Ακολουθήστε μας στο Google news
Μεγάλος μουσικός και πολύ αγαπημένος αυτής της στήλης. Το Victims of the future ήταν από τα πρώτα albums βυνιλίου που αγόρασα το 1984. Ακόμα τον θυμάμαι να παίζει πάνω στo παλιο pick up-σερβίτσιο των γονιών μου. Δεν ξέρω αν κάποιος έχει δει κάτι ανάλογο ποτέ του, στην μια πλευρά έχει το pick up που παίζει δίσκους όλων των ταχυτήτων, 16, 45 και 33 στροφών και δίπλα υπήρχε ο χώρος για τα καλά κολωνάτα ποτήρια, που πάντα έβγαιναν στις γιορτές.
Ο Gary Moore ήταν από τους πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες για κάποιον που ξεκινούσε να ακούει metal στις αρχές της δεκαετίας του 80, μαζί με ονόματα όπως οι BLACK SABBATH, JUDAS PRIEST, KISS, DIO, AC/DC, DEEP PURPLE και άλλους.
Έχοντας περάσει από τους μεγάλους THIN LIZZY στα 70s, στην δεκαετία του 80 ήταν που η προσωπική του καριέρα απογειώθηκε, μέσα από μια σειρά πολύ καλών δίσκων. Γιατί εκτός από πολύ καλός τραγουδιστής, ο Gary ήταν και πολύ καλός συνθέτης και βιρτουόζος της κιθάρας που το παίξιμο του είχε μπόλικο συναίσθημα που ξεχώριζε από την πρώτη ακρόαση.
Μπορεί μετέπειτα να βγήκαν στον χώρο πιο γρήγοροι και πιο τεχνικοί κιθαρίστες, αλλά ο ήχος της κιθάρας του και οι χαρακτηριστικές συνθέσεις που έγραφε (είναι τόσες πολλές πραγματικά) δεν πέρασαν απαρατήρητες απο τους λάτρεις του hard rock και του heavy metal.
Oταν το 1990 αποφάσισε να ασχοληθεί με τα blues και κυκλοφόρησε το θρυλικό Still got the blues, ακόμα και αυτοί που πικράθηκαν με την απομάκρυνση του από τον σκληρό χώρο δεν μπορούσαν να προσάψουν κάτι το αρνητικό στην ποιότητα της καινούργιας του πορείας. Εκτότε συνέχιζε να κυκλοφορεί blues δίσκους και να έχει την αποδοχή τόσο του κόσμου όσο και μεγάλων μουσικών της blues μουσικής, με πολλούς από τους οποίους συνεργάσθηκε κιόλας.
Ο ξαφνικός του χαμός στις 6 Φεβρουαρίου συγκλόνισε όλους τους μουσικόφιλους ανά τον κόσμο, και όσον αφορά τα δικά μας ραδιόφωνα, συγχαρητήρια αξίζουν στους Γιάννη Πετρίδη (ΝΕΤ FΜ) και Πάνο Χρυσοστόμου (Δεύτερο πρόγραμμα) που αφιέρωσαν ο καθένας στην εκπομπή τους, της Δευτέρας, ωριαία προγράμματα στην μουσική του Gary Moore.
R.I.P Gary, τα τραγούδια σου θα είναι πάντα μέσα στις καρδιές μας.
* Nα θυμίσω στον κύριο Κανελλόπουλο που στο other side γράφει για τον άνισο Gary Moore, ότι το Still got the blues ήταν ο δίσκος της χρονιάς του 1990 για εκείνον, το ντοκουμέντο με τα ίδια του τα λόγια να το καταθέτει υπάρχει στο σπίτι μου ηχογραφημένο, γιατί πολύ ξεχνάει τελευταία αυτό το παιδί, ήταν και νέος τότε, δικαολογείται!
Μπήκαμε αισίως στον δεύτερο μήνα του έτους και οι πρώτες κυκλοφορίες αρχίζουν και έρχονται.
Οι STRATOVARIUS που εμφανίσθηκαν πριν από λίγες εβδομάδες μαζί με τους HELLOWEEN στo sold out Fuzz, κυκλοφορούν τον δεύτερο δίσκο τους στην μετά Tolkki εποχή.
