικρινά τη θαυμάζεις. Και μια χαρά είναι και η φωνή της, όχι η καλύτερη αλλά πολύ αξιοπρεπής.

Το μόνο κακό είναι που στο setlist της έχει βάλει στην αρχή-αρχή τέσσερα μεγάλα κομμάτια των Supremes οπότε μετά το live χάνει λίγο τη σημασία του. Αφήστε δε που τα έπαιξε και σε medley, γρήγορα-γρήγορα, τα Baby Love, You Can't Hurry Love, Come See About Me και Stop! In the Name of Love.

Μιάμιση ώρα έμεινε on stage η σπουδαία (και τίμια) Diana Ross με το Endless Love και το Upside Down να δημιουργούν φασούλα. Εννοείται πως διασκεύασε στο τέλος και το I Will Survive.

Είχε γύρω στις 8-9 χιλιάδες θεατές. Το stage στήθηκε κοιτώντας το πέταλο του Παναθηναϊκού Σταδίου, πολύ κοντά σε αυτό. Χωροταξικά υπήρχαν οι κερκίδες και οι καλεσμένοι, σελέμπριτι (για το beach bar), σε καρέκλες μπροστά στη σκηνή με προσκλήσεις της παραγωγής και του Συλλόγου Ελπίδα.

Συναυλία 100% δεν τη έλεγες, περισσότερο με κοσμικό γεγονός έμοιαζε. Οπότε και το κοινό ήταν ανάλογο. Είδα και την Βάνα Μπάρμπα να φιλιέται και να φωτογραφίζεται με κάποιον που δεν τον γνώριζα και ντράπηκα να ρωτήσω. Έκανα πως τον αναγνωρίζω, μην φανώ άσχετος... Θα τον φίλαγα κι εγώ αν χρειαζόταν.