Ακολουθήστε μας στο Google news
Από το εκκλησιαστικό site, amen.gr
Δεν είναι καθόλου ευχάριστα τα όσα ακούγονται και κυκλοφορούν στους
Εκκλησιαστικούς κύκλους τον τελευταίο καιρό σχετικά με το μέλλον του
Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας μάλιστα μετά την ευρεία συζήτηση
που έγινε στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο για τα οικονομικά προβλήματα που
αντιμετωπίζει και για τις πιθανές λύσεις διεξόδου. Ασφαλώς η
υπολειτουργία ή ακόμα η παύση, έστω και για ένα μικρό διάστημα, της
λειτουργίας του Ραδιοφωνικού Σταθμού είναι ο,τι χειρότερο στην παρούσα
φάση της Ελληνικής κοινωνίας, που ο κόσμος χρειάζεται την φωνή της
Εκκλησίας σαν μια ανάσα ζωής. Η γενική οικονομική κρίση ως φαίνεται
συμπαρέσυρε και τον Ρ/Σ, γιατί οι αλόγιστες δαπάνες, οι πέρα από τα
μέτρα της Εκκλησίας προσλήψεις δημοσιογράφων, η έλλειψη σωστού
προγραμματισμού, τα ενδογενή και εξωγενή προβλήματά του και κυρίως η
πολεμική των εκκλησιαστικών ομάδων δεν άφησαν να στερεωθεί αυτό το
μέγα επίτευγμα της Εκκλησίας, για το οποίο εμόχθησαν πολλοί και το
οποίο άλλαξε το πνευματικό τοπίο της Ελλάδος.
Η ίδρυση Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας ήταν όραμα πολλών
Αρχιεπισκόπων, αρχής γενομένης από του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου
Σπυρίδωνος, από την εποχή του οποίου ελειτούργησαν οι Ραδιοθάλαμοι της
Αποστολικής Διακονίας στα μικρά δωμάτια της Ιεράς Μονής Πετράκη, όπου
εγράφοντο οι εκπομπές και μετεδίδοντο από τον Κρατικό Ραδιοφωνικό
Σταθμό. Με τη θέσπιση της ελεύθερης Ραδιοφωνίας, επί των ημερών του
αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, το όραμα έγινε πραγματικότητα και
την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 1989 ακούσθηκε στην Αθήνα και τα
περίχωρα η άλλη φωνή στα FM. Ένα σπουδαίο έργο ξεκίνησε χωρίς πείρα,
αλλά επέτυχε, γιατί διέθετε αφοσιωμένους ανθρώπους με αγάπη στην
Εκκλησία και μεράκι. Στη διαδρομή των 22 χρόνων του, ο Ραδιοφωνικός
Σταθμός εγνώρισε πολλές μεταπτώσεις ανάλογα με το «πιστεύω» των
υπευθύνων του και την περί Εκκλησιαστικής ζωής αντίληψή τους. Ο
Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ με την οξυδέρκειά του και την πλήρη γνώση της
ψυχολογίας των Εκκλησιαστικών, εκράτησε σταθερή την πορεία του
Ραδιοφωνικού Σταθμού και με τους τότε υπευθύνους διεμόρφωσε την
ταυτότητά του. Επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου έγιναν συχνές
αντικαταστάσεις διευθυντών, διορίσθηκαν δημοσιογράφοι, επιχειρήθηκαν
ανοίγματα και ο Ρ/Σ από εκκλησιαστικός έγινε
ενημερωτικός-εκκλησιαστικός με άλλες προτεραιότητες που διεμόρφωσαν
μια διαφορετική ταυτότητα. Ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος
εκληρονόμησε μια κατάσταση με την οποία από την αρχή διαφωνούσε, γιατί
ήταν εκ των πρωτεργατών της περιόδου του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, ως
προεδρεύων του Διοικητικού Συμβουλίου. Παρά ταύτα αναγκαστικώς
συνέχισε με αποτέλεσμα τώρα να ευρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να
διακινδυνεύει να ταυτίσει την Αρχιεπισκοπεία του με το κλείσιμο του
Ραδιοφωνικού Σταθμού.