Το Εlysium δεν είναι κακός δίσκος, το αντίθετο μάλιστα και ιδίατερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ομώνυμο 18 λεπτο κομμάτι, που δείχνει να πειραματίζονται κάπως και αυτό κατά την αποψή μου, τους πάει. Για όσους νομίζουν ότι STRATOVARIUS χωρίς Tolkki δεν υπάρχουν, αν ακούσουν το Elysium νομίζω ότι θα ανθεωρήσουν. Από τα πρώτα καλά albums της χρονιάς.
Οι Νορβηγοί SIRENIA είναι από τα πολύ ανερχόμενα σχήματα του συμφωνικού female fronted metal και το The enigma of life είναι το πέμπτο συνολικά album τους.
Για πρώτη φορά κατάφεραν και κυκλοφόρησαν δεύτερο δίσκο με ίδια τραγουδίστρια, αφού σε αυτόν τον τομέα πάντα είχαν πρόβλημα. Ετσι στον καινούργιο δίσκο τους όπως και στο The 13th Floor που προηγήθηκε, στα φωνητικά βρίσκεται η Ισπανίδα Aylin, που πρίν μπεί την μπάντα είχε λάβει μέρος και στο Ισπανικό X- Factor.
To Τhe enigma of life δεν είναι σίγουρα τα καλύτερο τους album, διαθέτει ωστόσο καλές και cathcy συνθέσεις, βαδίζει απόλυτα όμως πάνω στο γνωστό μελωδικό metal ήχο της μπάντας χωρίς να ξεφεύγει σπιθαμή από αυτόν, και αυτό είναι το μοναδικό του μειονέκτημα. Θα μπορούσαν να πειραματιστούν κάπως με τον ήχο τους, αλλά μάλλον προτίμησαν να βαδίσουν στα γνωστά τους μονοπάτια, χωρίς να πάρουν ρίσκα αυτήν την φορά. Πάντως στην Γερμανία, την Ελβετία και σε αρκετές ακόμα Βόρειες χώρες της Ευρώπης διατηρούν ένα αρκετά μεγάλο fan base!
Οι εξαιρετικοί SOCIAL DISTORTION επιστρέφουν με καινούργιο studio δίσκο μετά από επτά ολόκληρα χρόνια. Η παρεά του Mike Ness κυκλοφορεί μέσω της ιστορικής punk rock εταιρίας Εpitaph τον νέο της δίσκο Hard times & nursery rhymes.
Όσοι εμπνέονται από τον αμερικάνικο rock ήχο και δεν γνωρίζουν την τρομερή δισκογραφία της μπάντας όλα αυτά τα χρόνια, ακούγοντας τον δίσκο αυτόν θα εντυπωσιαστούν από τον συνδιασμό του punk rock με τον κλασσικό rock ήχο των Τom Petty, Bruce Springsteen, έναν ήχο που η μπάντα καταφέρνει να βάλει πάνω απ όλα την δική της προσωπική σφραγίδα. Άλλωστε κάτι τέτοιο πράττουν εδώ και είκοσι και πλέον χρόνια, απλά τα τελευταία χρόνια η δισκογραφική τους παρουσία είναι κάπως πιο χαλαρή, και αυτός είναι και ο λόγος ίσως που δεν έχουν μέχρι στιγμής κερδίσει πιο ευρύτερη αναγνώριση.
Πάντως το Hard Times.. πήγε στο Νο 4 του billboard την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, γεγονός που δείχνει ότι οι οπαδοί τους είναι παρών και σπεύδουν όταν οι SOCIAL DISTORTION επανεμφανίζονται στο προσκήνιο.
Από τα πιο αγνά rock albums της χρονιάς μέχρι τώρα, ανακαλύψτε τους και αφήστε τους υπόλοιπους να ψάχνουν τους καινούργιους σωτήρες του rock που θα όλως τυχαίως θα ξεχάσουν μετά από κανά δύο χρόνια.
