Ο Robert Gordon, ο αναβιωτής του Rockabilly, πέθανε στα 75 του χρόνια

Ο Robert Gordon, ο αναβιωτής του Rockabilly, πέθανε στα 75 του χρόνια
Ακολουθήστε μας στο Google news

Του Ηλία Σελιμά

19 Οκτωβρίου 2022

Ο Gordon, του οποίου το όνομα συνδέθηκε με την αναβίωση της μουσικής rockabilly στα τέλη της δεκαετίας του '70 και του '80, πέθανε στις 18 Οκτωβρίου 2022. Η αιτία και ο τόπος θανάτου δεν έχουν γίνει γνωστά. Ο Gordon ήταν 75 ετών.
Ο θάνατος του αναφέρθηκε στο περιοδικό Variety, το οποίο επικαλέστηκε ως πηγή τη δισκογραφική εταιρεία του τραγουδιστή, Cleopatra Records. Το δημοσίευμα του Variety σημείωσε ότι η οικογένεια του Gordon είχε πρόσφατα ξεκινήσει μια εκστρατεία GoFundMe για να βοηθήσει στη μάχη του με την οξεία μυελοειδή λευχαιμία.

Ένα τελευταίο άλμπουμ, το Hellafied, έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει στις 25 Νοεμβρίου και επανασυνδέει τον Gordon με τον Βρετανό κιθαρίστα Chris Spedding, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Gordon στις πρώτες μέρες του τραγουδιστή.

Ο Robert Ira Gordon γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1947 και είχε ξετρελαθεί με τον ήχο του Elvis Presley κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950. Στη συνέχεια ανακάλυψε άλλους πρώιμους ροκάδες που λάτρεψαν το στυλ που σήμερα είναι γνωστό ως rockabilly, συμπεριλαμβανομένων των Gene Vincent, Eddie Cochran και Billy Lee Riley.

Ο Gordon ηχογράφησε για πρώτη φορά με ένα συγκρότημα που ονομαζόταν Confidentials στα μέσα της δεκαετίας του '60, αλλά αργότερα δήλωσε ότι δεν ταυτίστηκε με τη ροκ μουσική της δεκαετίας του '60. Μετακόμιζοντας στη Νέα Υόρκη το 1970 και καθώς το punk-rock ξημέρωνε στα μέσα εκείνης της δεκαετίας, κέρδισε κάποια τοπική αναγνώριση με το συγκρότημα Tuff Darts.

Μετά από μια συνάντηση με τον παραγωγό δίσκων Richard Gottehrer, ο Gordon συνεργάστηκε με τον κιθαρίστα Link Wray, του διάσημου "Rumble", και άλλαξε το στυλ του σε ένα στυλ που αντλούσε από το πρώιμο rock 'n' roll που προτιμούσε, και ιδιαίτερα το rockabilly. Ο τραγουδιστής και ο κιθαρίστας Robert Gordon ηχογράφησαν με τον Link Wray για την εταιρεία Private Stock, η οποία τους έδωσε ένα single που έκανε θραύση στα charts με το "Red Hot", το οποίο αρχικά είχε επανακωδικοποιηθεί από τον Riley στη Sun Records. Το τραγούδι έφτασε στο #83 του Billboard το 1977.

Ο Gordon και ο Wray συνέχισαν με το άλμπουμ Fresh Fish Special πριν τραβήξουν χωριστούς δρόμους. Σε εκείνο το άλμπουμ συμμετείχε το γκρουπ του Elvis Presley, οι Jordanaires, και περιελάμβανε μια διασκευή του κομματιού "Fire", γραμμένο από τον Bruce Springsteen, στο οποίο ο Springsteen έπαιζε στα πλήκτρα. (Μια άλλη διασκευή αυτού του κομματιού, από τις Pointer Sisters, είχε την εμπορική δόξα, φτάνοντας στο top 10 το 1978- η εκδοχή του Gordon δεν μπήκε στα charts)

Ο Gordon υπέγραψε με την RCA Records το 1978 και κυκλοφόρησε το Rock Billy Boogie, με τον Βρετανό κιθαρίστα Chris Spedding να αντικαθιστά τον Wray. Έγινε το άλμπουμ του Gordon με την υψηλότερη εμπορική επιτυχία, αλλά δεν κατάφερε να μπει στο Billboard top 100, μένοντας στο #106. Συνέχισε ηχογραφώντας δύο ακόμα στούντιο άλμπουμ και ένα live set για την RCA πριν η εταιρεία τον εγκαταλείψει, με μόνο ένα single, μια διασκευή του "Someday, Someway" του Marshall Crenshaw, να καταγράφει τα charts.

Στα επόμενα χρόνια, ο Gordon συνέχισε να κυκλοφορεί δίσκους (σποραδικά) και να περιοδεύει τακτικά, συνεργαζόμενος για κάποιο διάστημα με τον κιθαρίστα Danny Gatton. Ο Gordon επανενώθηκε επίσης με τον Spedding για ένα διάστημα, αλλά ποτέ δεν πέρασε στην mainstream επιτυχία, ακόμη και όταν η αναβίωση του rockabilly στην οποία συνέβαλε, γέννησε πολυάριθμες ομοειδείς μπάντες.