Όλα τα προβλήματα του Ρ/Σ θα είχαν αντιμετωπισθεί εάν υπήρχε στήριξη
και συμπαράσταση από τους φορείς της Διοικήσεως της Εκκλησίας.
Δυστυχώς όμως οι μεγαλύτεροι πολέμιοι ήταν και είναι οι εντός του
χώρου της Εκκλησίας. Από την αρχή οι του «τετάρτου ορόφου» θεωρούσαν
τον Ρ/Σ παρείσακτο και σχεδίαζαν την απομάκρυνσή του. Κάθε φορά με
μεγάλες πιέσεις εδίδοντο οι εγκεκριμένες από την Ιερά Σύνοδο
επιχορηγήσεις. Οι περισσότεροι Μητροπολίτες δεν απέδιδαν τους
νομοθετημένους πόρους και τη δισκοφορία υπέρ του Ρ/Σ και ανάλογα με
την συμπάθεια η αντιπάθειά τους προς τον Αρχιεπίσκοπο επαινούσαν η
δυσφημούσαν τον Ρ/Σ. Στην τακτική της αντιπαλότητας συμμετείχαν και
ορισμένα εκκλησιαστικά έντυπα, τα οποία δημιουργούσαν κακό κλίμα και
έβλαπταν έτσι την ενότητα της Εκκλησίας.
Γεγονός είναι ότι δεν υπήρξε συμπόρευση των εκκλησιαστικών δυνάμεων.
Δεν στηρίχθηκε, όπως δυστυχώς συμβαίνει στα εκκλησιαστικά πράγματα της
Ελλάδος, η μία κοινή προσπάθεια, και έτσι μόνοι μας αδυνατίσαμε μια
δύναμη, που θα ήταν στις σημερινές δύσκολες συγκυρίες ικανή «προς
καθαίρεσιν οχυρωμάτων» (Β Κορ. 10,4) των υβριστών της Εκκλησίας και
πολεμίων της πίστεως. Εδώ συνέβη αυτό που λέγει ο Απόστολος Παύλος
προς Γαλάτας: «Ει δε αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλέπετε μη υπό
αλλήλων αναλωθήτε» (Γαλ. 5,15).
Η πραγματική παθογένεια του Ρ/Σ δεν είναι ο κακός επαγγελματισμός των
δημοσιογράφων του και η προχειρολογία των παραγωγών του, ούτε μόνο η
παρούσα οικονομική κρίση, είναι κυρίως η ασυνεννοησία των
Εκκλησιαστικών Φορέων, ο φανατισμός των εκκλησιαστικών ομάδων και ο
εκκλησιαστικός επαρχιωτισμός. Αν και τώρα αφυπνισθούμε όλοι οι
Μητροπολίτες και ευαισθητοποιηθούμε να στηρίξουμε την κεντρική αυτή
εκκλησιαστική δράση, θα υπάρξει συνέχεια.
Η κεντρική Εκκλησιαστική Διοίκηση ας δει τον Ρ/Σ ως κεντρικό άξονα
Ποιμαντικής και ας δώσει προτεραιότητα έναντι άλλων δευτερευούσης
φύσεως δραστηριοτήτων. Ας έχει η κάθε Μητρόπολη τις δικές της ώρες για
την μετάδοση των Ιερών Ακολουθιών και των ειδήσεων από το δικό της
ραδιοφωνικό σταθμό και για το όλο πρόγραμμα ας συνδέεται με το κέντρο
για γενική πνευματική τροφοδοσία. Σε εποχή συνενώσεων είναι άστοχο και
άσκοπο ο καθένας μας να απομονώνεται, να εκδαπανάται και να συντελεί
στον κατακερματισμό των δυνάμεων της Εκκλησίας.
Κάθε σκέψη για αναστολή ή παύση της λειτουργία του Ραδιοφωνικού
Σταθμού της Εκκλησίας είναι μειωτική του κύρους Της και επιζήμια για
το λαό.