Μας έρχονται από την Βρετανία και πιο συγκεκριμένα από το Sheffield και λέγονται ΤΗΕ ΒLΑCK SPIDERS. Τα βρετανικά περιοδικά Kerrang!, Rock Sound και Classic Rock έχουν αρχίσει από νωρίς το παραλλήρημα για την πάρτη τους, και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν, καλό στο hype που πάνε να στήσουν, αλλά τι λένε πραγματικά οι THE BLACK SPIDERS;
Καινούργιο σχήμα και το Sons of the north είναι το ντεμπούτο τους που ακολουθεί μερικά singles και eps. Ο δίσκος, όπως κάποτε στην εποχή του βυνιλίου, χωρίζεται σε πρώτη και δεύτερη πλευρά. Στην πρώτη πλευρά η μπάντα παρουσιάζει ένα πιο rock n roll πρόσωπο που θυμίζει τους AIRBOURNE, AC/DC και γενικότερα τέτοιου είδους hard rock μπάντες.
Η δεύτερη πλευρά όμως είναι εκείνη στην οποία υπάρχουν τα καλύτερα κομμάτια τους, το εξαιρετικό Mans ruin και τα υπόλοιπα θυμίζουν τον τσαμπουκά των SOUNDGARDEN, εποχής Superunknown, και σε αυτό τον ήχο φαίνεται ότι η μπάντα έχει πολλά να δώσει.
Εν κατακλείδι το Sons of the north είναι από τα πρώτα πολύ καλά albums της χρονιάς και το σίγουρο είναι ότι το ονομά των BLACK SPIDERS θα ακουστεί πολύ μέσα στο 2001.Πολύ ενδιαφέρουσα μπάντα, τσεκάρετε τους.
Θα κλείσουμε την παρουσίαση των καινούργιων δίσκων με τον πρώτο δίσκο των επίσης Βρετανών GLAMOUR OF THE KILL που λέγεται Τhe Summoning.
Είχε προηγηθεί το πολύ καλό ομώνυμο ep του 2009 που μου είχε δείξει ότι αυτή η μπάντα είναι ικανή να γράψει καλά κομμάτια στον emo/metalcore ήχο που κινούνται. Ο ήχος τους θυμίζει αρκετά τους συμπατριώτες τους BULLET FOR MY VALENTINE και σε αυτό το ντεμπούτο γράφουν καλά κομμάτια, χωρίς όμως να διαθέτουν την ενέργεια του ep. Πάντως το νεαρό της ηλικίας τους, η τεχνική τους, οι ικανότητες τους και η επαγγελματική δουλειά που κάνουν, δείχνει ότι θα έχει συνέχεια.
Ενδιαφέρον ντεμπούτο, μπορούν και καλύτερα σίγουρα, ας ελπίσουμε στο μέλλον να τα καταφέρουν να κάνουν το μεγάλο άλμα. Είμαι πεπεισμένος για τις ικανότητες τους, όλα είναι υπερ τους. Ιδωμεν
* Την Κυριακή μην χάσετε τους ACCEPT στο Gagarin με support τους δικούς μας INNERWISH, μέχρι τώρα που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές δεν έχει ανακοινωθεί sold out αλλά είναι μάλλον σίγουρο, οπότε όσοι ενδιαφέρεστε σπεύσατε για τα εισιτήριά σας. Προβλέπεται μια αξέχαστη βραδιά κλασσικού, όσο δεν πάει άλλο δηλαδή, heavy metal. Tα λέμε εκεί.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Τα εισιτήρια των 35ευρώ για την συναυλία των Accept που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου στο Gagarin 205, έχουν πλέον εξαντληθεί από τα σημεία προπώλησης. Διαθέσιμα είναι πλέον, σε πολύ περιορισμένο αριθμό, τα εισιτήρια των 40 ευρώ τα οποία και θα διατίθενται από το ταμείο του Gagarin την ημέρα της συναυλία από τις 17.00 και για όση ώρα αυτά υπάρξουν.
