Κανείς δε «γελά» σε τέτοιες περιπτώσεις απέναντι στους χιλιάδες δικαιούχους και τις οικογένειές τους

Κανείς δε «γελά» σε τέτοιες περιπτώσεις απέναντι στους χιλιάδες δικαιούχους και τις οικογένειές τους
Ακολουθήστε μας στο Google news

Ο GEA, o μη κερδοσκοπικός οργανισμός συλλογικής διαχείρισης συγγενικών δικαιωμάτων απαντά σε δημοσίευμά μας.

14 Φεβρουαρίου 2019

Είναι απάντηση στο άρθρο του δημοσιογράφου Μπάμπη Πολυχρονιάδη (ΕΔΩ).

Με έκπληξη και απογοήτευση να προέρχεται από δημοσιογράφους του επιπέδου σας και μέσα που έχουν δείξει να ενδιαφέρονται για το δικαίωμα και τους δικαιούχους, αναγνώσαμε δημοσίευμα της 13ης Φεβρουαρίου 2019 στην ενημερωτική ιστοσελίδα «e-tetRadio» υπό τον δυσφημιστικό τίτλο: «Της GEA τα καμώματα τα βλέπει ο δικαστής και γελάει» που υπογράφει o δημοσιογράφος κ. Μπάμπης Πολυχρονιάδης, και με το οποία προβάλλονται ανακριβείς, αναληθείς και ανυπόστατοι ισχυρισμοί σχετικά με την δράση του Οργανισμού GEA, GRAMMO-ΕΡΑΤΩ-ΑΠΟΛΛΩΝ. 

Κατ’ αρχάς, σημειώνουμε ότι ο ουρανοκατέβατος ισχυρισμός του δημοσιογράφου ότι δήθεν «οι περισσότεροι δικαστές κρίνουν τις αιτήσεις της GEA ως αόριστες και τις απορρίπτουν» είναι αναληθής, παραπειστικός και πάντως εξ αυτών των λόγων ιδιαίτερα επικίνδυνος ιδίως για τους χρήστες μουσικής που ενδεχομένως εξ αυτής της ψευδούς είδησης να παρασυρθούν σε αντιδικίες.

Για να γίνει το ζήτημα κατανοητό σε όλους τους αναγνώστες θέτουμε υπ’ όψιν σας τα εξής:

Κοινός τόπος της ελληνικής, κοινοτικής και παγκόσμιας νομοθεσίας είναι ο εξής: επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν ηχογραφημένη μουσική οφείλουν εκ του νόμου να καταβάλλουν μία εύλογη και ενιαία αμοιβή στους δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων (δηλαδή τραγουδιστές, μουσικούς και παραγωγούς δίσκων). Η αμοιβή αυτή καταβάλλεται υποχρεωτικά και αποκλειστικά σε Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης. Στην Ελλάδα, για τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων και την καλύτερη ενημέρωσή τους, οι τρεις Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης συγγενικών δικαιωμάτων που σχετίζονται με την μουσική («Grammo», «Ερατώ» και «Απόλλων») δημιούργησαν τον ενιαίο Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης «GEA», ο οποίος διαδέχθηκε τους οργανισμούς αυτούς.

Ο οργανισμός GEA είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα αστικός μη κερδοσκοπικός Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης και είσπραξης του κοινού συγγενικού δικαιώματος παραγωγών, τραγουδιστών και μουσικών. Ιδρύθηκε στα τέλη του 2011 και λειτουργεί με άδεια του κ. Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού. Έκτοτε, διαχειρίζεται και εισπράττει την αμοιβή του άρθρου 49 παρ. 1 του νόμου 2121/1993. Ο GEA, ήδη από την ίδρυσή του και πριν ακόμη επιβληθούν σε όλους τους οργανισμούς από τον νόμο 4481/2017, πληρούσε και πληροί τις αυστηρές και βεβαίως απόλυτα θεμιτές υποχρεώσεις διαφάνειας, ελέγχου από τους δικαιούχους και μη κερδοσκοπικότητας. Διοικείται δε από τα ίδια του τα μέλη, μουσικούς, ερμηνευτές και παραγωγούς.