Για το χρονικό των εξελίξεων, στη συχνότητα
13 Δεκεμβρίου 2011Για το χρονικό των εξελίξεων, στη συχνότηταΑπό το εκκλησιαστικό site, amen.gr
Δεν είναι καθόλου ευχάριστα τα όσα ακούγονται και κυκλοφορούν στους
Εκκλησιαστικούς κύκλους τον τελευταίο καιρό σχετικά με το μέλλον του
Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας μάλιστα μετά την ευρεία συζήτηση
που έγινε στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο για τα οικονομικά προβλήματα που
αντιμετωπίζει και για τις πιθανές λύσεις διεξόδου. Ασφαλώς η
υπολειτουργία ή ακόμα η παύση, έστω και για ένα μικρό διάστημα, της
λειτουργίας του Ραδιοφωνικού Σταθμού είναι ο,τι χειρότερο στην παρούσα
φάση της Ελληνικής κοινωνίας, που ο κόσμος χρειάζεται την φωνή της
Εκκλησίας σαν μια ανάσα ζωής. Η γενική οικονομική κρίση ως φαίνεται
συμπαρέσυρε και τον Ρ/Σ, γιατί οι αλόγιστες δαπάνες, οι πέρα από τα
μέτρα της Εκκλησίας προσλήψεις δημοσιογράφων, η έλλειψη σωστού
προγραμματισμού, τα ενδογενή και εξωγενή προβλήματά του και κυρίως η
πολεμική των εκκλησιαστικών ομάδων δεν άφησαν να στερεωθεί αυτό το
μέγα επίτευγμα της Εκκλησίας, για το οποίο εμόχθησαν πολλοί και το
οποίο άλλαξε το πνευματικό τοπίο της Ελλάδος.
Η ίδρυση Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας ήταν όραμα πολλών
Αρχιεπισκόπων, αρχής γενομένης από του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου
Σπυρίδωνος, από την εποχή του οποίου ελειτούργησαν οι Ραδιοθάλαμοι της
Αποστολικής Διακονίας στα μικρά δωμάτια της Ιεράς Μονής Πετράκη, όπου
εγράφοντο οι εκπομπές και μετεδίδοντο από τον Κρατικό Ραδιοφωνικό
Σταθμό. Με τη θέσπιση της ελεύθερης Ραδιοφωνίας, επί των ημερών του
αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, το όραμα έγινε πραγματικότητα και
την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 1989 ακούσθηκε στην Αθήνα και τα
περίχωρα η άλλη φωνή στα FM. Ένα σπουδαίο έργο ξεκίνησε χωρίς πείρα,
αλλά επέτυχε, γιατί διέθετε αφοσιωμένους ανθρώπους με αγάπη στην
Εκκλησία και μεράκι. Στη διαδρομή των 22 χρόνων του, ο Ραδιοφωνικός
Σταθμός εγνώρισε πολλές μεταπτώσεις ανάλογα με το «πιστεύω» των
υπευθύνων του και την περί Εκκλησιαστικής ζωής αντίληψή τους. Ο
Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ με την οξυδέρκειά του και την πλήρη γνώση της
ψυχολογίας των Εκκλησιαστικών, εκράτησε σταθερή την πορεία του
Ραδιοφωνικού Σταθμού και με τους τότε υπευθύνους διεμόρφωσε την
ταυτότητά του. Επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου έγιναν συχνές
αντικαταστάσεις διευθυντών, διορίσθηκαν δημοσιογράφοι, επιχειρήθηκαν
ανοίγματα και ο Ρ/Σ από εκκλησιαστικός έγινε
ενημερωτικός-εκκλησιαστικός με άλλες προτεραιότητες που διεμόρφωσαν
μια διαφορετική ταυτότητα. Ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος
εκληρονόμησε μια κατάσταση με την οποία από την αρχή διαφωνούσε, γιατί
ήταν εκ των πρωτεργατών της περιόδου του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, ως
προεδρεύων του Διοικητικού Συμβουλίου. Παρά ταύτα αναγκαστικώς
συνέχισε με αποτέλεσμα τώρα να ευρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να
διακινδυνεύει να ταυτίσει την Αρχιεπισκοπεία του με το κλείσιμο του
Ραδιοφωνικού Σταθμού.