Metal και rock άλμπουμ
11 Φεβρουαρίου 2011Δεν πρόλαβε καλά καλά να μπεί το 2011 και άλλη μια μεγάλη απώλεια χτύπησε το metal-ικό μουσικό στερέωμα, και όχι μόνο. Η θλιβερή είδηση της εβδομάδας έχει να κάνει με τον ξαφνικό θάνατο του Gary Moore, από ανακοπή καρδιάς στα 58 του χρόνια.Μεγάλος μουσικός και πολύ αγαπημένος αυτής της στήλης. Το Victims of the future ήταν από τα πρώτα albums βυνιλίου που αγόρασα το 1984. Ακόμα τον θυμάμαι να παίζει πάνω στo παλιο pick up-σερβίτσιο των γονιών μου. Δεν ξέρω αν κάποιος έχει δει κάτι ανάλογο ποτέ του, στην μια πλευρά έχει το pick up που παίζει δίσκους όλων των ταχυτήτων, 16, 45 και 33 στροφών και δίπλα υπήρχε ο χώρος για τα καλά κολωνάτα ποτήρια, που πάντα έβγαιναν στις γιορτές.
Ο Gary Moore ήταν από τους πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες για κάποιον που ξεκινούσε να ακούει metal στις αρχές της δεκαετίας του 80, μαζί με ονόματα όπως οι BLACK SABBATH, JUDAS PRIEST, KISS, DIO, AC/DC, DEEP PURPLE και άλλους.
Έχοντας περάσει από τους μεγάλους THIN LIZZY στα 70s, στην δεκαετία του 80 ήταν που η προσωπική του καριέρα απογειώθηκε, μέσα από μια σειρά πολύ καλών δίσκων. Γιατί εκτός από πολύ καλός τραγουδιστής, ο Gary ήταν και πολύ καλός συνθέτης και βιρτουόζος της κιθάρας που το παίξιμο του είχε μπόλικο συναίσθημα που ξεχώριζε από την πρώτη ακρόαση.
Μπορεί μετέπειτα να βγήκαν στον χώρο πιο γρήγοροι και πιο τεχνικοί κιθαρίστες, αλλά ο ήχος της κιθάρας του και οι χαρακτηριστικές συνθέσεις που έγραφε (είναι τόσες πολλές πραγματικά) δεν πέρασαν απαρατήρητες απο τους λάτρεις του hard rock και του heavy metal.Oταν το 1990 αποφάσισε να ασχοληθεί με τα blues και κυκλοφόρησε το θρυλικό Still got the blues, ακόμα και αυτοί που πικράθηκαν με την απομάκρυνση του από τον σκληρό χώρο δεν μπορούσαν να προσάψουν κάτι το αρνητικό στην ποιότητα της καινούργιας του πορείας. Εκτότε συνέχιζε να κυκλοφορεί blues δίσκους και να έχει την αποδοχή τόσο του κόσμου όσο και μεγάλων μουσικών της blues μουσικής, με πολλούς από τους οποίους συνεργάσθηκε κιόλας.
Ο ξαφνικός του χαμός στις 6 Φεβρουαρίου συγκλόνισε όλους τους μουσικόφιλους ανά τον κόσμο, και όσον αφορά τα δικά μας ραδιόφωνα, συγχαρητήρια αξίζουν στους Γιάννη Πετρίδη (ΝΕΤ FΜ) και Πάνο Χρυσοστόμου (Δεύτερο πρόγραμμα) που αφιέρωσαν ο καθένας στην εκπομπή τους, της Δευτέρας, ωριαία προγράμματα στην μουσική του Gary Moore.
R.I.P Gary, τα τραγούδια σου θα είναι πάντα μέσα στις καρδιές μας.
* Nα θυμίσω στον κύριο Κανελλόπουλο που στο other side γράφει για τον άνισο Gary Moore, ότι το Still got the blues ήταν ο δίσκος της χρονιάς του 1990 για εκείνον, το ντοκουμέντο με τα ίδια του τα λόγια να το καταθέτει υπάρχει στο σπίτι μου ηχογραφημένο, γιατί πολύ ξεχνάει τελευταία αυτό το παιδί, ήταν και νέος τότε, δικαολογείται!