Ο GEA εισπράττει την αμοιβή για το σύνολο της ελληνικής και ξένης ηχογραφημένης μουσικής και ο χρήστης μουσικής (λ.χ. κέντρο διασκέδασης, ραδιοφωνικός σταθμός, αλυσίδα λιανικού εμπορίου κ.ο.κ.) καλύπτεται πλήρως ως προς την εκ του άρθρου 49 παρ. 1 του Ν. 2121/93 υποχρέωσή του έναντι τραγουδιστών μουσικών και παραγωγών με την καταβολή σε έναν ενιαίο οργανισμό. Περισσότερα για τον GEA στην ιστοσελίδα του οργανισμού: www.geamusic.gr

Στον GEA τηρούνται, βάσει εσωτερικού κανονισμού, προκαθορισμένες και ομοιόμορφες διαδικασίες για τη διευκόλυνση των χρηστών μουσικής ως προς την καταβολή της αμοιβής και την καλύτερη ενημέρωσή τους σχετικά με αυτή. Στόχος και υποχρέωση του GEA παραμένουν πάντοτε η διασφάλιση των δικαιούχων, η ορθή ενημέρωση των επιχειρήσεων σχετικά με το συγγενικό δικαίωμα ήχου, την συναφή νομοθεσία, τον οργανισμό και τον ρόλο του και η απλούστευση της διαδικασίας καταβολής της αμοιβής. Η ενιαία αμοιβή που εισπράττει ο GEA για τους δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων ορίζεται από τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας του 1993 (Ν. 2121/93), δηλαδή ήδη προ 25 ετών. Όλοι οι χρήστες μουσικής γνωρίζουν την υποχρέωσή τους, όπως οι δικηγόροι τους και ο νομικός κόσμος της χώρας.

Σε κάθε περίπτωση, ο GEA με κόστος των ιδίων των δικαιούχων ήδη επί έτη ενημερώνει τους χρήστες με τον πιο καθημερινό και επικοινωνιακό τρόπο, μέχρι και με τηλεοπτικά σποτ, και συμβάλλεται με κάθε έναν από αυτούς, αλλά ακόμη και προσεγγίζοντάς τους σε συλλογικό επίπεδο (με ήδη πολυάριθμες τοπικές και κλαδικές συμφωνίες σε όλη την Ελλάδα). Μόνον, λοιπόν, ως έσχατη λύση προσφεύγει στην δικαστική οδό, αφού προηγουμένως έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο και δυνατότητα συναινετικής επίλυσης.

Σύμφωνα με τον νόμο, το ύψος της αμοιβής που εισπράττει ο GEA για τους δικαιούχους καθορίζεται είτε με συμφωνία μεταξύ του GEA και των χρηστών μουσικής, βάσει του αμοιβολογίου που ο νόμος υποχρεώνει τον GEA να δημοσιεύει, είτε σε περίπτωση διαφωνίας με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου, προσωρινά με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και επιδίκαση του ημίσεος και ΜΕΤΑ οριστικά με αγωγή. Δηλαδή, σε περίπτωση αδυναμίας εύρεσης συμφωνίας, είναι ο ίδιος ο νόμος που προβλέπει προσφυγή στο αρμόδιο Μονομελές Πρωτοδικείο, ώστε να προσδιορισθεί και επιδικασθεί η αμοιβή. Η διαφύλαξη των δικαιωμάτων των δικαιούχων υποχρεώνει τον GEA να ακολουθούμε τη δικαστική οδό. Θέτουμε υπ’ όψιν σας ότι σε υπερδεκαετή νομολογία, με εκατοντάδες αντιδικίες, όλα τα Πρωτοδικεία της χώρας έχουν κρίνει εύλογο του ύψος των αμοιβών σύμφωνα με το αμοιβολόγιο του GEA και τα κριτήριά του.