Όλα τα προβλήματα του Ρ/Σ θα είχαν αντιμετωπισθεί εάν υπήρχε στήριξη
και συμπαράσταση από τους φορείς της Διοικήσεως της Εκκλησίας.
Δυστυχώς όμως οι μεγαλύτεροι πολέμιοι ήταν και είναι οι εντός του
χώρου της Εκκλησίας. Από την αρχή οι του «τετάρτου ορόφου» θεωρούσαν
τον Ρ/Σ παρείσακτο και σχεδίαζαν την απομάκρυνσή του. Κάθε φορά με
μεγάλες πιέσεις εδίδοντο οι εγκεκριμένες από την Ιερά Σύνοδο
επιχορηγήσεις. Οι περισσότεροι Μητροπολίτες δεν απέδιδαν τους
νομοθετημένους πόρους και τη δισκοφορία υπέρ του Ρ/Σ και ανάλογα με
την συμπάθεια η αντιπάθειά τους προς τον Αρχιεπίσκοπο επαινούσαν η
δυσφημούσαν τον Ρ/Σ. Στην τακτική της αντιπαλότητας συμμετείχαν και
ορισμένα εκκλησιαστικά έντυπα, τα οποία δημιουργούσαν κακό κλίμα και
έβλαπταν έτσι την ενότητα της Εκκλησίας.
Γεγονός είναι ότι δεν υπήρξε συμπόρευση των εκκλησιαστικών δυνάμεων.
Δεν στηρίχθηκε, όπως δυστυχώς συμβαίνει στα εκκλησιαστικά πράγματα της
Ελλάδος, η μία κοινή προσπάθεια, και έτσι μόνοι μας αδυνατίσαμε μια
δύναμη, που θα ήταν στις σημερινές δύσκολες συγκυρίες ικανή «προς
καθαίρεσιν οχυρωμάτων» (Β Κορ. 10,4) των υβριστών της Εκκλησίας και
πολεμίων της πίστεως. Εδώ συνέβη αυτό που λέγει ο Απόστολος Παύλος
προς Γαλάτας: «Ει δε αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλέπετε μη υπό
αλλήλων αναλωθήτε» (Γαλ. 5,15).
Η πραγματική παθογένεια του Ρ/Σ δεν είναι ο κακός επαγγελματισμός των
δημοσιογράφων του και η προχειρολογία των παραγωγών του, ούτε μόνο η
παρούσα οικονομική κρίση, είναι κυρίως η ασυνεννοησία των
Εκκλησιαστικών Φορέων, ο φανατισμός των εκκλησιαστικών ομάδων και ο
εκκλησιαστικός επαρχιωτισμός. Αν και τώρα αφυπνισθούμε όλοι οι
Μητροπολίτες και ευαισθητοποιηθούμε να στηρίξουμε την κεντρική αυτή
εκκλησιαστική δράση, θα υπάρξει συνέχεια.
Η κεντρική Εκκλησιαστική Διοίκηση ας δει τον Ρ/Σ ως κεντρικό άξονα
Ποιμαντικής και ας δώσει προτεραιότητα έναντι άλλων δευτερευούσης
φύσεως δραστηριοτήτων. Ας έχει η κάθε Μητρόπολη τις δικές της ώρες για
την μετάδοση των Ιερών Ακολουθιών και των ειδήσεων από το δικό της
ραδιοφωνικό σταθμό και για το όλο πρόγραμμα ας συνδέεται με το κέντρο
για γενική πνευματική τροφοδοσία. Σε εποχή συνενώσεων είναι άστοχο και
άσκοπο ο καθένας μας να απομονώνεται, να εκδαπανάται και να συντελεί
στον κατακερματισμό των δυνάμεων της Εκκλησίας.
Κάθε σκέψη για αναστολή ή παύση της λειτουργία του Ραδιοφωνικού
Σταθμού της Εκκλησίας είναι μειωτική του κύρους Της και επιζήμια για
το λαό.