Μπήκαμε αισίως στον δεύτερο μήνα του έτους και οι πρώτες κυκλοφορίες αρχίζουν και έρχονται.Οι STRATOVARIUS που εμφανίσθηκαν πριν από λίγες εβδομάδες μαζί με τους HELLOWEEN στo sold out Fuzz, κυκλοφορούν τον δεύτερο δίσκο τους στην μετά Tolkki εποχή.
Το Εlysium δεν είναι κακός δίσκος, το αντίθετο μάλιστα και ιδίατερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ομώνυμο 18 λεπτο κομμάτι, που δείχνει να πειραματίζονται κάπως και αυτό κατά την αποψή μου, τους πάει. Για όσους νομίζουν ότι STRATOVARIUS χωρίς Tolkki δεν υπάρχουν, αν ακούσουν το Elysium νομίζω ότι θα ανθεωρήσουν. Από τα πρώτα καλά albums της χρονιάς.
Οι Νορβηγοί SIRENIA είναι από τα πολύ ανερχόμενα σχήματα του συμφωνικού female fronted metal και το The enigma of life είναι το πέμπτο συνολικά album τους.Για πρώτη φορά κατάφεραν και κυκλοφόρησαν δεύτερο δίσκο με ίδια τραγουδίστρια, αφού σε αυτόν τον τομέα πάντα είχαν πρόβλημα. Ετσι στον καινούργιο δίσκο τους όπως και στο The 13th Floor που προηγήθηκε, στα φωνητικά βρίσκεται η Ισπανίδα Aylin, που πρίν μπεί την μπάντα είχε λάβει μέρος και στο Ισπανικό X- Factor.
To Τhe enigma of life δεν είναι σίγουρα τα καλύτερο τους album, διαθέτει ωστόσο καλές και cathcy συνθέσεις, βαδίζει απόλυτα όμως πάνω στο γνωστό μελωδικό metal ήχο της μπάντας χωρίς να ξεφεύγει σπιθαμή από αυτόν, και αυτό είναι το μοναδικό του μειονέκτημα. Θα μπορούσαν να πειραματιστούν κάπως με τον ήχο τους, αλλά μάλλον προτίμησαν να βαδίσουν στα γνωστά τους μονοπάτια, χωρίς να πάρουν ρίσκα αυτήν την φορά. Πάντως στην Γερμανία, την Ελβετία και σε αρκετές ακόμα Βόρειες χώρες της Ευρώπης διατηρούν ένα αρκετά μεγάλο fan base!
Οι εξαιρετικοί SOCIAL DISTORTION επιστρέφουν με καινούργιο studio δίσκο μετά από επτά ολόκληρα χρόνια. Η παρεά του Mike Ness κυκλοφορεί μέσω της ιστορικής punk rock εταιρίας Εpitaph τον νέο της δίσκο Hard times & nursery rhymes.Όσοι εμπνέονται από τον αμερικάνικο rock ήχο και δεν γνωρίζουν την τρομερή δισκογραφία της μπάντας όλα αυτά τα χρόνια, ακούγοντας τον δίσκο αυτόν θα εντυπωσιαστούν από τον συνδιασμό του punk rock με τον κλασσικό rock ήχο των Τom Petty, Bruce Springsteen, έναν ήχο που η μπάντα καταφέρνει να βάλει πάνω απ όλα την δική της προσωπική σφραγίδα. Άλλωστε κάτι τέτοιο πράττουν εδώ και είκοσι και πλέον χρόνια, απλά τα τελευταία χρόνια η δισκογραφική τους παρουσία είναι κάπως πιο χαλαρή, και αυτός είναι και ο λόγος ίσως που δεν έχουν μέχρι στιγμής κερδίσει πιο ευρύτερη αναγνώριση.
Πάντως το Hard Times.. πήγε στο Νο 4 του billboard την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, γεγονός που δείχνει ότι οι οπαδοί τους είναι παρών και σπεύδουν όταν οι SOCIAL DISTORTION επανεμφανίζονται στο προσκήνιο.
Από τα πιο αγνά rock albums της χρονιάς μέχρι τώρα, ανακαλύψτε τους και αφήστε τους υπόλοιπους να ψάχνουν τους καινούργιους σωτήρες του rock που θα όλως τυχαίως θα ξεχάσουν μετά από κανά δύο χρόνια.