Κατά ταύτα, το άρθρο του κ. Πολυχρονιάδη πλανά διότι η αμοιβή του άρθρου 49 παρ. 1 του Ν. 2121/93 ουδόλως συνδέεται με τον τρόπο υπολογισμού αμοιβών τρίτων, συνθετών, στιχουργών ή άλλων. Επιπλέον επιδίδεται δε προφανώς σε έρευνα «μέχρι το καφενείο και ου παρέκει», αγνοώντας την νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων. Βεβαίως και προφανώς θα υπάρχει κλιμάκωση του ύψους των αμοιβών, αναλόγως με την πραγματική δραστηριότητα εκάστου χρήστη μουσικής. Δεν είναι δυνατό να απαιτείται φερ’ ειπείν από ένα καφέ-μπαρ, όπου η χρήση μουσικής είναι απαραίτητη ως πρώτη ύλη της επιχείρησης, ίδια αμοιβή με ένα καφενείο όπου συνάζουν συνταξιούχοι. Και πάντως, αν υπάρχει διαφωνία ως προς την πραγματικότητα αυτής της χρήσης, πράγματι ο Δικαστής θα λύσει την διαφορά όπως προβλέπει ο νόμος, και όπως την έχει λύσει υπέρ του δικαιούχου ήδη πολλές εκατοντάδες φορές σε όλη την χώρα. Ο δε ουρανοκατέβατος ισχυρισμός του δημοσιογράφου ότι δήθεν «οι περισσότεροι δικαστές κρίνουν τις αιτήσεις της GEA ως «αόριστες» και τις απορρίπτουν» είναι αναληθής, παραπειστικός και πάντως εξ αυτών των λόγων επικίνδυνος ιδίως για τους χρήστες μουσικής που ενδεχομένως εξ αυτού να παρασυρθούν σε αντιδικίες.

Δεν «γελά» όμως ο Δικαστής όταν κάποιοι επιχειρηματίες προσπαθούν να στρεβλώσουν την πραγματικότητα, εις βάρος των ανταγωνιστών τους που καλόπιστα καταβάλουν αμοιβές στους δικαιούχους επί έτη και σεβόμενοι τα κυρωμένα από την νομολογία κριτήρια του αμοιβολογίου. Δεν «γελά» ο Δικαστής όταν κάποιοι επιχειρηματίες, καίτοι χρησιμοποιούν κάθε μέρα τα μουσικά έργα για να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους, προσπαθούν να αποστερήσουν από τους δικαιούχους τις αμοιβές τους. Ο GEA καταβάλει ήδη πολυετείς προσπάθειες να αποφεύγει τις αντιδικίες, να λύνει την εκάστοτε διαφωνία με κάθε έναν χρήστη, να τηρεί κανόνες ισότητας έναντι όλων και να εκπροσωπήσει τους δικαιούχους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο – στο αντίποδα από τις γνωστές πρακτικές που δυσφήμισαν το αντικείμενο. Κανείς δε «γελά» σε τέτοιες περιπτώσεις απέναντι στους χιλιάδες δικαιούχους και τις οικογένειές τους και το ιδιαίτερα λυπηρό, εν προκειμένω, είναι ότι η απάντηση σε αυτές τις προσπάθειες είναι ένα τέτοιο δημοσίευμα που δυσφημεί τον GEA, διαδίδει ψευδείς ειδήσεις επί της νομολογίας και εξωθεί χιλιάδες χρήστες σε αντιδικίες.

Σας καλούμε να παύσετε να διαστρεβλώνετε την εικόνα του Οργανισμού μας και να παύσετε αυτή την προσπάθεια ευτελισμού ενός νομίμου δικαιώματος που αναγνωρίζεται από τον Ελληνικό Νόμο, από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και από τις Διεθνείς Συμβάσεις, με δημοσιεύματα που καταγράφουν τέτοιες εξωφρενικές θέσεις και διαδίδουν ψεύδη. Παρά ταύτα, καθιστούμε απολύτως σαφές ότι ο GEA δεν θα παύσει τις εκκλήσεις του για επικοινωνία και συνεργασία γιατί το Διοικητικό του Συμβούλιο αποτελείται από δικαιούχους, αντιλαμβάνεται πλήρως την οικονομική κατάσταση που επικρατεί, και ο ίδιος ο GEA είναι ήδη αποτέλεσμα προσπάθειας εξυπηρέτησης και των αναγκών του χρήστη μουσικής ως φορέας ενιαίας είσπραξης της αμοιβής του άρθρου 49 για όλους τους τραγουδιστές, μουσικούς και παραγωγούς, Έλληνες και ξένους και για όλο τους το ρεπερτόριο.