Οι Bog art, συστήνονται στους αναγνώστες του loaded.gr μέσω του Αχιλλέα ΙΙΙ (μπασίστα, τραγουδιστή και στιχουργού) με αφορμή τον πρόσφατο τρίτο τους δίσκο
09 Νοεμβρίου 2020Το Thornbush, ηχογραφημένο το φθινόπωρο του 2019, με τον Γιάννη Αναγνωστάτο (Λόλεκ) στη θέση του παραγωγού, είναι το τρίτο άλμπουμ των Bog art –το πρώτο του σχήματος έπειτα από την επιβίβαση σε αυτό του κιθαρίστα Θέμη Βασιλείου (Sons of Zevedeus).
Ο Αχιλλέας ΙΙΙ, μπασίστας, τραγουδιστής και στιχουργός του συγκροτήματος, γράφει στο loaded.gr για τον τρίτο δίσκο των Bog art και την δημιουργία του, την πορεία του συγκροτήματος τα τελευταία 17 χρόνια και μας υπενθυμίζει πώς προέκυψε ο όρος «container rock».
Οι Bog art δημιουργήθηκαν το 2003, αρχικά σε ένα υπνοδωμάτιο μιας πολυκατοικίας της οδού Πιπίνου και στη συνέχεια σε ένα προβάδικο στους Άγιους Ανάργυρους, πριν ξεκινήσουν τις πρόβες σε ένα ηρωικό κοντέινερ για σεισμοπαθείς, το οποίο οδήγησε στoν όρο «container rock». Αυτά, όμως, είναι πράγματα γνωστά πια – ή, έστω, έχουν αναφερθεί αρκετές φορές από τα μέλη του συγκροτήματος.
Τα τελευταία 17 χρόνια οι Bog art, έχουν πραγματοποιήσει ζωντανές εμφανίσεις σε πολλές από τις μουσικές σκηνές της Αθήνας και έχουν ηχογραφήσει και κυκλοφορήσει –υπό συνθήκες απόλυτης ανεξαρτησίας– τρία άλμπουμ τα οποία, απ’ ό,τι φαίνεται, ξεγλιστρούν από κάθε προσπάθεια αυστηρής κατηγοριοποίησης, γεγονός που δεν αποτελεί επιδίωξή μας, αλλά προέκυψε αβίαστα, προκαλώντας την αγανάκτηση εκείνης της μεγάλης μερίδας των μουσικοκριτικών και των ακροατών που λατρεύουν τις ετικέτες και συγχύζονται με κάτι που δεν τους θυμίζει οτιδήποτε από εκείνα με τα οποία μεγάλωσαν ή εκείνα που ακούγονται γύρω τους.
Το «Thornbush» ηχογραφήθηκε εντός του τελευταίου σαββατοκύριακου του Νοεμβρίου της χρονιάς που μας πέρασε, έναν μήνα πριν τον ερχομό του 2020 και των δεινών του.
Περιέχει επτά τραγούδια για τη ζωή, τη ζωή μετά τη ζωή, τον έρωτα σε διάφορες μορφές του, τις ανθρώπινες ψευδαισθήσεις και την πίστη σε μια ανώτερη αμφιβολία. Αποτελεί το προϊόν τριών ετών αλληλεπίδρασης των μελών του σχήματος μεταξύ τους αλλά και με έναν κόσμο που δείχνει να κινείται προς μια όλο και πιο σκοτεινή κατεύθυνση.
Τα κομμάτια που τον αποτελούν, συνθέτουν έναν αγκαθωτό θάμνο ο οποίος μπορεί σε πρώτη ματιά να μοιάζει δύσκολα προσεγγίσιμος, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται εκεί για να λειτουργήσει ως καταφύγιο για εκείνους που θα τολμήσουν να γλιστρήσουν στο εσωτερικό του και να ανακαλύψουν ότι στην καρδιά αυτού του γεμάτου αγκάθια κουβαριού, μπορεί βρίσκεται η ομορφιά και η ελευθερία που τόσο καιρό αναζητούσαν στα λάθος μέρη...
Ακούστε το Thornbush ΕΔΩ