Μας έρχονται από την Βρετανία και πιο συγκεκριμένα από το Sheffield και λέγονται ΤΗΕ ΒLΑCK SPIDERS. Τα βρετανικά περιοδικά Kerrang!, Rock Sound και Classic Rock έχουν αρχίσει από νωρίς το παραλλήρημα για την πάρτη τους, και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν, καλό στο hype που πάνε να στήσουν, αλλά τι λένε πραγματικά οι THE BLACK SPIDERS; Καινούργιο σχήμα και το Sons of the north είναι το ντεμπούτο τους που ακολουθεί μερικά singles και eps. Ο δίσκος, όπως κάποτε στην εποχή του βυνιλίου, χωρίζεται σε πρώτη και δεύτερη πλευρά. Στην πρώτη πλευρά η μπάντα παρουσιάζει ένα πιο rock n roll πρόσωπο που θυμίζει τους AIRBOURNE, AC/DC και γενικότερα τέτοιου είδους hard rock μπάντες.
Η δεύτερη πλευρά όμως είναι εκείνη στην οποία υπάρχουν τα καλύτερα κομμάτια τους, το εξαιρετικό Mans ruin και τα υπόλοιπα θυμίζουν τον τσαμπουκά των SOUNDGARDEN, εποχής Superunknown, και σε αυτό τον ήχο φαίνεται ότι η μπάντα έχει πολλά να δώσει.
Εν κατακλείδι το Sons of the north είναι από τα πρώτα πολύ καλά albums της χρονιάς και το σίγουρο είναι ότι το ονομά των BLACK SPIDERS θα ακουστεί πολύ μέσα στο 2001.Πολύ ενδιαφέρουσα μπάντα, τσεκάρετε τους.
Θα κλείσουμε την παρουσίαση των καινούργιων δίσκων με τον πρώτο δίσκο των επίσης Βρετανών GLAMOUR OF THE KILL που λέγεται Τhe Summoning.Είχε προηγηθεί το πολύ καλό ομώνυμο ep του 2009 που μου είχε δείξει ότι αυτή η μπάντα είναι ικανή να γράψει καλά κομμάτια στον emo/metalcore ήχο που κινούνται. Ο ήχος τους θυμίζει αρκετά τους συμπατριώτες τους BULLET FOR MY VALENTINE και σε αυτό το ντεμπούτο γράφουν καλά κομμάτια, χωρίς όμως να διαθέτουν την ενέργεια του ep. Πάντως το νεαρό της ηλικίας τους, η τεχνική τους, οι ικανότητες τους και η επαγγελματική δουλειά που κάνουν, δείχνει ότι θα έχει συνέχεια.
Ενδιαφέρον ντεμπούτο, μπορούν και καλύτερα σίγουρα, ας ελπίσουμε στο μέλλον να τα καταφέρουν να κάνουν το μεγάλο άλμα. Είμαι πεπεισμένος για τις ικανότητες τους, όλα είναι υπερ τους. Ιδωμεν
* Την Κυριακή μην χάσετε τους ACCEPT στο Gagarin με support τους δικούς μας INNERWISH, μέχρι τώρα που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές δεν έχει ανακοινωθεί sold out αλλά είναι μάλλον σίγουρο, οπότε όσοι ενδιαφέρεστε σπεύσατε για τα εισιτήριά σας. Προβλέπεται μια αξέχαστη βραδιά κλασσικού, όσο δεν πάει άλλο δηλαδή, heavy metal. Tα λέμε εκεί.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Τα εισιτήρια των 35ευρώ για την συναυλία των Accept που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου στο Gagarin 205, έχουν πλέον εξαντληθεί από τα σημεία προπώλησης. Διαθέσιμα είναι πλέον, σε πολύ περιορισμένο αριθμό, τα εισιτήρια των 40 ευρώ τα οποία και θα διατίθενται από το ταμείο του Gagarin την ημέρα της συναυλία από τις 17.00 και για όση ώρα αυτά υπάρξουν.
