O Harry Lloyd, συνθέτης και τραγουδιστής των Waiting for Smith εξηγεί στο Loaded.gr πώς προέκυψε το τραγούδι «Peace In Greece».
30 Νοεμβρίου 2019Eίναι γιος του John Lloyd, ενός από τους μεγαλύτερους τηλεοπτικούς παραγωγούς της Αγγλίας. Το 2011, μάλιστα, πήρε τον τίτλο του Διοικητή του Εξαίρετου Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (Commander of the Order of the British Empire).
Ο Harry ήταν εκπαιδευτής σκι και μετά από ένα σοβαρό ατύχημα λόγω χιονοστιβάδας– έσπασε τη μέση του και για 5 λεπτά ήταν νεκρός. Μάλιστα αναγκάστηκε να μείνει κλινήρης για ένα χρόνο. Τότε, κι ενώ βρισκόταν στην Κέρκυρα κοιτάζοντας τη θάλασσα και αντικρίζοντας την Αλβανία, έγραψε τους στίχους και τη μουσική του τραγουδιού «Peace In Greece» σε δική του παραγωγή.
Στην Αφροδίτη Παπακαλού
Τι σας ώθησε να γράψετε ένα τραγούδι για την Ελλάδα; Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από αυτό ή απλώς περνάτε καλά εδώ;
Το έγραψα γιατί αγαπώ την Ελλάδα -όπως και όλη η οικογένειά μου. Έτσι, την επισκέπτομαι σχεδόν κάθε χρόνο, από τότε που ήμουν έξι χρονών. Ο πατέρας μου μιλά λίγα ελληνικά και, μερικά χρόνια αργότερα προσπάθησε να μου μάθει κι εμένα. Στην αρχή δεν με ενδιέφερε, αλλά μετά μου έμαθε τη λέξη για το “wanker” (σ.σ. μαλάκας στα αγγλικά) και ξαφνικά το ενδιαφέρον μου αναπτερώθηκε.
Το τραγούδι μοιάζει να υμνεί την εμπειρία σας από την Ελλάδα. Έχετε κάποια συγκεκριμένη ανάμνηση από τις επισκέψεις σας εδώ που να -ας πούμε- το “σφραγίζει”;
Θα μπορούσα να γράψω τόσα πολλά τραγούδια για την Ελλάδα. Για παράδειγμα, είναι το μέρος όπου έμαθα να παίζω ρουλέτα. Ήταν ένα πολύ ζεστό καλοκαίρι στις Σπέτσες -42 βαθμοί- κι έτσι περνούσαμε πολύ χρόνο μέσα. Και θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει “να στοιχηματίζεις μόνο όσα είσαι έτοιμος να χάσεις”. Έτσι έβαλα σε έναν αριθμό τις δύο λίρες που ήταν το χαρτζιλίκι μου για το μήνα και «καθάρισα» 72 λίρες από τον μπαμπά μου, ο οποίος ήταν πολύ τσαντισμένος μετά από αυτό.
Πρόσφατα βρήκαμε αυτό το τέλειο σπίτι στη βορειοανατολική Κέρκυρα, το οποίο βλέπει τα βουνά της Αλβανίας. Πρέπει να είναι το πιο όμορφο σημείο της Μεσογείου. Πριν από κάνα-δύο χρόνια, με τα πόδια μου να κρέμονται από την ταράτσα και την κιθάρα μου στο χέρι, άρχισα να αναρωτιέμαι τι να σκέφτονται οι άνθρωποι εκεί όταν κοιτούν προς το μέρος μας.
Ξέρετε, ήμουν εκπαιδευτής του σκι στη Γαλλία και την προηγούμενη χρονιά είχα σπάσει την πλάτη μου σε δύο σημεία, στη διάρκεια εκπαίδευσης για χιονοστιβάδα. Στην πραγματικότητα ήμουν τεχνικά νεκρός για πέντε λεπτά. Έτσι, για μένα η Ελλάδα είναι ο τόπος της ανάρρωσης, μιας κυριολεκτικής αναγέννησης. Όταν με ρωτούν πόσων χρονών είμαι, λέω “σχεδόν τεσσάρων”.
Γράφετε μουσική με το όνομα "Waiting for Smith". Ποιος είναι ο Σμιθ;
Άρχισα να παίζω μουσική ως ντράμερ και τραγουδιστής στα δέκα μου χρόνια σε ένα πανκ συγκρότημα. Ξαναβρεθήκαμε όταν πλέον ήμασταν εικοσάρηδες και άρχισαν να παίζουμε μαζί. Αλλά, επειδή είχα μάθει μουσική ως τότε, χρειαζόμασταν έναν ντράμερ. Βρήκαμε έναν τύπο ονόματι “Σμιθ” που ήταν πολύ καλός, αλλά μονίμως δεν εμφανιζόταν για πρόβα. Έτσι, κάπως σαν σε θρησκεία, ακόμα περιμένουμε -για τη Δευτέρα Παρουσία του Σμιθ.
Πώς θα περιγράφατε τη μουσική του "Waiting for Smith";
Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό είναι “ποικίλη”. Μου αρέσουν πολλά μουσικά είδη, από την κλασική μουσική ως το hip-hop και ό,τι υπάρχει ενδιάμεσα. Συνηθίζω να γράφω έχοντας στο μυαλό μου ένα συναίσθημα και όχι ένα είδος. Οπότε, υπάρχει μεγάλο εύρος από στιλ. Θέλω το κοινό να μη βαριέται ποτέ -ή να ξέρει τι θα ακολουθήσει. Αλλά πρέπει να μας δείτε live για να καταλάβετε πώς λειτουργεί το όλο πράγμα.
Υπάρχει περίπτωση, λοιπόν, να κάνετε συναυλία στην Ελλάδα;
Ο πρώτος που θα μου το ζητήσει, έχω μπει σε αεροπλάνο κι έχω έρθει. Η αμοιβή μου; Τυρί φέτα, δέκα κιλά...
Ακούστε το τραγούδι ΕΔΩ
