Ακολουθήστε μας στο Google news

Mass XXV

του Δημήτρη Σταματίου

Photos: Αλεξάνδρα Κατσαρού

Πρέπει να είναι η πέμπτη ή έκτη φορά που οι Amenra έρχονται στην Ελλάδα - και κάθε μία από αυτές τις εμφανίσεις τους αποτελεί μια ξεχωριστή μουσική, καλλιτεχνική, αλλά και ψυχική εμπειρία για το κοινό.

Το κουιντέτο από το Kortrijk της Φλάνδρας μετράει ήδη 25+ χρόνια ύπαρξης, ωστόσο, κάθε νέος δίσκος του, κάθε του συναυλία (αν και ο όρος αυτός μάλλον αδικεί αυτό που κάνουν οι Amenra επί σκηνής...), κάθε νέο project της κολλεκτίβας Church of Ra που έχει δημιουργήσει, δείχνει μια μπάντα που βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη - κάτι αξιοζήλευτο, ειδικά στον χώρο του metal, που (κακά τα ψέματα) συχνά ευνοεί μια πιο συντηρητική προσέγγιση στη δημιουργία.

Με δύο φρέσκα EPs μέσα στο 2025, οι Amenra γέμισαν ασφυκτικά το Floyd το βράδυ της Κυριακής 23 Νοεμβρίου, για μια ακόμα συναυλία/τελετουργία, βασισμένη στο εντελώς προσωπικό post metal/post hardcore στο οποίο το συγκρότημα ειδικεύεται. Και μέσα σε κάτι παραπάνω από 80 λεπτά οι Βέλγοι φρόντισαν να μας χαρίσουν άλλη μια μουσική εμπειρία οδύνης και κάθαρσης.

Από τα πρώτα μεταλλικά κρoταλίσματα και τις καθαρές νότες της εισαγωγής του «Boden», μέχρι το καταιγιστικό κλείσιμο του «Diaken», το συγκρότημα έδειξε πόσο καλά ξέρει να ελέγχει τη δυναμική των κομματιών του (ΔΥΝΑΤΑ-ήρεμα-ΔΥΝΑΤΑ-ήρεμα, ad infinitum), με τα τραγούδια να ρέουν σαν μια σουίτα προς μια κορύφωση που μόνο οι ίδιοι οι Amenra έμοιαζαν να κατανοούν και να σχεδιάζουν.

Για άλλη μια φορά, στο επίκεντρο της ηχητικής καταιγίδας βρίσκεται ο τραγουδιστής Colin H. van Eeckhout, ο οποίος με τα ουρλιαχτά του και τους ψιθύρους του, είτε διατρυπά το τείχος από overdriven κιθάρες και tribal ντραμς είτε προετοιμάζει το συγκρότημα για μια νέα ακόμα πιο καταστροφική επίθεση. Για άλλη μια φορά ο Eeckhout πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της performance με την πλάτη προς το κοινό - άλλωστε, οι Amenra μοιάζουν αποστασιοποιημένοι από αυτό, επικεντρωμένοι μόνο σε αυτό που κάνουν επί σκηνής.

Όσο για τον κόσμο, φάνηκε να χάνεται μέσα στην τερατώδη ομορφιά της μουσικής των Βέλγων: ούτε moshpits, ούτε κουβεντολόι, ούτε τίποτα. Απλώς το κοινό έμοιαζε να πάλλεται σε πλήρη συγχρονισμό με τη μουσική - που άλλοτε έμοιαζε ικανή να προκαλέσει ρωγμές στο σύμπαν και άλλοτε απαιτούσε απόλυτη σιγή για να την ακούσεις.

Με τους ISIS διαλυμένους εδώ και χρόνια, τους Neurosis σε παύση αορίστου χρόνου και τα υπόλοιπα συγκροτήματα του υποείδους να μοιάζουν να δυσκολεύονται να ξεπεράσουν τις παλιές δόξες τους, οι Amenra είναι σίγουρα η premier μπάντα σήμερα του post metal/post hardcore και σίγουρα μια από τις πιο σημαντικές μπάντες στον χώρο της extreme μουσικής. Πλέον, οι κορυφές και οι άβυσσοι της μουσικής τους αποτελούν σημείο αναφοράς για το είδος.

Pas mal για ένα συγκρότημα που πλέον προχωρεί προς τα 30 του γενέθλια χαράζοντας νέους δρόμους.